De Ramblers: opnamen uit het naoorlogse Brussel

De Ramblers: opnamen uit het naoorlogse Brussel ( Nederlands) The Ramblers: recordings from a post-war Brussels ( English)

Maarrr ...... wij komen terug!
DE RAMBLERS: OPNAMEN UIT HET NAOORLOGSE BRUSSEL
Hans Koert

De Ramblers, het Ramblers Dansorkest, of The Ramblers Dance Orchestra, is één van de bekendste Nederlandse dansorkesten uit de vorige eeuw. Doctor Jazz Magazine bracht een serie naoorlogse opnamen uit van vlak na de Tweede Wereldoorlog, toen de band optrad voor de geallieerde troepen in Brussel: The Ramblers in Brussel (1945 - 1948) - Rue des Radis (DJ 007 ) In years of dance-going, I have heard and danced to the music of America's finest orchestras, but it is my opinion that your orchestra ( = Theo Uden Masman's Ramblers) plays the most danceable musical arrangements I have ever heard. ( = In de jaren dat ik vaak uitging om te dansen, heb ik geluisterd en gedanst op de muziek van de beste Amerikaanse orkesten, maar volgens mij speelt jouw band ( Theo Uden Masman's Ramblers) de meest dansbare arrangementen. ) Your "presentations" are the equal of the superior arrangements of Fred Waring's orchestra, which plays fine choral arrangements but does not play dance music. ( Jullie presentaties staan gelijk aan die van de fantastische arrangementen van Fred Waring's Orchestra, dat mooie vocale arrangementen heeft, maar geen dansmuziek speelt.) ( Edward F. Kennedy: speciaal adviseur van het Amerikaans militair gezag in Beieren) (ca. 1949) ( in Tuney Tunes april 1949)
De Ramblers voor de studio van de American Force Networks in München ( ca. 1949) ( foto: T.T.63 april 1949)

Opgericht midden jaren twintig uit de Haagse Resonance Seven ontwikkelde de Original Ramblers zich tot één van de belangrijkste vooroorlogse dansorkesten van Europa. De band werd bekend vanwege haar Decca-opnamen uit de jaren dertig met de grootten uit de jazz, zoals Coleman Hawkins.

De ritmesectie van De Ramblers: v.l.n.r.: Wim Sanders - Theo Uden Masman - Jac. Pet - Kees Kranenburg ( in Tuney Tunes april 1949)
Het Ramblers Dansorkest werd uitermate populair door haar wekelijkse radio-uitzendingen voor de VARA microfoon en maakte met populaire composities als De Zuiderzee Blues en liedjes als Wie is Loesje of Meneer de baron is niet thuis grote hits. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef de band optreden, wat haar na de bevrijding kritiek zou opleveren. Ze speelden niet alleen in Nederland, maar ook bij onze zuiderburen. Dankzij de radio-uitzendingen kon de band in België ook op veel fans rekenen ( Twee bandleden kwamen overigens uit België: Marcel Thielemans en André van der Ouderaa). Ze traden op in de belangrijkste steden van het land en deze concerten bleken een groot succes en voor herhaling vatbaar.
De Ramblers tijdens één van hun eerste optredens in ons land na de bevrijding: Maastricht 1946 ( foto CD-boekje The Ramblers in Brussel (1945-1948)
Het jaar daarop werd er weer een tour georganiseerd en nodigde Decca hen uit om opnamen in de Brusselse studio te maken. Er werden nummers als Au Revoir ( = Farewell Blues - jarenlang hun herkenningstune), Chasse a Coure ( = Hindernisrennen - beter bekend als Steeple Chase) en Orient Express opgenomen. Toen de oorlog afgelopen was, nu zo'n 65 jaar geleden, werden de Ramblers uitgenodigd in de zomer van 1945 voor een twee maanden durend engagement in de Brusselse officiersclub in het voormalige Le Boeuf Sur Le Toit - jarenlang een populaire club, opgericht door Jean Omer. Je leest hier meer over in de bijdragen over de carrière van Jean Robert.

Deel van het Ramblersorkest - v.l.n.r.: Bert Grijs - Pierre Wijnobel - Rinus v. d. Broek - Marcel Thielemans - Ferry Barendse ( foto: Tuney Tunes 63 ( april 1949))
Na die twee succesvolle maanden bleef het orkest voor de geallieerde soldaten spelen, die hier in Brussel rond de Rue des Radis hun vermaak vonden. Het Ramblers Orkest maakte haar eerste opnamen na de bezetting in Brussel voor Decca en deze opnamen zijn nu heruitgebracht op de Doctor Jazz CD.

Fotocollage van een zgn. Miss Rambler-avond ( ca. 1947) (foto Tuney Tunes 39 (april 1947))
Toen haar leider, Theo Uden Masman, in oktober 1945 naar Nederland terugkeerde moest hij zich verantwoorden voor de zo genaamde Eereraad Voor De Kleinkunst, een comité dat i.v.m. de zuiveringen de handel en wandel van musici tijdens de oorlog onderzocht. De Ramblers mochten een paar maanden niet spelen in ons land, omdat ze voor de Duitse bezetters hadden gespeeld. In een oude Tuney Tunes, een populair Nederlands "pop"blad uit april 1949 lees ik hier over: Over de verrichtingen tijdens de bezettingsjaren en haar onaangename nasleep ( zuivering!) is destijds in de pers veel aandacht besteed, zodat we hierover kort kunnen zijn. Vanwege deze zuiveringen in Nederland konden de Ramblers nog wel in België optreden tijdens die eerste maanden na de oorlog .......en zich enigszins konden uitleven in Amerikaanse muziek. Paul Acket, toen nog gewoon muziekjournalist, omschreef in het Tuney Tunes artikel over deze naoorlogse concerten in Brussel als één van de hoogtepunten van de band: De eerste na-oorlogse triomfen oogstten Masman en zijn orkest in ditzelfde land en wel in de Amerikaanse officiersclub "Le Boeuf sur le toit" in Brussel. Op 1 januari 1946 mochten de Ramblers weer in Nederland in het openbaar optreden en dat gebeurde in Tivoli in Utrecht; kort hierop werden ook de radio-uitzendingen voor de VARA-microfoon weer hervat.

De Ramblers ( ca. 1949) ( foto: Tuney Tunes 63 ( april 1949))
Op de plaat vind je zo'n 24 opnamen - alle, op één na opgenomen in Brussel ( de bonustrack, Rue des Radis, werd opgenomen in het Hof van Holland ( Hilversum) in juni 1946). Tijdens de periode 1945 tot 1948 werden er zo'n 28 nummers uitgebracht op het Decca Swing Series label, waarvan er 23 nu heruitgebracht zijn - opnamen die, naar men zegt, tot de beste van de band horen. Na deze serie opnamen bleven de Ramblers nog geruime tijd spelen voor de geallieerde soldaten die hier in Europa gelegerd waren, zoals hun concerten in das Haus der Kunst in München en de ook in Nederland populaire radio-uitzendingen Bouncin' in Bavaria uitgezonden door de A.F.N ( = American Forces Networks) in München om vijf uur 's middags; de herkenningstune van dat programma was het nummer Bouncin' in Bavaria gespeeld door de Ramblers.

De saxen: v.l.n.r.: Tommy Helweg - Wim Poppink - Tinus Bruyn - Fred van Ingen - Kees Bruyn ( foto: Tuney Tunes 63 ( april 1949))

Het originele materiaal is schitterend gerestaureerd door onze eigen Harry Coster, gespecialiseerd in 78-toerenopnamen. ( Hij zat ook in het team dat de schitterende box met the Complete Billie Holiday on Columbia (1933-1944) restaureerde - nu met wat speurwerk voor een redelijk prijs te koop); Skip Voogd schreef het uitgebreide informatieve boekje bij de plaat. Al met al een schitterend historisch document dat in geen enkele verzameling mag ontbreken. De CD is te koop tijdens de eerstvolgende Doctor Jazz Dag in Wageningen op zaterdag 17 april 2010 of via hun website - informatie: ramblers@doctorjazz.nl

Hans Koert

keepswinging@live.nl

De Ramblers ondervinden nogal critiek de laatste tijd. Het moet ons echter van het hart, dat deze critiek ons niet altijd als verdiend of goed gefundeerd voorkomt. Als wij critiek zouden willen leveren op de prestaties van de Ramblers op het gebied van de jazz-muziek (!) dan zou deze inderdaad ook niet mals zijn. Maarrr ( om het beroemde Masman-woordje toch nog eens een plaatsje in het artikel te geven) we zouden die critiek niet kunnen leveren om eenvoudige reden, dat de Ramblers geen jazz-muziek spelen - en het zelf ook niet pretenderen te doen! De Rambers vormen een dans- en showorkest .......... Neerlands oudste dansorkest met wereldreputatie ....... ( Paul Acket in The Ramblers - still going strong) ( Tuney Tunes 63 ( april 1949)

Wil je niets missen van de Keep Swinging blog? Vraag dan om de wekelijkse nieuwsbrief.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions