Keep (it) Swinging: Ben Webster's laatste optreden in de Twee Spieghels: Een eerbetoon

BEN WEBSTER'S laatste optreden in de TWEE SPIEGHELS: Een eerbetoon.Een concert om snel te vergeten .......... als het niet Ben's laatste was geweestHans Koert Ben Op Zijn Best - Ben Websters laatste jaren (Nederlands) - Ben At His Best: Ben Websters last years in Holland ( English) - Ben Webster's laatste optreden in de Twee Spieghels: Een eerbetoon ( Nederlands) Ben Webster's Final Concert at the Twee Spieghels: A Tribute ( English)
You're young and growing and I’m old and going. So have your fun while you can. (Ben Webster).
Ben Webster woonde sinds 1964 in Europa en vond in Kopenhagen en Amsterdam een nieuw thuis. Onder de moederlijke vleugels van Mevrouw Hartlooper had hij in de Waalstraat in Amsterdam een goed kosthuis gevonden. She's like a mother to me (= Ze is als een moeder voor me), verzuchtte Ben. Hij vulde zijn laatste jaren met wat optredens, zijn filmcamera, zijn borreltje en zijn herinneringen. Op donderdag 6 september 1973 treedt Ben op in De Twee Spieghels in Leiden .... een memorabel concert.
Ben Walenkamp, de toenmalige eigenaar van de club, herinnert dat Ben niet in vorm was. Het optreden van Ben Webster is historisch geworden, niet omdat hij zo goed en geweldig speelde, integendeel zelfs, de man was niet in vorm. Ben werd die avond begeleid door Irv Rocklin aan de piano, Henk Haverhoek op bas en Peter Ypma op slagwerk.

Ben Webster in De Twee Spieghels ( september 1973) ( foto: Jasperina Rigter)
Er is veel over dit concert geschreven, over Ben's onvrede met de slagwerker, die meestal niet in Irv Rocklin's Trio speelde, over het feit dat hij zich moest behelpen met vieux (in plaats van zijn eigen vertrouwde merk cognac) en sommige bronnen verhalen over een rumoerig publiek, dat zou hebben bestaan uit lawaaierige, meest ongeïnteresseerde studenten. Ben Walenkamp bestrijdt dat in het fraai uitgevoerde boek Leidse Jazz Geschiedenis van 1899-2009 samengesteld door Cees Mentink. Een paar weken voor het Twee Spieghels concert had Ben opgetreden in het studentencafé Minerva tijdens de

Studenten Introductieweken en daar had Ben zich groen en geel geërgerd aan het lawaaierige aangeschoten publiek. Ze hebben gewoon twee concerten in Leiden door elkaar gehaald, stelt Ben Walenkamp vast. Feit is dat Ben zich die avond niet lekker voelde, slecht speelde en meer dan aangeschoten was, omdat hij alles door elkaar dronk.

Dankzij één van de bezoekers, Ton Olde Monnikhof, die het concert op een eenvoudige cassetterecorder opnam, kunnen we het concert terugluisteren. Ben speelde maar een paar ballads ( All We Know en My Romance), en verder een zevental uptempo standards zoals Pennies from Heaven, I Got Rhythm, Just You, Just Me, How High the Moon en als slot Monk's Straight, No Chaser, maar hij was zo uitgeput, dat de laatste chorus er helemaal bij in schoot. Het zou Ben's laatste optreden worden.

Irv Rocklin en Ben Webster in De Twee Spieghels ( foto: Jasperina Rigter)De volgende dag werd hij in het Lucasziekenhuis in Amsterdam opgenomen en twee weken later overleed hij. Deze privéopname, uitgebracht op een LP Ben Webster - Last Concert (EMI 5C17824964/5), heruitgebracht op een Blue Note 2cd getiteld Ben Webster - The Holland Sessions, laat horen dat Ben niet in vorm was. Niemand wist uiteraard dat het Ben's laatste optreden zou worden: Wanneer dit concert niet zijn laatste zou zijn geweest, was het er een om snel, heel snel, te vergeten, verzuchtte Ben Walenkamp.

Irv Rocklin en Ben Webster in De Twee Spieghels ( foto: Jasperina Rigter)
Na het laatste nummer richtte Ben zich tot het publiek en sprak de historische woorden: Thank you. (= Dank u wel). Now I will say to all of you youngster what I heard when I was a kid, from an old-timer.

(= Ik zal jullie, jongelui, eens vertellen, wat ik als kind hoorde zeggen door een oude man.) He said, "Son, you're young and growing and I'm old and going." ( = Hij zei: "Jongen, jij bent nog jong en hebt nog een heel leven voor je - ik ben oud en neem binnenkort afscheid" (vrij vertaald - het origineel is veel sterker omdat het rijmt). "So have your fun while you can." (= "Dus geniet er van nu het nog kan"). I repeat: You're young and growing and I’m old and going. So have your fun while you can. (= Ik herhaal: ...........). Bob Rigter, toen in de zaal, kreeg Betsy, Ben's tenorsax, een haast legendarisch instrument, in zijn handen gedrukt en mocht er, begeleid door Irv Rochlin en zijn ritmesectie een nummer op spelen. Symbolish haast, lijkt het, achteraf bekeken.

Tribute to Ben: v.l.n.r. Rob Agerbeek - Henk Haverhoek - Bob Rigter - Peter Ypma in De Twee Spieghels ( 6 september 2010) ( foto: Peter J. Visser http://muziekgezien.blogspot.com )
Op 6 september 2010, 37 jaar na Ben's laatste concert, treden vier "oude" mannen op voor een concert in De Twee Spiegels in Leiden, nu uitgebaat door Colin van Gestel-Messiaen, voor een eerbetoon aan Ben Webster: Bob Rigter, op tenorsax, Rob Agerbeek aan de piano en de oorspronkelijke ritmesectie uit 1973 achter bas en slagwerk: Henk Haverhoek en Peter Ypma.
De oorspronkelijke pianist, Irv Rochlin, geboren als Irving Rochlin, nu 84 jaar oud, zat eveneens in de zaal, maar speelt niet meer. Hij kwam, na een carrière bij jazzmusici van naam als Anita O'Day, Stan Getz en Johnny Griffin', in 1971 in ons land wonen. Sinds kort woont hij weer in de VS to be near his family, vertelde zijn kleindochter me. Ben Rigter en zijn echtgenote Jasperina, die in 1973 de unieke foto's maakte van Ben's laatste optreden, zullen het overlijden van Ben Webster niet snel vergeten, aangezien op de dag van Ben's overlijden, Jasperina het leven schonk aan een gezonde jongen, Simon. Simon Rigter is nu een veelgevraagd jazzsaxofonist en in de voetsporen van zijn vader ( en Ben) getreden.

Oude tijden herleven: Het Tribute concert in De Twee Spieghels ( Peter J. Visser http://muziekgezien.blogspot.com )Het concert werd vastgelegd door VPRO filmmaker Flore Deroose, en uitgebracht als een korte documentaire getiteld Tribute to Ben Webster. Ik vind het geweldig, dat ik deze documentaire hier mag laten zien - een eerbetoon aan Ben Webster maar ook aan de Jazz en haar vertolkers en fans, die nog elke dag genieten van deze muziek.

Flore Deroose is een Vlaamse TV-journaliste, van huis uit cultureel antropoloog, die momenteel

werkzaam is in de journalistiek als eindredacteur bij een internationaal videonieuwsagentschap. Ze maakte eerder documentaires, maar Tribute to Ben Webster is haar eerste jazzgerelateerde project. De documentaire is rechtstreeks bij haar te bestellen op DVD of via keepswinging@live.nl

Now I will say to all of you youngster what I heard when I was a kid from an old-timer. He said, "Son, you're young and growing and I'm old and going. So have your fun while you can."

Hans Koert

Keep Swinging blog: 5 jaar online

keepswinging@live.nl

Op 6 september 1973 wordt in de Twee Spieghels in Leiden geschiedenis geschreven, al was niemand zich daarvan bewust. Een oude vermoeide aangeschoten tenorsaxofonist, Ben Webster, probeert er in een rumoerige omgeving nog iets van te maken - Een concert om snel te vergeten .......... als het niet Ben's laatste was geweest, daar is iedereen het over eens. Bijna veertig jaar later, precies op de zelfde datum, komt de nagenoeg complete ritmesectie weer bij elkaar, om dit historisch moment nog een keer te beleven, schitterend vastgelegd op film door een jonge filmmaker Flore Deroose: A Tribute to Ben Webster - een eerbetoon aan een groot tenorsaxofonist. De Keep Swinging blog, vijf jaar geleden voor het eerst online, mag deze documentaire laten zien en dit past naadloos in haar doelstelling om de fascinatie voor jazz en jazz-gerelateerde muziek uit de periode 1911-2011 met anderen te delen en wat is er dan mooier een heden en verleden van de Jazz op deze manier te doen herleven. Als je vooraan wilt staan bij het uitkomen van nieuwe bijdragen, volg dan de Keep Swinging blog via Twitter of vraag haar gratis nieuwsbrief.