Courtney Pine energizes Middelburg

Courtney Pine geeft Middelburg energie (Nederlands) Courtney Pine energizes Middelburg (English)

3d International Jazz Festival Middelburg
COURTNEY PINE ENERGIZES MIDDELBURG
Hans Koert

When you buy an album or join a concert of a famous or less famous jazz musician you have an idea what you can expect to hear. How many people play a new album in the record shop before they buy themselves a copy? Not so many, I think – most people buy it unheard, because they “hear’ the music they expect to hear in their CD-players later. Most of the time you made the right decision; sometimes you buy a pig in a poke. When you join a concert normally you know what you can expect – at a festival, as a rule, several concerts have been scheduled for one income price like last Sunday evening, the 31st of May, 2009 at the Middelburg Jazz Festival

Zoe Rahman ( photo courtesy: Hans Koert)

At 8.00 pm Mona Lisa Overdrive – a great Dutch jazz group, almost an all-star band, with great names in Dutch jazz: Jesse Van Ruller – Stefan Lievestro – Arno Krijger and Hans van Oosterhout – no doubt; a great line-up. At 10.00 pm the next group was scheduled: Courtney Pine’s Jazz Warriors. Remembering the name Courtney Pine as one of those hip-hop and reggae jazz freaks from the 1990s I told me wife: I’ll be back early tonight. First I’ll join the Mona Lisa Overdrive concert and then I’ll take a glimpse of the fish-eyed Courtney Pine before I come home ………………….. Well - I had to explain something next morning

Omar Puente ( photo courtesy: Hans Koert)

Courtney Pine, born in London March 1964, didn’t brought his Jazz Warriors, but a sextet, featuring Omar Puente on the electric violin, Cameron Pierre on guitar, Zoe Rahman at the piano, Darren Taylor bass and Robert Foudjour on drums; four black men and a brittle slim, long haired white Indian woman – a beauty – drinking tea-with-milk poured out of a thermos. What is she doing here between those wild men? Zoe Rahman and Courtney Pine ( photo courtesy: Hans Koert)

Courtney Pine brought in some flannel clothes to lay down his instruments. At the start of the concert he suggests to give a big hand to the organisation of the festival. I'm happy that they, finally, invited me to play on this great festival. He explained that he loves to make a tribute to the history of jazz – to the earliest pioneers in jazz music, like Sidney Bechet. He started the concert with the tune New Orleans, one of the tracks of his latest album, titled Transition in Tradition. This album wants to be en hommage á Sidney Bechet ( in correct English - a tribute to Sidney Bechet).

Cameron Pierre (photo courtesy: Hans Koert)
His music surprised me - sometimes long-lined Coltrane solos; other tiunes, like in Le Matin Est Noire, seem to have gypsy klezmer folk elements or polka rhythms. Fascinating. In The Sound of Jazz? ( to be pronounced as The Sound of Jazz Question Mark) each of the members fascinated with lengthy solos.
Courtney Pine ( photo courtesy: Hans Koert)

Omar Puente, the violin player, was born in Santiago de Cuba and learned to play the violin from his father. He was a student at the Estaban Salas School of Music of Santiago (Cuba) and learned to play classical music; at night he played in clubs, the music inspired by Compay Segundo. He played with those great Cuban musicians like Arturo Sandoval and Ruben Gonzales. He made a career in classical music; he even got the first chair in the Nacional Symphony Orquestra de Cuba, but in the evening he loved to play the Cuban popular music. Fifteen years ago he made a choice and became a full times musician in England and played with Tito Puente, Ibraham Ferrer and Eddie Palmieri. Now he is part of Courtney Pine’s band and his violin playing was extremely energetic and rhythmical. Fascinating!

Zoe Rahman ( photo courtesy Hans Koert)

Our tea-sipping lady is Zoe Rahman, born in Chichester (England) and she studied music at Oxford University and jazz at the Berklee College of Music in Boston. Her father’s family originates from Bangladesh, which explains her Indian origins and the music of those culture inspired her. She is labeled as one of the finest young pianist in Europe and she performes regularly with Courtney Pine. Robert Fordjour (photo courtesy: Hans Koert)
It is a relief to learn how relaxed and friendly the musicians stimulate each other. In one of his last tunes, Au Revoir, Courtney Pine played one of his fascinating lenghty solos ( It's almost finished he cried in the last bars) on the bass clarinet ( what a great instrument) and on bass flute. The title of an interview with Courtney Pine by Dirk Koppes I found, published in the Dutch Jazz Nu magazine (2000), reads ( in Dutch) Je moet de luisteraar bij z’n kloten pakken ( hard to translate in this decent blog- let's make it as: you should surprise the audience. Well he did. Courtney Pine ( photo courtesy: Hans Koert)

Well we have only 5 minutes left ……….. so please clap your hands …… Okay, stop stop stop Well, we have four minutes and 40 seconds left, please raise from your seats …………. Please, join us in front of the stage and when I count to four, please jump all together. Courtney Pine Sextet at the 3rd International Jazz Festival of Middelburg -
Mayi 2009 ( photo courtesy: Hans Koert)

Within’ three minutes everybody in the audience, me included, jumped in front of the band like overtensed Duracell rabbits ( In Holland we had such a commercial which wanted to show how powerfull these batteries are!) . I went up a five o’clock am and left to Gatwick to be in MIddelburg in time. As we had a long trip today and I don’t often perform in an open air concert I was afraid being too tired to play. But Middelburg, you were such a fine audience – you gave me new energy. Thanks Middelburg!
Thanks Courtney – I was tired too and you also gave me some new energy – and enough stuff to enjoy ! What a great man !! I love to hear your new album Transition in Tradition ( En hommage á Sidney Bechet ) to review.

Hans Koert - keepswinging@live.nl

If you love to stay informed about this Keep Swinging blog, ask for our fourteen day newsletter: keepswinging@live.nl


Retrospect

Nils Petter Molvær: opmaat Jazzfestival Middelburg (2009) New Cool Collective + Jules Deelder ( 2009) Scratch 'n Groove ( Noud Hovius blog) Dave Holland op het abdijplein (2009) New Orpheans op het jazzfestival van Middelburg (2009) De wereld rond in één dag ( Noud Hovius blog ) Courtney Pine geeft Middelburg energie Derde Internationaal Jazzfestival Middelburg (2009) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

New Orpheans (with Eric Vloeimans) in concert

New Orpheans op Jazzfestival Middelburg ( Nederlands) New Orpheans (with Eric Vloeimans) in concert (English)
3rd International Jazz Festival Middelburg
THE NEW ORPHEANS ( with ERIC VLOEIMANS and JEROEN VAN VLIET ) IN CONCERT
Hans Koert

Big Bands are monsters ……too much musicians to handle properly, too expensive and it takes up a lot of space when it performs.

De trumpet section: f.l.t.r. Rinus Zuidweg - Pim Schrijver and Koen Minnaert ( photo courtesy: Hans Koert)
In the Netherlands only few professional big bands have survived, thanks to subsidies and sponsoring, like the Jazz Orchestra of the Concertgebouw or the Dutch Jazz Orchestra; others, most radio big bands, became extinct. There are but few big bands, like the New Orpheans, which is an almost hundred percent amateur orchestra. Marjon Van Iwaarden (photo courtesy: Hans Koert)

This 14 men band presented itself at a swinging concert at the International Jazz Festival of Middelburg, Sunday the 31st of May, 2009. This band featured Rinus Zuidweg, Pim Schrijver and Koen Minnaert on trumpets, Frans van der Wende and, guest player, Ger Bloemen on trombone, Franklin Schiemen, Guiseppe Krekelberg, Ko Zuidweg and Stephan Krekelberg in the reed section, Sjaak Lammers piano and Hammond, Michiel Stekelenburg guitar, Collin Clement bass guitar and Lennert Goemans drums. Marjon Van Iwaarden was the vocalist. For this concert they had invited some special guests: Jeroen Van Vliet and Eric Vloeimans.

Koen Minnaert (foto: Hans Koert)

The band opened with some swinging tunes, featuring Marjon Van Iwaarden, in I Got You Under My Skin, Move Out, a Chris Krekelberg composition and the 1937 hit by Edythe Wright, vocalist of the Tommy Dorsey Orchestra, The Lady is a Tramp. Marjon Van Iwaarden was in the 1990s one of the members of 2 Unlimited and sung in musicals. She has her own band Stunning and the M4 Quartet. She also reached some local fame with Dutch songs like De Tunnel. She has a great voice to sing jazz.

Franklin Schieman ( foto: Hans Koert)
The orchestra played some own compositions by Sjaak Lammers like Shoarma Karma. Sjaak also arranged the 1972 tune Sky Dive by Freddie Hubbard. Eric Vloeimans ( foto: Hans Koert)

The two guest players invited, Jeroen Van Vliet and Eric Vloeimans, joined the band half way the concert. Jeroen Van Vliet, piano player, has his own trio, but also performs together with Eric Vloeimans, who belongs of the best trumpet players in the Dutch jazz scene. During this concert they impressed with a duo performance of Another Song.

Jeroen van Vliet (photo courtesy: Hans Koert)

Both musicians were in their element and gave the concert an extra dimension. Due to the grand piano Jeroen van Vliet was hidden for the audience; one of the draw backs of a too large big band on a two small stage. Eric Vloeimans ( photo courtesy: Hans Koert)

The final tune, Mojo, learned that the band can swing like hell and gave soloist like Franklin Schieman on alto saxophone and Koen Minnaert ( in a duo with Eric Vloeimans) elbow-room to present themselves. A great concert that learned that jazz can be played by both amateurs or professionals on a high level, if they have the right groove.

De sax-section: f.l.t.r. Guiseppe Krekelberg, Ko Zuidweg, Franklin Schieman and Stephan Krekelberg (photo courtesy: Hans Koert)

If you're anxious to hear this band, know that Rinus still has some copies left of their first album “To Be Continued” ( true words - as the second one will be recorded soon). Mind that it will become a collector's item, as it is one of Rik Mol's first recordings. On the 6th of June 2009 these New Orpheans ( without Eric and Jeroen) will perform at the het Schelde Jazz Festival in Terneuzen, in the south west part of the Netherlands. ( start 8:00 am)

Hans Koert - keepswinging@live.nl

Retrospect
Nils Pettere Molvær: opmaat Jazzfestival Middelburg (2009) New Cool Collective + Jules Deelder ( 2009) Dave Holland op het abdijplein (2009) Derde Internationaal Jazzfestival Middelburg (2009) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

Dave Holland at the abbey of Middelburg

Dave Holland op het abdijplein van Middelburg (Nederlands) Dave Holland at the abbey of Middelburg (English)

Third International Jazz Festival - Middelburg
DAVE HOLLAND AT THE ABBEY OF MIDDELBURG
Hans Koert

On Saturday, the 30th of May, 2009 the Dave Holland Quintet visited Middelburg, in the south west part of the Netherlands, as part of the third International Jazz Festival of that city. Dave Holland was the last one to play a concert at this first festival day in the Middelburg abbey. At this historical inner court several concerts were scheduled during this weekend. At the start of his concert, Dave paid the organisation and the audience a compliment on its city and this venue, which is really a unique place for this kind of concerts. Dave Holland started the one-set concert with his opening tune The Balance.

Robin Eubanks ( photo courtesy: Hans Koert)

His quintet, featured some great names, which made it almost an all-star quintet, like Robin Eubanks on the trombone, Chris Potter on alto saxophone, Steve Nelson on vibraphone and marimba, Nate Smith on drums. Dave Holland, of course, played his double bass. . Dave Holland ( photo: Hans Koert)

Dave Holland, born in October 1946 in Wolverhampton (England) started his career on ………….. the ukulele. It was his first instrument he found in his hand as a kid, so for all those fanatic I met last month in Sint-Niklaas (Belgium) I’d suggest ………. keep practising. He studied the piano and guitar, before he took the bass, which instrument he studied at the Guindhall School of Music late 1960s. He became a bass player in the London jazz scene. Late 1960s he played with musicians like Kenny Wheeler, Evan Parker, Tubby Hayes and he became a sought after bass player and accompanists. One of the musicians who heard him playing at the famous Ronnie Scott jazz club in London was Miles Davis, who asked him to come to the States. He played in Miles Davis band for two years in the period Davis changed from acoustical jazz to his jazz-rock period and is to be heard on those great albums like Filles de Kilimanjaro, In a Silent Way and Bitches Brew.

Steve Nelson ( photo courtesy Hans Koert)

In 1970 he left Davis together with Chick Corea to found the Circle band. Since the 1980s he has his own groups and played and toured in all-star formations like the Miles Davis Tribute Band with Tony Williams, Herbie Hancock, Wayne Shorter and Wallace Roney. This quintet, which was founded more then ten years ago, is now one of his bands to tour around the world. Both Steve Nelson as trombone player Robin Eubanks play with Holland since he founded this quintet. Steve Nelson, who played the vibraphone and the marimba, started to study the vibes as a teenager and is to be found in live recordings with great names like Jackie McLean up to George Shearing. During the Middelburg concert he impressed with his composition Go Fly a Kite.

Chris Potter ( photo courtesy Hans Koert)

Robin Eubanks, older brother of guitar player Kevin Eubanks, was one of my favourites during this concert. He learned to play the trombone from Slide Hampton, but he was also influenced by pop musicians like Led Zepperlin and Frank Zappa. He played with Slide Hampton, but also with the Sun Ra Arkestra, one of those bands that has always fascinated me, with Stevie Wonder and Art Blakey.

The Dave Holland Quintet ( foto: Hans Koert)

Chris Potter, who played the alto saxophone, is one of the younger ones in the band. He studied at the Manhattan School of Music in New York and played in bands like the Mingus Big Band. He played with Paul Motian, Steve Swallow and Jim Hall, to name some and is a member of this Dave Holland Quintet for years. One of his compositions, Pass It On was played at the inner court of the abbey during this concert. Drummer Nate Smith was unknown to me, but impressed with some solos. Nate Smith ( photo courtesy: Hans Koert)

This Dave Holland Quintet showed that they are a very stable group that can bring a great music, but, maybe they were tired ( this concert was one of their last in this tour ) I don’t know, I missed the spirit I had hoped to find during this concert. They rattled their concert without inspiration and, although the public that loved to hear this quintet, got what it wanted, I learned that, during one of the final tunes, Easy Did It, at the end of the concert, several people had left; well, they missed the encore, Dream of the Elders, with a great (solo) opener by Dave Holland on bass.
You can find photos and reviews of the concerts at the festival site or in this blog: Except Dave Holland the festival sceduled great names like Courtney Pine, The New Orpheans with the Dutch master on the trumpet Eric Vloeimans

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Retrospect
Nils Petter Molvær in Middelburg ( april 2009) New Cool Collective + Jules Deelder ( mei 2009) International jazzfestival Middelburg Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

Courtney Pine geeft Middelburg energie

Courtney Pine geeft Middelburg energie (Nederlands) Courtney Pine energizes Middelburg (English)

3de Internationaal Jazzfestival Middelburg
COURTNEY PINE GEEFT MIDDELBURG ENERGIE
Hans Koert

Als je een plaat koopt of je gaat naar een concert van een beroemde of niet zo beroemde muzikant, dan weet je meestal wel wat je te wachten staat. Wie laat een CD, die hij bij de Drvkkerij of plaatselijke platenboer koopt, eigenlijk nog voorspelen? Niemand toch? Je ziet een CD, je bekijkt de hoes, je leest de informatie en je “hoort”, zonder te beluisteren, wat je van die plaat kunt verwachten. Meestal klopt dat en soms heb je gewoon een kat in de zak gekocht. Als je naar een concert gaat, weet je meestal wel wat je te wachten staat en kies je bewust om wel of niet een kaartje te kopen. Op een jazzfestival worden meestal meerdere optredens op één avond gepland en zitten er wel eens bands tussen die je minder aanspreken ............… denk je.

Zoe Rahman ( foto: Hans Koert)

Op zondagavond 31 mei 2009 stond op het Internationaal Jazzfestival van Middelburg de band Mona Lisa Overdrive gepland – een fantastische groep, bijna een all-star bezetting met grote namen uit de vaderlandse jazzscene: Jesse Van Ruller – Stefan Lievestro – Arno Krijger en Hans van Oosterhout – Geen twijfel mogelijk – een topband. Om 10 uur ‘s avond stond de volgende band gepland: Courtney Pine’s Jazz Warriors. Bij het horen van die naam ging er een belletje rinkelen, en ik herinnerde Courtney Pine als één van die hip-hop en reggae jazz freaks, die met hun funky muziek ritmen eind jaren tachtig de (jazz)wereld probeerden te veroveren. Not my piece of cake, om het maar eens in goed Nederlands te zeggen. Ik zie mezelf nog niet staan springen voor het podium. Ik ben vroeg thuis vanavond, meldde ik nog het thuisfront, Eerst Mona Lisa Overdrive horen en dan nog even een glimp van die Courtney Pine met zijn bolle vissenogen en dan ben ik op tijd weer thuis.

Niet dus ……………… Ik had wat uit te leggen!

Omar Puente ( foto: Hans Koert)

Courtney Pine, geboren in London in maart 1964, was niet met zijn Jazz Warriors gekomen, maar met zijn sextet, met natuurlijk Courtney Pine op sopraansax, fluit en een schitterende basklarinet; Omar Puente op electrische viool; Cameron Pierre op gitaar; Zoe Rahman achter de vleugel; Darren Taylor op bas en Robert Foudjour op slagwerk. Vijf donker gekleurde mannen en een blanke, fragiele, langharige Indiase schoonheid achter de toetsen. Als een klassieke pianiste, klaar om de derde symphonie van Rachmaninov in te zetten, rangschikte ze al een kwartier voor aanvang haar partituren en zette ze zorgvuldig met wasknijpertjes vast ( ’t was immers een openluchtconcert!) en schonk ze uit een thermoskan thee-met-melk in een glazen kopje. ( Als je dit in een boek zou schrijven zouden critici wellicht terecht opmerken: hij heeft een levendige fantasie ). Het voltrok zich allemaal voor onze ogen. Wat doet dat onschuldige meisje tussen al die woeste mannen? vroeg het publiek zich bezorgd af.Zoe Rahman en Courtney Pine ( foto: Hans Koert)

Courtney Pine komt op en legt flanellen doekjes neer voor de centrale microfoon en vlijt daar voorzichtig zijn instrumenten op neer als ware ze van glas. Bij de aanvang van het concert vraagt hij het publiek om applaus voor de organisatie van dit fantastische festival, dat al zo lang bestaat en waarvoor hij eindelijk is uitgenodigd. Hij vertelt dat hij vanavond een eerbetoon wil brengen aan de pioniers van de jazz, zoals klarinetist Sidney Bechet. Zijn laatste album, Transition in Tradition is geheel gewijd aan deze klarinettist, die in Frankrijk uitgroeide tot een jazzicoon: En hommage á Sidney Bechet, noemt hij dit in goed Engels.

Cameron Pierre (foto: Hans Koert)
Dan begint hij te spelen op zijn basklarinet ( wat een schitterend instrument qua vormgeving en geluid ) – soms lange Coltrane-achtige solo’s – tapijten van geluid; dan weer thema's uit de klassieke muziek of volksliedjes en polka’s uit de zigeunertraditie, zoals in het nummer Le Matin Est Noire. Fascinerende muziek – heel divers en dus steeds weer verrassend. In het nummer Sound of Jazz? ( dat je in het Engels moet uitspreken als The Sound of Jazz Question Mark ( = vraagteken)) krijgt ieder bandlid ruim de gelegenheid om zijn of haar kunnen te laten horen in lange solo’s.
Courtney Pine ( foto: Hans Koert)

Omar Puente, de violist, werd geboren in Santiago de Cuba en leerde het instrument bespelen van zijn vader. Hij studeerde klassiek viool aan de Estaban Salas Conservatorium van Santiago (Cuba), maar ‘s avonds speelde hij liever in de kroegen de muziek geïnspireerd op Compay Segundo. Hij maakte cariere in de klassieke muziek en bracht het zelfs tot eerste violist in het Nacional Symphony Orquestra de Cuba, maar ’s avonds speelde hij de populaire Cubaanse muziek met bijv. de geweldige trompettist Arturo Sandoval.( Misschien een tip voor het festival van volgend jaar, Renny). Vijftien jaar geleden koos hij definitef voor het laatste en ging in Engeland wonen met zijn vrouw. Hij speelde de Cubaanse muziek met artiesten als Tito Puente, Ibraham Ferrer en Eddie Palmieri. Nu is hij één van de leden van Courtney Pine´s band en bespeelt hij de electrische viool op een ernergieke en virtuose manier. Schitterend.

Zoe Rahman ( foto Hans Koert)

Onze thee-met-melk nippende pianiste ontpopte zich als een geroutineerde jazzpianiste. Zoe Rahman, geboren in Chichester (Engeland), studeerde muziek aan de Oxford Universiteit (Engeland) en jazzmuziek aan het Berklee Conservatorium in Boston (VS). Haar vader is afkomstig uit Bangladesh en dit verklaard haar Indiase schoonheid; ze liet zich door de muziek uit die streken inspireren in haar muziek. Ze wordt wel omschreven als one of the finest young pianist in Europe (= één van de beste jonge pianisten van Europa) en ze treedt regelmatig op met Courtney Pine.

Robert Fordjour (foto: Hans Koert)
In één van zijn laatste nummer, Au Revoir, speelt Courtney Pine één van zijn fascinerende solo’s op die schitterende basklarinet en op zijn fluit. De melodie en het ritme doen denken aan een Willem Breuker compositie. Ik vond een interview met Courtney Pine, in Jazz Nu ( 2000) geschreven door Dirk Koppes, dat de titel meekreeg: Je moet de luisteraar bij z’n kloten pakken. En dat is kernachtig en direct uitgedrukt zoals de muziek van Courtney Pine bij me binnen kwam – aangrijpend - geinspireerd - vol verrassingen ………. zoals het slot, dat je eerder bij De Toppers zou verwachten dan bij een serieus jazzconcert.
Courtney Pine ( foto: Hans Koert)

Well we have only 5 minutes left (= We hebben nog vijf minuten)……….. so please clap your hands ( = ..... dus allemaal meeklappen) …… Stop stop, we have only four minutes and 40 seconds left, please stand up from your seats ( = stop stop, we hebben nog maar vier minuten en veertig seconden. Ga allemaal staan alstublief. ) ………. Please, we have only four minutes and twenty seconds left - join us in front of the stage and when I count to four, please jump all together. ( = Stop, we hebben nog maar vier minuten en twintig seconden over - Kom naar voren, voor het podium en als ik tot vier tel, dan springen we allemaal tegelijk op ............ ) Courtney Pine Sextet op het derde Internationale Jazzfestival van Middelburg - mei 2009 ( foto: Hans Koert)

Drie minuten later sta ik met mijn 57 jaar als een overspannen Duracelkonijntje op en neer te springen. I went up at five o’clock this morning and left to Gatwick to be hear in time. (= Ik stond vanmorgen al om vijf uur op om naar Gatwick te gaan en hier op tijd te zijn). As we had a long trip today and I don’t often perform in an open air concert, I was afraid being too tired to play. ( = Aangezien we een lange reis voor de boeg hadden en ik niet vaak in de openlucht speel, was ik bang te moe te zijn om op te treden. ). But you were a great audience - you gave me new energy. Thanks Middelburg! ( = Maar jullie waren een fantastisch publiek en jullie gaven me weer nieuwe energie. Bedankt Middelburg. )

Bedankt Courtney Pine – ik was ook moe en je gaf mij ook nieuwe energie – schitterende muziek en allerlei ideeën om nog eens wat mee te doen. Wat een geweldige man - wat een charisma - wat een uitsraling. Sommige artiesten zouden wel eens een cursusje bij Courtney Pine moeten volgen – dat zou geen kwaad kunnen.

Hans Koert - keepswinging@live.nl

Wie op de hoogte gehouden wil worden van deze blog; met zijn voeten in de Zeeuwse klei, maar met zijn hoofd bij de jazz, mail me dan en je leest éénmaal per veertien dagen wat je gemist hebt .......... keepswinging@live.nl


Retrospect

Nils Petter Molvær: opmaat Jazzfestival Middelburg (2009) New Cool Collective + Jules Deelder ( 2009) Scratch 'n Groove ( Noud Hovius blog) Dave Holland op het abdijplein (2009) New Orpheans op het jazzfestival van Middelburg (2009) De wereld rond in één dag ( Noud Hovius blog ) Courtney Pine geeft Middelburg energie Derde Internationaal Jazzfestival Middelburg (2009) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

New Orpheans op Jazzfestival Middelburg

New Orpheans op Jazzfestival Middelburg ( Nederlands) New Orpheans (with Eric Vloeimans) in concert (English)

Derde Internationaal Jazzfestival Middelburg
THE NEW ORPHEANS OP JAZZFESTIVAL MIDDELBURG (met ERIC VLOEIMANS en JEROEN VAN VLIET)
Hans Koert

Big Bands zijn gedrochten ……te veel muzikanten om rekening mee te houden, te duur en ze nemen veel ruimte in als ze zich willen manifesteren – maar wie ooit het geluid van een professionele big band op stoom gehoord heeft is voorgoed verkocht …………..

De trompetsectie: v.l.n.r. Rinus Zuidweg - Pim Schrijver en Koen Minnaert ( foto: Hans Koert)
In Nederland zijn er nog maar een paar echte big bands, zoals het Jazz Orchestra of the Concertgebouw en het Dutch Jazz Orchestra, die dankzij subsidies overeind blijven; heel wat big bands, voornamelijk radio big bands, zijn in de loop de jaren uitgestorven.
Er zijn maar een paar amateur big bands, die zich op de grotere festivals kunnen laten horen en één daarvan is de “amateur big band” The New Orpheans.
Marjon van Iwaarden (foto: Hans Koert)

Deze uit 14-muzikanten samengestelde band is van oorsprong puur Zeeuws ( lees Zuid-Bevelands) en opgericht na de Tweede Wereldoorlog in Goes. Van die originele band rest alleen nog de naam. Ze traden zondagmiddag 31 mei 2009 op tijdens de derde editie van het Internationaal Jazzfestival van Middelburg tussen grote namen als Dave Holland, Gino Vannelli en Courtney Pine. Op het podium Rinus Zuidweg, Pim Schrijver en Koen Minnaert op trompetten; Frans van der Wende en “invaller” Ger Bloemen op trombone; Franklin Schiemen, Guiseppe Krekelberg, Ko Zuidweg en Stephan Krekelberg in de saxsectie; Sjaak Lammers op piano en Hammond, Michiel Stekelenburg gitaar, Collln Clement basgitaar en Lennert Goemans op slagwerk. Vaste zangeres in Marjon van Iwaarden. Voor dit concert waren twee gastmuzikanten uitgenodigd: Jeroen van Vliet en Eric Vloeimans.

Koen Minnaert (foto: Hans Koert)

De band trapte af met een aantal swingende nummers, waarbij Marjon van Iwaarden de zang voor haar rekening nam in I Got You Under My Skin, Move Out ( een Chris Krekelberg compositie) en de hit uit 1937 van Edythe Wright, zangeres bij het orkest van Tommy Dorsey Orchestra, The Lady is a Tramp. Marjon van Iwaarden zong bij 2 Unlimited en in musicals en heeft haar eigen coverband Stunning. Ze kreeg lokale roem door een “verjazzde” ode aan de Westerscheldetunnel, De Tunnel, dat helaas de Zeeuwse 40 dit jaar niet haalde. Ze heeft een schitterende stem, die prima past bij het repertoire van de New Orpheans – The American Songbook.

Franklin Schieman ( foto: Hans Koert)
Het orkest speelde ook verschillende eigen composities, zoals het nummer Shoarma Karma van Sjaak Lammers, die ook verantwoordelijk is voor een aantal arrangementen, zoals van het Freddie Hubbard nummer Sky Dive uit 1972.
Eric Vloeimans ( foto: Hans Koert)

De twee gastspelers, pianist Jeroen van Vliet en trompettist Eric Vloeimans werden halverwege het concert toegevoegd. Jeroen van Vliet heeft een eigen trio, maar treedt ook vaak op met Eric Vloeimans. Beiden imponeerden met een duo uitvoering van het nummer Another Song.

Jeroen van Vliet (foto: Hans Koert)

Beide muzikanten voelden zich in hun element en gaven het concert een extra dimensie. Helaas bleef Jeroen van Vliet voor het publiek onzichtbaar, verborgen achter de vleugel – een nadeel van zo’n groot orkest op een te “klein” podium.
Eric Vloeimans ( foto: Hans Koert)

In het slotnummer Mojo, kon iedereen zich uitleven en de twee gasten plus enkele bandleden als Franklin Schieman op altsax en Koen Minnaert ( samen met Eric Vloeimans) kregen ruimte om te soleren. Een mooi concert, dat maar weer eens leert dat het woord “amateur” niet per definitie synoniem is met “geklungel”, maar, mits de juiste groove aanwezig is, kan uitgroeien tot een hechte swingende formatie zoals deze New Orpheans.

De sax-sectie: v.l.n.r. Guiseppe Krekelberg, Ko Zuidweg, Franklin Schieman en Stephan Krekelberg (foto: Hans Koert)

Als je nieuwsgierig geworden bent naar deze band, weet dat Rinus nog maar een paar exemplaren van hun eerste CD “To Be Continued” ( klopt – binnenkort komt hun tweede CD uit) heeft - en dat wordt een collectors item, aangezien hierop een nog onbekende Rik Mol meespeelt . En wie ze live wil horen, spoedde zich volgende week naar "de overkant", waar ze optreden op het Schelde Jazzfestival in Terneuzen. ( Zaterdag 6 juni 2009 op de Markt: aanvang 20.00 uur)

Hans Koert - keepswinging@live.nl

Retrospect
Nils Pettere Molvær: opmaat Jazzfestival Middelburg (2009) New Cool Collective + Jules Deelder ( 2009) Scratch 'n Groove ( Noud Hovius blog) Dave Holland op het abdijplein (2009) Derde Internationaal Jazzfestival Middelburg (2009) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions