A weekly web log in Dutch and English to share my passion for jazz, jazz-related music, record collecting and other music projects that surprise me. | Een wekelijkse weblog in het Engels en het Nederlands waarin ik mijn passie voor jazz, jazz-verwante muziek, platenverzamelen en verrassende projecten met anderen wil delen.
The original Selmer saxophone back home. JEAN ROBERT'S SAX: A GREAT SOUVENIRS Bas Robert - Hans Koert
Last summer the grandchildren of the Belgium / Dutch tenor saxophone player Jean Robert ( 1908 - 1981 ) contacted me, as they were searching for the stories behind some photo's they'd found in their grandfathers legacy. Jean Robert was a saxophone player who was to found in the Belgian jazz orchestras of the 1930s like the one directed by Jean Omer. Coleman Hawkinslabeled his as the best saxophone player of Europe. After the war he played in cabarets before he settled as an arranger for the Dutch radio orchestras in Hilversum. This contact lead to three contributions about Jean Robert's life and career: Jean Robert: The start of his musical career - Jean Robert: The European Hawkinsand Jean Robert: The Belgian Le Boeuf sur le Toit. A few weeks ago this series of blogs got a special continuation, I love to share with you. Bas Robert, one of his grandchildren, wrote me:The Selmer tenor saxophone of Jean Robert.( photo courtesy: Bas Robert)
The Jean Robert triptych in your Keep Swinging bloggot a great ending I love to share with you. Thanks to the publications in your blog I could trace the original tenor saxophone of my grandfather Jean, which he used in the European jazz scene since the late 1930s. Jean Robert (1908-1981) with his instrument.
Pierre, my father, Jean's son, played the bass guitar late 1970s - early 1980s in the band of Toni Macaroni. This group is still active now-a-days. My father left the band, short after the death of my grandfather in 1981 and he divorced from my mother. Since that day I haven't heard from him.The original instrument.( photo courtesy Bas Robert)
Thanks to my mother I learned that my father had lent out Jean's former saxophone to his band member Hans Luikinga, who played ( and he still does) saxophone in the band of Toni Macaroni. Thanks to your blogs I decided to contact Hans Luikinga. I did sent him an email and asked him if still had the Jean Robert saxophone and if so, I asked him if I was allowed to have a look at it. Hans' response was very nice and he informed me that the instrument was still in the storage room of the band. Ten years ago the instrument was restored by Ton Kooimanin De Meern ( centre of The Netherlands).
The instrument is still in its original case( photo courtsy: Bas Robert)
Hans is a physiotherapist with a practice close to my parent's house ( can you imagine?) and a few weeks ago he handed me there the Jean Robert tenor saxophone. It is a handmade Selmer tenor saxophone, selected by Jean in person in 1939 at the Henri Selmer factory in Paris. Thanks to the restoration it can be used right away and it contains even its original case. Except for some photos and some music I'd sent you, I didn't had any relics from the past; now I do have the ultimate relic you can imagine: his original instrument, thanks to your blogs. I'm most grateful to you for that. That's what I loved to share with the visitors of this blog. Thanks and ............ Keep Swinging!
Bas Robert
Thanks Bas for sharing this with us; congratulations with the instrument - a great souvenir from the past - part of your roots.
De originele Selmer saxofoon weer terug bij familie JEAN ROBERT'S SAX: EEN TASTBARE HERINNERING Bas Robert - Hans Koert
Afgelopen zomer werd ik benaderd door de kleinkinderen van de Belgisch / Nederlandse tenorsaxofonist Jean Robert ( 1908-1981), die op zoek waren naar de verhalen, die bij de oude foto’s hoorden, die ze van hun grootvader gevonden hadden. Jean Robert speelde saxofoon vanaf de jaren dertig in Belgische jazzorkesten, zoals dat van Jean Omer en niemand minder dan Coleman Hawkinsnoemde hem de beste saxofonist van Europa. In de jaren zestig verhuisde hij naar Nederland en sloot zijn carriere af als arrangeur bij de Nederlandse omroeporkesten. Deze oude foto's leidden tot een drietal bijdragen, die het hele leven en de carriere van Jean Robert omvatten. Jean Robert: De start van zijn muzikale carriere- Jean Robert: de Europese Hawkinsen Jean Robert: De Belgische Boeuf sur le Toit. Een paar weken geleden kreeg deze serie verhalen nog een bijzonder slot, dat ik julie niet wil onthouden. Bas Robert, één van de kleinkinderen van Jean, schreef me:
De Selmer tenorsaxofoon van Jean Robert.( foto: Bas Robert)
BesteHans, Het drieluik in jouw Keep Swinging blogover mijn grootvader Jean Robert heeft een staartje gekregen dat ik je niet wil onthouden. Naar aanleiding van je publicaties heb ik namelijk de originele tenorsaxofoon van Jean opgespoord waarop hij vanaf eind jaren 30 furore heeft gemaakt in de Europese jazzscene.
Jean Robert (1908-1981) met zijn instrument.
Jeans zoon Pierre - mijn vader dus - speelde eind jaren 70 en begin jaren 80 basgitaar in de band van Toni Macaroni. Die band is vandaag de dag nog steeds actief. Mijn vader is kort na Jeans dood in 1981 uit de band gestapt en gescheiden van mijn moeder, en sindsdien is mijn vader min of meer in rook opgegaan.Het originele instrument.( foto: Bas Robert)
Ik was dankzij mijn moeder al een paar jaar op de hoogte van het feit dat mijn vader, Jean's saxofoon, na diens dood in 1981 had uitgeleend aan zijn bandgenoot Hans Luikinga, die destijds – en nog steeds - saxofoon speelt in de band van Toni Macaroni, maar tot nog toe had ik niets gedaan met die wetenschap. Jouw stukken hebben daar echter verandering in gebracht. Via hun website ben ik in contact gekomen met Hans Luikinga. Ik heb hem een mail gestuurd met de vraag of hij de saxofoon nog in zijn bezit had, en zo ja, of ik hem dan een keer mocht komen bekijken. Hans reageerde bijzonder sympathiek op mijn mail en liet me weten dat de saxofoon jarenlang ongebruikt in een opslagruimte van zijn band heeft gelegen, en dat hij de sax zo'n tien jaar geleden heeft laten reviseren door Ton Kooimanin De Meern.
Het instrument in de originele koffer.( foto: Bas Robert)
Het bleek dat Hans al jarenlang een praktijk voor fysiotherapie heeft in Hilversum, op twee minuten lopen van het huis van mijn ouders (je verzint het niet) en daar heeft hij mij onlangs de saxofoon overhandigd. Het is een handgemaakte Selmer Tenorsax die Jean in 1939 persoonlijk heeft uitgezocht in de Selmerfabriek in Parijs. Door de revisie is hij speelklaar, en de originele koffer zit er ook nog bij. Behalve de foto's en de muziek waarvan ik je een kopie heb gestuurd, had ik geen enkele tastbare herinnering aan mijn grootvader, en nu heb ik het ultieme relikwie in mijn bezit gekregen - zijn saxofoon. Dat is mede het gevolg van de stukken over Jean Robert in jouw weblog, en daar ben ik je enorm dankbaar voor. Dat wilde ik je even laten weten. Met vriendelijke groet, en Keep Swinging!
Bas Robert
Bedankt Bas voor je brief en, uiteraard, gefeliciteerd met deze tastbare herinnering.
Als je verhalen uit de jazzscene interessant vindt, zoals bovenstaande over het instrument van Jean Robert, dan zou het jammer zijn als je bijdragen zou missen. Word daarom vriend van dezeKeep Swinging blog en ik hou je op de hoogte van nieuwe bijdragen of interessant jazz nieuws.Meld je aan .
Het plakboek van Jean Robert JEAN ROBERT: DE BELGISCHE BOEUF SUR LE TOIT Hans Koert
Jean Robert behoort, ongetwijfeld, tot de belangrijkste saxofonisten van België, al zoek je zijn naam tevergeefs in de grote standaardwerken. Zijn naam lijkt nu, in 2009, helemaal in de vergetelheid terechtgekomen te zijn, ook al is hij meer dan 40 jaar actief in de muziek geweest en bestempelde niemand minder dan Coleman Hawkinshem als zijn Europese plaatsvervanger. Dankzij Michelle en Bas, twee van zijn kleinkinderen, mocht ik enkele foto’s uit zijn plakboeken gebruiken voor mijn blog. Sommige foto’s waren gemakkelijk te identificeren – bij andere lag dat moeilijker. Als u mensen op de foto's kunt identificeren, horen ik dat graag: keepswinging@live.nl . Vandaag het laatste deel van een driekuik over Jean Robert, getiteld De BelgischeBoueuf Sur Le Toit. Jean Robert(foto: Jean Robert archief )
Eind jaren dertig had Jean Omer een eigen cabaret opgericht, Le Boeuf Sur Le Toit, naar voorbeeld van het gelijknamige Franse etablissement, dat al vanaf 1921 op diverse locaties in Parijs bestond. Jean Omer trad in dit Brusselse etablissement op met zijn eigen swingorkest. Hierin speelde Jean Robert regelmatig mee en hij is te horen op een serie opnamen voor Decca, die Jean Omer met zijn Swing Orchestra from “Boeuf Sur Le Toit” in December 1940 in Brussel opnam. Luister naar The Blue Room, gearrangeerd door niemand minder dan Benny Carter.
Annie Xhoffleer was één van de sterren, die optrad in het Boeuf Sur Le Toit aan de Naamse Poort ( Porte de Namur), maar ook het concert met Coleman Hawkinsnovember 1938, is de analen ingegaan als zeer bijzonder. Jean Robert speelde toen in het Freddy Johnson Trio in het Negro Palace in Amsterdam, dus zal hij wel niet bij dat concert aanwezig geweest zijn. Toen de Duitsers België bezetten, draaide de club gewoon door en speelde Jean Robert er in het cluborkest van Jean Omer. Tijdens de bezetting adverteert de club zelfs in de kranten met kreten als: Ingeval van alarm voor bommen-werpers is er geen veiliger schuilplaats dan in “Le Boeuf Sur “Le Toit” aan de Naamse Poort te Brussel.Fud Candrix( foto: Jean Robert archief)
In de oorlog mocht Joodse muzikanten niet meer optreden en jazzmuziek werd verboden, wat niet wil zeggen dat er geen “swing” meer gespeeld werd, zelfs door Duitse orkesten. Engelse titels werden verdietst of van Duitse titels voorzien. Veelmuzikanten vonden werk in de talloze Duitse bands, die “swing” bleven spelen, onder toeziend oog van de Duitsers. De Duitse bandleiders hadden graag Belgische en Nederlandse muzikanten, omdat die veel gemakkelijker "swingden". Jean Robert treedt heel wat keren op in Duitsland, o.a. met het orkest van Jean Omer in het Delphi Palast in Berlijn. Ook de orkesten van Fud Candrix en Jeff De Boeck treden daar regelmatig met groot succes op.Jeff De Boeck( foto Jean Robert archief)
Jean Robert speelt regelmatig bij Duitse orkesten, zoals bij Adolf Steimel und seiner Tanzorchester of bij bands geleid door Albert Vossen, Willi Stech, Willi Stanke en Meg Tevelian's Tanz-Orchester. Hij is op verschillende opnamen uit die periode aanwezig.Henry Segers, pianist bij Jean Omer en Willi Stech.( foto Jean Robert archief)
Vanaf het najaar van 1942 tot de zomer van 1943 is hij aanwezig bij de opnamen van het controversiële Charlie and his Orchestra. In deze band, die gebruikt werd als propaganda-orkest van de Duitsers, zaten meer Belgische en Nederlandse muzikanten, uit de orkesten van Ernst Van’t Hoff en Stan Benders, die achterbleven waren na schnabbels in Berlijn en mee moesten spelen in het orkest; voor velen een manier om aan wat werk te komen; een manier van overleven tijdens deze donkere periode uit de wereldgeschiedenis. In de zomer van 1943 maakt Jean Robert nog opnamen in Brussel met het orkest van Jean Omer. In het laatste oorlogsjaar stort de amusementswereld in en wordt er maar weinig meer in het openbaar gespeeld - ook de platenproductie ligt dan bijna helemaal op zijn gat.
Voorkant van een programmaboekje van de Boeuf sur le Toit( foto: Jean Robert archief)
Na de oorlog wordt de draad weer zo goed en zo kwaad als het ging, opgepakt. Jean Robert leidt een eigen band, waarmee hij o.a. in 1947 opnamen maakt met zangeres Yetty Lee en begeleidt o.a. Maurice Chevalier bij een aantal optredens. Ook treedt hij op met de Franse bassist Louis Vola. Als Le Boeuf Sur Le Toit weer open gaat, is hij van de partij, ook al wordt in 1948 het roer drastisch omgegooid – geen dansavond meer met swing en big bands; het swingtijdperk lijkt voorgoed voorbij. Het Boeuf Sur Le Toit huisorkest in 1961. ( (Jean Robert staat in de eerste rij als derde van rechts) (foto: Jean Robert archief) Tot 1962 zullen er op het podium van Le Boeuf Sur Le Toit voornamelijk revue- en varieté-artiesten te bewonderen zijn. In het archief van Jean Robert is onder andere een programmaboekje bewaard gebleven van een grote productie, met als bijschrijft: Trois Spectacles Differents, geregiseerd door Peter Bruccato, waarin Jean Robert de muzikale leiding heeft. Onderstaande foto is gemaakt tijdens de voorbereidingen van deze productie. De datum is echter onbekend. Een voorbereidende vergadering. Jean Robert zit als tweede van rechts en Jean Omer als tweede van links. De anderen zijn Pierre Jenesco, die verantwoordelijk was voor de balleten en Pierre Bruccato en Maurice Charles, beiden regisseurs.( foto: Jean Robert archief) Het orkest van Jean Omer, met een onbekend zangtrio. Jean Robert is nog net te zien achter de rechter zangeres. ( foto: Jean Robert archief) Eén van de promotiefoto's uit een Le Boeuf Sur Le Toit revue ( foto: Jean Robert archief) Jean Omer moet in 1967 de tent sluiten, simpelweg, omdat het gebouw afgebroken wordt. Jean Robert heeft dan ondertussen werk gevonden bij de Nederlandse omroepen en is in Hilversum gaan wonen. Zijn echtgenote, Betty, die ook vaak samen met hem optrad, is dan al overleden. De naam Le Boeuf Sur Le Toit verdwijnt voorgoed, maar het concept wordt door Jean Omer voortgezet in de jazzclub La Nouvelle Gaity, later omgedoopt tot Chez Paul au Gaity en hier blijkt de combinaite van (jazz)muziek en varieté een geslaagde mix. In 1982 valt echter voorgoed het doek en wordt ook deze club gesloten. Jean Robert(foto Jean Robert archief) In Nederland krijgt Jean Robert een baan, waarin hij niet meer zo vol in de schijnwerpers staat. Hij wordt freelance arrangeur voor Nederlandse (omroep)orkesten, zoals het VARA Dansorkest o.l.v. Charlie Nederpelt en de orkesten van Piet Zonneveld, Jos Cleber en Sander Sprong. Zijn arrangementen zijn te beluisteren op de Varagram LP: Vara Dansorkest - Muziek uit Studio I. Hij was ook verantwoordelijk voor de arrangementen bij de Adèle Bloemendaal shows. Krantenartikel "De Belgische Coleman Hawkins is overleden" (1981)(foto: Jean Robert archief)
Jean Robert, één van de pioniers van de Belgische jazz, overlijdt op 73-jarige leeftijd in zijn slaap in Hilversum (februari 1981). Hans Koert
Eén van de beste CD uitgaven met een overzicht van de Jazzgeschiedenis van België is ongetwijfeld de dubbel-cd Jazz in Little Belgium ( The collection Robert Pernet). De doos bevat 2 cd's met bijna 50 nummers en een uitgebreid informatief boekje. Er is een Vlaamse en een Franse uitvoering.
Je vindt op deze uitgave, m.b.t. deze periode, de nummers: ( geen downloads)
JEAN OMER und SEIN ORCHESTER Porte de Namur - 10066 1/2 GD Opgenomen (test) Brussel 2 oktober 1943 Jean Omer klarinet, altsax en leider - Louis Dehaes, Fernand Debray, Georges Clais trompetten - Roger Squinquel, Josse Beeckmans, Henri Vandenbosch trombones - Henri Van Coile, Vic Bayens bassax, altsax, klarinet - Joseph Clerkx tenor sax - Henri Segers piano - Frank Engelen gitaar - Jean Delahaut bas -en Gaston Bogaerts slagwerk. YETTY LEE acc by JEAN ROBERT AND HIS ORCHESTRA Embraceable You - 5032-1 Opgenomen Brussel ca. februari-maart 1947
Yetty Lee ( = Henriette Saussin) zang - Jean Robert tenorsax en leider - Jules Van Dijck trompet - Willy Techy trombone - Oscar Saintal altsax - Jef van Heerswingels tenorsax - André Gijssens bassax en altsax - Marcel Picavet piano - Jean Berry gitaar - Jean Le Cam bas - Peter Brucato slagwerk
Ik wil graag Michelle en Bas bedanken voor het beschikbaar stellen van de foto's uit het plakboek van hun grootvader. Als je muzikanten kunt identificeren, die op de foto's staan,laat het ons weten.
Word vriend van deze Keep Swinging blog en blijf geinformeerd. De bijdrage van vandaag is de 1150ste sinds de start in februari 2006 en zolang er mensen, Vrienden van de Keep Swinging blog, zijn, die hun jazzverhalen met anderen willen delen, gaan we door. Meld je dus aan. als Vriend van de Keep swinging blog.
The Jean Robert archive JEAN ROBERT: THE BELGIAN BOEUF SUR LE TOIT Hans Koert
One of the most important saxophone players of Belgium must have been Jean Robert. Although he played on numerous bands and record sessions, during more then 40 years in music, he seems now complete forgotten by the younger generation. Thanks to his grandchildren Michelle and Bas I can share with you some photos from Jean Robert’s own personal scrap books. Today the period he was part of the Jean Omer Orchestra performing in the Boueuf Sur Le Toit up to his dead in 1981. Jean Robert( photo courtesy: Jean Robert archive )
In 1938Jean Omer founded a cabaret, dance hall, Le Boeuf Sur Le Toit, named after a famous French night club with the same name, which was founded in 1921. Jean Omer performed here with his own swing band, featuring Jean Robert. This band is to be heard in a series recordings for Decca, recorded in December 1940 as the Swing Orchestra from “Boeuf Sur Le Toit”. Listen to a tune, titled The Blue Room, arranged by Benny Carter.
Anne Xhoffleer was one of the stars, that sung in the Boeuf Sur Le Toit, located at the Naamse Poort, (or Porte de Namur) but also the concert by Coleman Hawkins, November 1938, is remembered as a very special one. Jean Robert was part of the Freddy Johnson Trio that played at the Negro Palace in Amsterdam around that date, so Jean Robert probably wasn’t present. When the German occupied Belgium the club continued its activities and Jean Robert continued as a member of the club's house band. Even in the news papers, the club was promoted: Ingeval van alarm voor bommen-werpers is er geen veiliger schuilplaats dan in “Le Boeuf Sur “Le Toit” aan de Naamse Poort te Brussel. (= In case of an air-raid warning by bombers, the Le Boeuf Sur “Le Toit” at the Naamse Poort in Brussel is a safe place to hide.Fud Candrix( photo courtesy Jean Robert archive)
During the war jewish musicians were not allowed to play in public orchestras and jazz music was forbidden, but that didn’t mean that you couldn' enjoy swing music in clubs and theatres. English tunes got German, French or Flemish ( = Dutch) titles. A lot of Belgian and Dutch jazz musicians found a job in one of the numerous German “orchester”, who still played “swing-music”, although the German officially had forbidden that. Jean Robert played several times in Germany in the Berlin Delphi Palast while on tours with the band of Jean Omer. Other Belgian bands to be found there were the Fud Candrix orchestra and Jeff De Boeck and his band.
Jeff De Boeck( photo courtesy Jean Robert archive)
These concerts in the Delphi-Palast in Berlin became legendary concerts. Jean Robert performed now and then in Berlin in German bands too, like Adolf Steimel und seiner Tanzorchester and the orchestras of Albert Vossen, Willi Stech, Willi Stanke, Meg Tevelian Tanz-Orchester.Henry Segers( photo courtesy Jean Robert archive)
Henry Seghers was the piano player of Jean Omer and Willi Stech. After the war, fall 1944, Seghers played in the Ernst Van’t Hoff Orchestra in Brussels. Between November 1942 and the summer of 1943Jean Omer seems to have been present at recordings by Charlie and his Orchestra, the controversial German band, that was used for propaganda. In this band, Dutch and Belgium musicians who were playing in Germany, like members of the Orchestra of Ernst Van’t Hoff and Stan Benders, had to play in this band. A way to survive this horrible period! During the last year of the German occupation (1944) there were but few possibilities to play in public.
Front of a program of the Boeuf sur le Toit( photo courtesy: Jean Robert archive)
After the war they picked up the thread and Jean Robert continued to play in the Le Boeuf Sur Le Toit that was reopened, although they put the helm over – no more dancing and big band swing, but vaudeville and cabaret.The Boeuf Sur Le Toit house band ( 1961). ( (Jean Robert in the front row third from the right)(photo courtesy: Jean Robert archive) In the Jean Robert archive a program book is found from a large festival production, subtitled Trois Spectacles Differents. ( = Three different performances) produced by Peter Bruccato, in which Jean Robert is responsible for the music. The date of this production is unknown. A meeting of the producers of the club. Jean Robert ( second from the rights) and Jean Omer ( second from the left) ( others: Pierre Jenesco ( ballet) and Pierre Bruccato and Maurice Charles producers)( photo courtesy: Jean Robert archive) The Jean Omer Orchestra( photo courtesy: Jean Robert archive) The orchestra of Jean Omer accompanied an unknown vocal trio. Jean Robert is to be seen just behind the right vocalist. One of the Le Boeuf Sur Le Toit revue performances ( photo: Jean Robert archive) In 1967 Jean Omer had to close Le Boeuf Sur Le Toit, because the building had to be pulled down. At that time Jean Robert had been moved to The Netherlands where he found a job at the public networks. The name Le Boeuf Sur Le Toit disappeared forever, but the concept was continued by Jean Omer in the La Nouvelle Gaity jazz club, later renamed as Chez Paul au Gaity. Jazz music and vaudeville became a successful commercial concept. In 1982 it’s all over and it’s curtains for the club. Jean Robert( photo courtesy Jean Robert archive) In the 1960s Jean had moved to Hilversum in the center of The Netherlands, to find a job in the radio bands of the public networks. In Hilversum, the place where the radio and TV studios were, he became an arranger for studio bands, like het Vara Dansorkest. His arrangements have been recorded in the Varagram album Vara Dansorkest - Muziek uit Studio I. He was arranger for TV-programs, like the Adèle Bloemendaal show.Article "De Belgische Coleman Hawkins is overleden ( = The Belgian Coleman Hawkins has passed away) (1981)(photo courtesy: Jean Robert archive)
He passed away in Hilversum “in his sleep” in Hilversum, February 1981. Hans Koert
One of the best record releases with a survey of Belgium jazz is the 2CD Jazz in little Belgium ( The collection Robert Pernet). It contains almost 50 tracks from the complete Belgian jazz history and an extensive illustrated and informative booklet. ( No English, sorry – only a French and a Flemish version exists). A must !!
According this contribution, it contains:( no downloads)
JEAN OMER i\und SEIN ORCHESTER Porte de Namur - 10066 1/2 GD test recording Brussels, 2nd of October, 1943 Jean Omer clarinet, alto sax and director - Louis Dehaes, Fernand Debray, Georges Clais trumpets - Roger Squinquel, Josse Beeckmans, Henri Vandenbosch trombones - Henri Van Coile, Vic Bayens bass sax, alto sax, clarinet - Joseph Clerkx tenor sax - Henri Segers piano - Frank Engelen guitar - Jean Delahaut bass - Gaston Bogaerts drums.
YETTY LEE acc by JEAN ROBERT AND HIS ORCHESTRA Embraceable You - 5032-1 Recorded in Brussels ca. February-Martch 1947 Yetty Lee ( = Henriette Saussin) vocal - Jean Robert tenor sax and director - Jules Van Dijck trumpet - Willy Techy trombone - Oscar Saintal alto sax - Jef Van Heerswingels tenor sax - André Gijssens bass sax and alto sax - Marcel Picavet piano - Jean Berry guitar - Jean Le Cam bass - Peter Brucato drums
Love to thank Michelle and Bas for sharing photo's from their grandfather's archive - photo's which need some identification. Pleasecontactus if you can identify musicians and bands.
Become a friend of this Keep Swinging blog and receive a message each time a new contribution has been posted. Please register, even if you were on the news letter list before as the old mailing list has gone.
Het plakboek van Jean Robert JEAN ROBERT - DE EUROPESE HAWKINS Hans Koert
Jean Robert behoort, ongetwijfeld, tot de belangrijkste saxofonisten van België. Het feit dat hij in de jaren dertig door de grootste saxofonist van die tijd, Coleman Hawkins, als plaatsvervanger werd gevraagd, spreekt boekdelen. Coleman Hawkins noemde Jean Robert zelfsthe best tenor saxophone improvisator in Europe. Vandaag een bijdrage over deze periode. Dankzij twee kleinkinderen vanJean Robert, Michelle en Bas mocht ik enkele foto’s uit zijn plakboeken gebruiken voor mijn blog. Sommige foto’s waren gemakkelijk te identificeren – bij andere lag dat moeilijker. Vandaar ook dat een aantal foto’s, onder aan deze blog, identificatie behoeven – mocht je de spelers herkennen, meld het me. ( wordt vervolgd)Coleman Hawkins Trio: v.l.n.r. Maurice vVan Kleef, Coleman Hawkins en Freddy Johnson Rond 1938 trad Jean Robert op in de Brusselse Cotton Club op met o.a. Freddy Johnson, de Amerikaanse pianist, die in 1934 naar Nederland was gekomen met The Harmelites en hier was blijven hangen. Freddy Johnson trad o.a. op met Harry Pohl, de Ramblers, Benny Carter en Coleman Hawkins. Jean Robert speelde in het laatste kwartaal van 1938 met ditzelfde Freddy Johnson Trio tijdens een dagelijks engagement in het Negro Palace in Amsterdam. Het Freddy JohnsonTrio bevatte Freddy Johnson op piano, Jean Robert op tenorsax en Rally Wachtel op slagwerk. Na hun “schnabbel” van drie maanden werd het podium ingenomen door Coleman Hawkins, die daar drie maanden optrad met zijn trio, waarin Freddy Johnson piano speelde en Maurice van Kleef, een Nederlandse drummer, achter het slagwerk. Op de momenten dat Coleman Hawkins een lucratieve schnabbel had in Parijs of zo, verving Jean Roberts “The Bean”. Hij ontpopte zich daar als een prima remplaçant en Coleman Hawkins roemde hem om zijn improvisatievermogen en bestempelde hem als the best tenor saxophone improvisator in Europe. Over de optredens van Coleman Hawkins in Huize Poll in De Bilt ( bij Utrecht), begin 1938, schreef ik eerder in: Huize Poll en Coleman Hawkins
Gus Deloof ( foto Jean Robert archief) In 1939 speelt hij met Eddie Oliver, die als pianist ooit bij Ben Bernie speelde. Tijdens de tweede helft van de jaren dertig had hij ook een eigen band, waarmee hij o.a. speelde in de Atlanta club en een kwartet, dat in de Cotton Club optrad - beide in Brussel. Toch duurde het nog tot februari 1941 voordat hij zijn eerste twee platen voor Decca onder eigen naam opnam: met zijn Hot Trio Jean Robert. Dit Hot Trio bestond uit Rudy Bruder aan de piano en Buddy Heyninck op slagwerk. Jean Robert is, behalve op tenorsax en klarinet, ook op trompet te horen. Jeff De Boeck ( foto Jean Robert archief)
In januari 1940 nam Gus Deloof twee platen op voor Jazz Club met een septet, waarin Jean Robert op tenor, Gus Deloof op trompet, David Bee klarinet, Rudy Bruder piano, Andre Van Wijmersch gitaar, Gene Kempf bas en Jeff De Boeck, de energieke slagwerker, die bij concerten nog wel eens alle aandacht naar zich toe trok ( te veel aandacht, volgens critici). Jean Robert( foto Jean Robert archief) Er werden vier nummers opgenomen, waaronder Gus’ eigen compositie Sweepin’ the Floor, dat hij samen met Fud Candrix schreef. Luister naar de “evergreen’ Whispering, dat in een arrangement van Gus werd opgenomen:
In 1938 richtte Jean Omer zijn cabaret, dance hall, op, genaamd Le Boeuf Sur Le Toit, waar het orkest van Jean Omer het huisorkest werd. Jean Robert was daar één van de vaste saxofonisten. Over die periode gaat het o.a. in het laatste deel: Jean Robert: De Belgische Le Boeuf Sur Le Toit.
Eén van de beste CD uitgaven met een overzicht van de Jazzgeschiedenis van België is ongetwijfeld de dubbel-cd Jazz in little Belgium ( The collection Robert Pernet). De doos bevat 2 cd's met bijna 50 nummers en een uitgebreid informatief boekje. Er is een Vlaamse en een Franse uitvoering Je vindt op deze uitgave, m.b.t. deze periode, het nummer:
HOT TRIO JEAN ROBERT Riffin' at the Arena - F225 Opgenomen in Brussel, 11 maart 1941 Jean Robert leider, tenorsax, klarinet, trompet - Rudy Bruder piano - Buddy Heyninck slagwerk.
Ik wil graag Michelle en Bas bedanken voor het beschikbaar stellen van de foto's uit het plakboek van hun opa. Op sommige foto's staan collega's van hun opa, die we niet kennen en waarvan we graag meer zouden wilen weten. Hieronder een paar van die "mystery-foto" uit het Jean Robert archief. Wie kent deze persoon? ... Taylor ... lijkt er op de foto te staan, maar wie was hij? ( foto Jean Robert archief) De volgende foto's zijn uit het Jean Robert archief, zoals de bovenstaande. Natuurlijk hoop je dat het een foto is van één van de grote Amerikaanse muzikanten, die in de jaren dertig actief waren in onze regionen, zoals Freddy Johnson, maar helaas - we komen er niet uit. Op de foto staat zoiets als: To my best pal from Taylor J…. ( Voor mijn beste vriend van Taylor J....) Wie herkent deze persoon?Het CGD-orkest. Jean Robert speelt de basssax.( foto Jean Robert archief)
Deze band moet vrij gemakkelijk op naam te brengen zijn, gezien hun lessenaars met CGD. Volgens mij zou op de foto het orkest van Chas. Dolne kunnen staan, omdat ik op een foto van het fameuze Chas. Dolne Swingtet, dezelfde jasjes en strikjes aantref en de man in het zwart vertoont gelijkenis met Chas. Dolne, ook wel de Belgische Stephane Grapellygenoemd vanweze zijn vioolspel. Hij speelde overigens ook gitaar en maakte met zijn swingtet een aantal bijzondere opnamen met David Bee ( = Ernest Craps) op harp. Opvallend is dat er in deze band behalve van een contrabas, in de lage regionen, ook gebruik gemaakt wordt van de bassax en een sousafoon. Dat moet stevig geklonken hebben. Zeker is dat Jean Robert de bassaxofoon bespeelt ( derde van links). Als e.e.a. klopt, dan moet deze foto uit de periode 1929-1934 dateren. Ate van Delden, biograaf van Adrian Rollini, meldde, naar aanleiding van de vorige bijdrage, dat Jean Robert Adrian Rollini ontmoette tijdens één van de optredens met het orkest van Fred Elizalde aan de Belgische kust.
De Happy Flanders Band( foto Jean Robert archief)
Een band, waarvan de naam gemakkelijk te achterhalen was dankzij het drumstel. Maar wie zijn de spelers? Rechts Jean Robert achter de bariton saxofoon en wie is de dame in het midden? Is het Betty Robert, de vrouw van Jean, die misschien op één van de foto'svan vorige week stond en zong? Bezetting in ieder geval slagwerk, klarinet, saxofoons, trompet en gitaar. Wie helpt deze puzzel oplossen?
Als je op de mailinglijst van deze nieuwbrief staat / stond ontvang je die na 1 oktober 2009 niet meer - meld je daarom aan als Vriend van de Keep swinging blog voor de laatste nieuwtjes.
Jean Robert's sax: Een tastbare herinnering ( Nederlands) Jean Robert's sax: a great souvenir (English)
The Selmer tenor saxophone of Jean Robert. ( photo courtesy: Bas Robert) 
Jean Robert (1908-1981) with his instrument. 
The original instrument. ( photo courtesy Bas Robert)
The instrument is still in its original case ( photo courtsy: Bas Robert) 
If you like stories like the one today, about people searching for their roots, like Bas did which finally succeeded in finding his grandfather's sax, then you might be anxious to learn what other subjects have been posted lately. Of course you could visit our surview site, but you could also ask for the newsletter. Please register 
