Blue Trombone
( Naar de Nederlandse vertaling.)
On the 3rd of May 1957, 50 years ago, the J. J. Johnson Quartet recorded three tunes in the Columbia 30th Street Studios in New York for Columbia records: Kev - Gone With The Wind and the lenghtly ( in two parts) Blue Trombone. It was released, together with some more tunes from other recording sessions, on the LP Blue Trombone (Columbia CS 8108 ). Some of the tracks on this LP were reissued on the Columbia album J. J. Johnson - The Trombone Master ( CBS 463340 ) in 1989.
I enjoyed listening to the great fifty years old tune Blue Trombone as played by the J. J. Johnson Quartet. The quartet has J. J. Johnson on trombone of course, Tommy Flanagan at the piano, Paul Chambers bass and Max Roach on drums. An all-star strength !! The tune was recorded in two parts, as it was originally released on a 45rpm too, I guess ( Columbia 1303 ), which means that it was brought together as a lenghtly 9:08 minutes of playing time on this CD. 
J. J. Johnson, full named James Louis Johnson, was born in Indianapolis January 1924 and started to play the piano and organ when he was a kid. He started to play the trombone aged 14. He started his career in the orchestras of Clarence Love, Isaac Russell and Benny Carter's. In 1945 he moved to New York with the Count Basie Orchestra and played in small groups with the young bebop generation like Bud Powell, Miles Davis, Charlie Parker, Dizzy Gillespie and others. In the early 1950s he toured with the Oscar Pettiford Band through the Far East, but, due to financial problems, he had to retire from music and take a regular paid job. In 1954 he returned in the music business and formed a trombone duo with Kai Winding in a group called Jay and Kai. They became popular and J. J. Johnson 's established a reputation with his compositions. The group was disbanned in 1956 and J. J. Johnson started his own group, toured through Europe, gave lectures at universities and became sought after as an arranger and composer. His Blue Trombone, presented here, is one of those compositions. His reputation was growing during the 1960s and he played in groups like Miles Davis's, had his own quartet with Clark Terry and Sonny Stitt and became staff composer for MBA Music in New York. Until he retired in 1997 ( Not all jazz musicians die with their boots on ) he lived at the West Coast and finally in his home town Indianapolis, composing, teaching and playing. He died a few years later in 2003.
The tune Blue Trombone has some great solos from J. J. Johnson. During Johnson's first solo he plays a blues chorus using some phrases from a tune called Sidewalks of Cuba. Then Max Roach plays a solo on drums and Johnson again with a second solo quoting some more tunes, like The Hymn and The Jumpin' Blues. Of course you should be an expert to hear these quotes, but it illustrates how versatile Johnson was. He ends with some riffs paraphrasing Dexter Gordon and Lester Young. What a great musician - what a great tune. !!
Semilar records of this artist in my collection:
Hans Koert
To my last contribution
MY TURNTABLE
oscar aleman/compilation 2= fay lovsky/eigen weg = polynesians/aloha hawaii = blindfoldtest # 44/keep swinging (2) = original jazz classics/best of the best = j.j.johnson/the trombone master = dansk guldalder jazz/vol. 1-2 (2) = candido/beautiful
Op 3 mei 1957, nu 50 jaar geleden, nam het J. J. Johnson Quartet drie nummers op in de Columbiastudio aan de 30th Street in New York voor Columbia: Kev - Gone With The Wind en het uitgebreide (opgenomen in twee delen) Blue Trombone. Het werd uitgebracht, samen met andere nummers, op de LP Blue Trombone (Columbia CS 8108 ). Een aantal nummers van deze LP werd opnieuw uitgebracht in 1989 op het album J. J. Johnson -Trombone Master ( CBS 463340 ).
Ik heb genoten van het vijftig jaar geleden opgenomen nummer Blue Trombone zoals gespeeld door het J. J. Johnson Quartet. Deze groep bestond uit: J. J. Johnson op trombone uiteraard, Tommy Flanagan achter de piano, Paul Chambers op bas en Max Roach op drums. Een all-star bezetting als je't mij vraagt. Het nummer werd in twee delen opgenomen, aangezien het, denk ik, ook uitgebracht is op een EP ( Columbia 1303), maar op de CD staat het uiteraard als één, meer dan 9 minuten durend nummer. J. J. Johnson, voluit James Louis Johnson, werd geboren in Indianapolis in januari 1924 en begon met muzieklessen op piano en orgel. Pas op veertienjarige leeftijd pakte hij de Bone op, zoals de trombone ook wel genoemd werd. Hij begon zijn carriere in de orkesten van Clarence Love, Isaac Russell en Benny Carter. In 1945 kwam hij terecht in New York dankzij het orkest van Count Basie en ging spelen met musici als Bud Powell, Miles Davis, Charlie Parker en Dizzy Gillespie; musici die allen bezig waren zich te verdiepen in de nieuwe stroming in de jazz - de bebop. Begin jaren vijftig toerde hij rond met de Oscar Pettiford band door het Verre Oosten, maar raakte financieel zo aan de grond dat hij zijn trombone aan de wilgen moest hangen en een gewoon baantje moest nemen. In 1954 pakte hij zijn instrument weer op en vormde een beroemd geworden duo met Kai Winding, kern van een groep, beter bekend als Jay and Kai. Ze werden erg populair en J. J. Johnson kreeg naam als componist. De groep werd in 1956 opgeheven en J. J. startte zijn eigen groep, reisde rond in Europa en componeerde veel; Blue Trombone is daar een voorbeeld van. In de jaren zestig groeide zijn aanzien als arrangeur en componist en terwijl hij even bij Miles Davis speelde en een eigen band had met kopstukken als Clark Terry en Sonny Stitt werd hij hoofdcomponist voor MBA Music in New York. Tot aan zijn pensionering in 1997 ( niet alle jazzmusici sterven in het harnas) woonde en werkte hij, gaf les, aan de westkust en later in zijn geboorteplaats Indianapolis. Hij overleed een paar jaar later in 2003.
On the 3rd of May 1957, 50 years ago, the J. J. Johnson Quartet recorded three tunes in the Columbia 30th Street Studios in New York for Columbia records: Kev - Gone With The Wind and the lenghtly ( in two parts) Blue Trombone. It was released, together with some more tunes from other recording sessions, on the LP Blue Trombone (Columbia CS 8108 ). Some of the tracks on this LP were reissued on the Columbia album J. J. Johnson - The Trombone Master ( CBS 463340 ) in 1989.
I enjoyed listening to the great fifty years old tune Blue Trombone as played by the J. J. Johnson Quartet. The quartet has J. J. Johnson on trombone of course, Tommy Flanagan at the piano, Paul Chambers bass and Max Roach on drums. An all-star strength !! The tune was recorded in two parts, as it was originally released on a 45rpm too, I guess ( Columbia 1303 ), which means that it was brought together as a lenghtly 9:08 minutes of playing time on this CD. 
J. J. Johnson, full named James Louis Johnson, was born in Indianapolis January 1924 and started to play the piano and organ when he was a kid. He started to play the trombone aged 14. He started his career in the orchestras of Clarence Love, Isaac Russell and Benny Carter's. In 1945 he moved to New York with the Count Basie Orchestra and played in small groups with the young bebop generation like Bud Powell, Miles Davis, Charlie Parker, Dizzy Gillespie and others. In the early 1950s he toured with the Oscar Pettiford Band through the Far East, but, due to financial problems, he had to retire from music and take a regular paid job. In 1954 he returned in the music business and formed a trombone duo with Kai Winding in a group called Jay and Kai. They became popular and J. J. Johnson 's established a reputation with his compositions. The group was disbanned in 1956 and J. J. Johnson started his own group, toured through Europe, gave lectures at universities and became sought after as an arranger and composer. His Blue Trombone, presented here, is one of those compositions. His reputation was growing during the 1960s and he played in groups like Miles Davis's, had his own quartet with Clark Terry and Sonny Stitt and became staff composer for MBA Music in New York. Until he retired in 1997 ( Not all jazz musicians die with their boots on ) he lived at the West Coast and finally in his home town Indianapolis, composing, teaching and playing. He died a few years later in 2003.
The tune Blue Trombone has some great solos from J. J. Johnson. During Johnson's first solo he plays a blues chorus using some phrases from a tune called Sidewalks of Cuba. Then Max Roach plays a solo on drums and Johnson again with a second solo quoting some more tunes, like The Hymn and The Jumpin' Blues. Of course you should be an expert to hear these quotes, but it illustrates how versatile Johnson was. He ends with some riffs paraphrasing Dexter Gordon and Lester Young. What a great musician - what a great tune. !! Try and find yourself a copy of this great tune !!
Semilar records of this artist in my collection:
- J. J. Johnson/the eminent volume 1 // volume 2 // Let's Hang Out // Jazz Quintets
- J. J. Johnson-Kai Winding/The Great Kai and J.J.
- J. J. Johnson - The Robert Farnon Orchestra - / Tangence
Hans Koert
To my last contribution
MY TURNTABLE
oscar aleman/compilation 2= fay lovsky/eigen weg = polynesians/aloha hawaii = blindfoldtest # 44/keep swinging (2) = original jazz classics/best of the best = j.j.johnson/the trombone master = dansk guldalder jazz/vol. 1-2 (2) = candido/beautiful
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
Nederlands ( To the English translation )Op 3 mei 1957, nu 50 jaar geleden, nam het J. J. Johnson Quartet drie nummers op in de Columbiastudio aan de 30th Street in New York voor Columbia: Kev - Gone With The Wind en het uitgebreide (opgenomen in twee delen) Blue Trombone. Het werd uitgebracht, samen met andere nummers, op de LP Blue Trombone (Columbia CS 8108 ). Een aantal nummers van deze LP werd opnieuw uitgebracht in 1989 op het album J. J. Johnson -Trombone Master ( CBS 463340 ).
Ik heb genoten van het vijftig jaar geleden opgenomen nummer Blue Trombone zoals gespeeld door het J. J. Johnson Quartet. Deze groep bestond uit: J. J. Johnson op trombone uiteraard, Tommy Flanagan achter de piano, Paul Chambers op bas en Max Roach op drums. Een all-star bezetting als je't mij vraagt. Het nummer werd in twee delen opgenomen, aangezien het, denk ik, ook uitgebracht is op een EP ( Columbia 1303), maar op de CD staat het uiteraard als één, meer dan 9 minuten durend nummer. J. J. Johnson, voluit James Louis Johnson, werd geboren in Indianapolis in januari 1924 en begon met muzieklessen op piano en orgel. Pas op veertienjarige leeftijd pakte hij de Bone op, zoals de trombone ook wel genoemd werd. Hij begon zijn carriere in de orkesten van Clarence Love, Isaac Russell en Benny Carter. In 1945 kwam hij terecht in New York dankzij het orkest van Count Basie en ging spelen met musici als Bud Powell, Miles Davis, Charlie Parker en Dizzy Gillespie; musici die allen bezig waren zich te verdiepen in de nieuwe stroming in de jazz - de bebop. Begin jaren vijftig toerde hij rond met de Oscar Pettiford band door het Verre Oosten, maar raakte financieel zo aan de grond dat hij zijn trombone aan de wilgen moest hangen en een gewoon baantje moest nemen. In 1954 pakte hij zijn instrument weer op en vormde een beroemd geworden duo met Kai Winding, kern van een groep, beter bekend als Jay and Kai. Ze werden erg populair en J. J. Johnson kreeg naam als componist. De groep werd in 1956 opgeheven en J. J. startte zijn eigen groep, reisde rond in Europa en componeerde veel; Blue Trombone is daar een voorbeeld van. In de jaren zestig groeide zijn aanzien als arrangeur en componist en terwijl hij even bij Miles Davis speelde en een eigen band had met kopstukken als Clark Terry en Sonny Stitt werd hij hoofdcomponist voor MBA Music in New York. Tot aan zijn pensionering in 1997 ( niet alle jazzmusici sterven in het harnas) woonde en werkte hij, gaf les, aan de westkust en later in zijn geboorteplaats Indianapolis. Hij overleed een paar jaar later in 2003.Het nummer Blue Trombone bevat een aantal schitterende solo's van J. J. Johnson. Tijdens diens eerste solo, een blues chorus, refereert hij met een paar maten aan het nummer Sidewalks of Cuba en datzelfde, na een solo van Max Roach doet hij in zijn tweede solo met nummers als The Hymn en The Jumpin' Blues. Je moet kenner zijn om zulke genuanceerde muzikale grapjes te kunnen horen ( ik niet hoor ), maar het zegt iets over de veelzijdigheid van deze grote trombonist. Het feit dat hij zijn solo afsluit met een paar riffs, waar hij speelt in de strijl van Dexter Gordon en even later als Lester Young versterkt dit gevoel alleen maar.
Wat een muzikant - wat een nummer !!
Probeer maar eens bovenstaande plaat te bemachtigen !!
Andere platen die ik van J. J. Johnson in mijn verzameling heb:
- J. J. Johnson/the eminent volume 1 // volume 2 // Let's Hang Out // Jazz Quintets
- J. J. Johnson-Kai Winding/The Great Kai and J.J .
- J. J. Johnson - The Robert Farnon Orchestra / Tangence
Keep swinging
Hans Koert
oscar aleman/compilation 2 = fay lovsky/eigen weg = polynesians/aloha hawaii = blindfoldtest # 44/keep swinging (2) = original jazz classics/best of the best = j.j.johnson/the trombone master = dansk guldalder jazz/vol. 1-2 (2) = candido/beautiful
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
Labels: blue trombone, j. j. johnson, jay jay johnson, johnson
posted by Anonymous at 6:30 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home