Undercurrent

( Naar de Nederlandse vertaling.)
A few days ago I posted a contribution about Stan Kenton's Big Band. A big band that could break the glasses and set your house in fire because of its sound wave. This time a smooth and quiet record, titled Undercurrent to relax and dream away. Bill Evans and Jim Hall made this recording in 1962 for Blue Note Records.

Bill Evans ( 1929 - 1980) is known to be an very introvert piano player, who became famous by his presence in the crew that played in Miles Davis' Kind of Blue album, the world top-selling record. His recordings, most in a trio, are to be found everywhere and loved because of its sophisticated but easy-going form of jazz.

Jim Hall , now 76 years old, is a guitar player in the so-called westcoast or cool style tradition. His guitar playing is subtle and lyrical. He is the father of the modern jazz guitar and his guitar playing serves as an example to others like McLaughlin, Coryell, Scofield and Metheny.

This record reads like a good book - it's an easy accesible record - a masterpiece in improvisation. This record is, like I refered in my last web log about the Alexander-Carter-Hamilton trio, a good example how jazz should be made, as an interaction between musicians.

Jim Hall gives an example about it in an interview with Mike Stern: Well, Bill just had so much common sense and musical sense. There´s long stretches on My Funny Valentine, for instance, where he doesn´t use his left hand at all because he just knew that I had that part .... if not covered, at least I was playing down there. I think he just sort of sensed it.

There are some more tunes I like in this record: I´m Getting Sentimental Over You swings very much and there are some great ballads on this album, like Dream Gypsy.

If you want to listen to Jim Hall I have found a film on which he plays Twos Blues with a bass player. You can enjoy it by clicking on the title bar. What a guitar player !!

Keep swinging

Hans Koert

You can contact me at: keepswinging@live.nl

Nederlands ( To the English translation )

Een paar dagen geleden schreef ik over Stan Kenton's Big Band. een groep die met zijn geluidsgolven glazen kan breken en het huis op zijn kop kan zetten. Vandaar ook deze keer een kalme, rustige plaat om bij te ontspannen en weg te dromen, getiteld Undercurrent. Bill Evans en Jim Hall maakten deze plaat in 1962 voor Blue Note.

Bill Evans (1929 - 1980 ) kennen we als een ietwat inzich zelf gekeerde pianist, die bekend geworden is doordat hij ook meespeelde op 's werelds best verkochte jazz plaat Kind of Blue van Miles Davis. Zijn platen, meestal in trio vorm, zijn overal te vinden en veel mensen houden van zijn rustig voortkabbelende jazz stijl.

Jim Hall, nu 76 jaar jong, is een gitaarspeler die speelt volgens de cool traditie, ook wel Westcoast jazz genoemd. Zijn gitaarspel is subtiel en lyrisch. Hij is het voorbeeld voor andere jazz gitaristen als McLaughlin, Coryell, Scofield en Metheny.

Deze plaat is als een goed boek - het is gemakkelijk toegankelijke muziek - een meesterwerk wat improvisatie betreft.

In mijn vorige web log, over het Alexander-Carter-Hamilton trio, heb ik al gewezen op het belang van goed luisteren naar elkaar. Deze plaat is daar ook zo'n goed voorbeeld van. Jim Hall geeft in een interview met Mike Stern zelf een voorbeeld:
Bill had dat gevoel, zowel op persoonlijk als op muzikaal vlak. Er is een lang fragment in My Funny Valentine, bijvoorbeeld, waar hij zijn linkerhand helemaal niet gebruikt, alleen omdat hij aanvoelde dat ik dat zou gaan opvullen. En dat gebeurde ook. Volgens mij voelde hij dat gewoon aan.

Er zijn nog een paar nummers die waard zijn even genoemd te worden zoals het swingende I'm Getting Sentimental Over You en één van de ballads Dream Gypsy.

Ik heb een stuk film gevonden warbij Jim Hall gitaar speelt met een onbekende bassist. Als je op de titelkop klikt kun je kijken naar het nummer Twos Blues. Wat een gitarist !!

Keep swinging

Hans Koert

Je kunt me bereiken op: keepswinging@live.nl