Keep (it) Swinging: Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn

ROY ELDRIDGE 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn.
Mijn hele leven al ga ik de strijd aan.
Hans Koert

Roy Eldridge 100: a neglected trumpet player spotlighted (English) Roy Eldridge 100: een vergeten trompettist in de schijnwerpers (Nederlands) Roy Eldridge 100: Battle of the trumpets (English) Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn (Nederlands)

Op maandag 30 januari 1911, onlangs 100 jaar geleden, werd David Roy Eldridge in Pittsburgh geboren. In twee bijdragen richt ik de spotlights op deze virtuose trompettist, die nog steeds met zijn snelle loopjes en hoge noten gerespecteerd wordt door collega's en fans. Vandaag het tweede deel: Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn.

Het Benny Goodman Sextet klaar voor haar vertrek naar Europe: v.l.n.r.: Dick Hyman - Nancy Reed - Ed Shaughenssy - Benny Goodman - Zoot Sims en Roy Eldridge ( april 1950) (foto: G.V. Enell & Associates).

In 1950 ging hij bij Benny Goodman spelen die een korte tournee naar Europa had gepland en in Parijs bleef Roy een jaar steken - hier voelde hij zich vrij en gerespecteerd - geen discriminatie vanwege zijn huidskleur. Hij genoot ervan. Een jongere generatie trompettisten zoals Dizzy Gillespie, wilde net zo klinken als Roy en zij ontwikkelden een nieuw geluid, dat bekend zou worden als de bebop. Roy hield van jamsessions, waarin hij zijn trompetspel kon meten met anderen, zoals die bijvoorbeeld gehouden werden in clubs als Minton's in New York City begin jaren veertig; hier werd, door musici als Dizzy Gillespie. Thelonious Monk, Charlie Christian, Don Byas en Kenny Clark de kiem voor de nieuwe muziek gelegd. Hij hield ervan op het podium het gevecht aan te gaan met andere trompettisten, zoals Dizzy, om te laten zien wie de beste was. When I was young (= Toen ik jong was), vertelde hij later, I used to go out and look for every jam session going.(= Ging ik er op uit om te zien of er ergens een jamsession bezig was). I used to stand out on the sidewalk smoking, listening to the band inside, summing up the opposition. (= Dan stond ik buiten op het trottoir te roken en luisterde naar de band binnen en schatte mijn kansen in ). Eventually I'd walk in and try to cut them.(= Tenslotte ging ik dan naar binnen en probeerde hen te verslaan).

Roy Eldridge ( 1911 - 1989)
In de jaren vijftig speelde hij bij Norman Granz Jazz at the Philharmonic, waarmee hij onder andere ons land aandeed voor concerten in het Kurhaus in Scheveningen op 12 april 1952 en het Concertgebouw in Amsterdam twee dagen later met een all-star band waarin Lester Young, Flip Phillips, Hank Jones, Oscar Peterson, Irving Ashby, Ray Brown en Max Roach zaten, met Ella Fitzgerald als vocaal boegbeeld. De jaren daarna zou Roy Eldridge bijna elk jaar van de partij zijn bij de JATP-concerten en in 1956 en 1958 stond hij zij aan zij met zijn "leerling" Dizzy Gillespie - dat moet een spektakel geweest zijn.
Het volgende fragment is uit deze periode: Een trumpet battle tussen Dizzy Gillespie, Roy Eldridge, Ted Buckner en Bill Coleman.

Roy Eldridge in action (ca. 1930s)
Tot op het eind van zijn leven wilde Roy de beste zijn, maar de jongere generatie trompettisten had hem ingehaald: Dizzy Gillespie, Howard McGhee en natuurlijk Miles Davis en Clifford Brown waren nu de grote spelers en hadden Little Jazz onttroond.

Zo'n heerlijke jaren vijftig hoes, die je alleen al voor het plaatje zou kopen ..... ( ontwerp: David Stone Martin. )

Het feit dat Roy Eldridge vorige maand 100 jaar geleden geboren is, is slechts een kapstok om hem weer eens in het zonnetje te zetten, maar het is natuurlijk schokkend als je bedenkt dat de naam Roy Eldridge de jongere generatie jazzliefhebbers niet veel meer zegt. Toch merkte ik uit de vele reacties dat deze getalenteerde trompettist niet helemaal vergeten is en nog steeds bewondering en respect afdwingt met zijn spel bij collega's op het instrument. Grote manifestiaties of herdenkingen zijn echter uitgebleven, zij het dat het Jazz Ascona Festival 2011, Roy's muziek tijdens haar festival in het zonnetje zal zetten: 100 anni di Roy Eldridge: tributo a JazzAscona 2011.

Als slot een fragment uit de film After Hours uit 1961, waarin een soort jamsessie wordt nagespeeld met Roy Eldridge in het nummer Sunday.

In deze film zag en hoorde je Roy Eldridge op trompet, Coleman Hawkins op tenor, Johnny Guarnieri aan de piano, Barry Galbraith op gitaar, Milt Hinton op bas en Cozy Cole op slagwerk.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Eind januari was het 100 jaar geleden dat Roy Eldridge in Pittsburg geboren werd. Little Trumpet, werd hij genoemd, refererend aan zijn geringe lengte, ontwikkelde zich tot een virtuoos trompettist, die graag schitterde met snel gespeelde loopjes en hoge noten. Hij werd al om gerespecteerd en gevreesd als hij (al dan niet genood) zijn opwachting maakte bij jamsessies. All my life, I've loved to battle,(= Mijn hele leven al ga ik de strijd aan), zei hij eens in een interview. Na de bijdrage van vorige week leerde ik dat Roy nog lang niet vergeten is en alom gerespecteerd wordt door trompettisten en jazzliefhebbers, zodat de gebruikte woorden "neglected" en "vergeten" iets te sterk aangezet waren. De Keep Swinging blog prikt graag door dit soort vooroordelen heen, zelfs al maakt het zich er zelf schuldig aan ...... Als je niets wilt missen, volg haar dan op Twitter of vraag de gratis nieuwsbrief.