Keep (it) Swinging: Jef Neve Trio: afsluiter Scheldejazz'11

Jef Neve: Een nieuwe jazzgeneratie laat zich horen.....
Ik vind het echt superleuk om hier te spelen. (Jef Neve)
Hans Koert
Het Belgische Jef Neve Trio was tijdens het Scheldejazz festival 2011 één van de toppers, die de trouwe festivalbezoekers aangeboden kregen in Porgy en Bess op zondagmiddag drie uur - een gêste, denk ik, aan de vaste bezoekers van Porgy en Bess, die immers gewend zijn aan dit tijdstip. Goedenavond .... oh ja, Porgy en Bess is een unieke locatie, aangezien ik hier altijd goedennamiddag moet zeggen i.p.v. goedenavond of zelfs ... goedennacht! Zo opende Jef Neve het concert dat hij gaf voor een redelijk gevulde zaal. Zijn trio miste aangekondigd bassist Ruben Samama, maar Neve had daarvoor in de plaats bassist Sean Fasciani meegebracht - een prima plaatsvervanger. Het Trio Jef Neve zag er als volgt uit: Jef Neve achter de Steinway, Sean Fasciani op bas en Teun Verbruggen slagwerk.

Jef Neve ( foto: Hans Koert)
Jef Neve en zijn trio speelden in één set voornamelijk nummers van zijn laatste album Imaginary Road, dat eind vorig jaar verscheen. Hij opende het concert met het nummer The Space We Need, zo'n nummer dat zich prima leent als openingsnummer, o

mdat het de kans biedt om rustig in te spelen voor het concert en de mogelijkheid biedt om het geluid hier een daar nog wat bij te stellen en in te spelen op elkaar. Het nummer, dat begint met een eenvoudig thema, ontwikkelt zich in de vijf minuten tot een kolkend hoogtepunt, waardoor meteen de toon gezet is. Het nummer Sofia, dat daarop volgde, was meteen een stuk rustiger en het was mooi om te horen hoe het trio dit soort introverte stukken noot voor noot opbouwde. Met nummers als Colours and Shades en Endless DC
( DC staat voor Da Capo) weet Jef een sfeer op te bouwen, die recht doen aan datgene wat hij beoogt te zeggen, namelijk het verklanken van onzichtbare wegen, imaginary roads, zoals hij het verwoordde, een terugkijken op dingen die geweest zijn, zoals de condensstrepen hoog in de lucht, verraden dat een vliegtuig overgekomen moet zijn. En in zulke introverte stukken is Jef op zijn sterkst, weet hij met zijn breekbare geluid, een sfeer op te bouwen, waarin zelfs een niet uitgezette telefoon naadloos lijkt te passen ............

Sean Fasciani (foto: Hans Koert)
Het nummer Inner Peace, dat het trio speelde, staat niet op Neve’s laatste album, maar komt van Blue Saga uit 2003. Ik was op zoek naar een openingsnummer en dat werd Inner Peace - geïnspireerd op het karakter van Teun ..... grapte Neve,

waarmee hij al zoveel jaren optreedt en die, samen met zijn "voorganger" Lieven Venken, op die cd te horen is. Bassist Sean Fasciani was voor mij de grote onbekende, maar heeft zijn sporen in de jazz al lang verdiend, hij verbleef enige tijd in New York, en speelt bij het Spinifex Orchestra, waarbij de Turkse zangeres Esra Dalfidan te horen is, winnares van het Nederlandse Jazzvocalisten Concours 2007, en tijdens concerten en plaatopnamen met oa. Glerum's Omnibus, met Ernst Glerum aan de toetsen (!) en slagwerker Joost Patocka op slagwerk. Het concert werd afgesloten met het nummer For The People, speciaal voor het publiek opgenomen, dat eveneens op het laatst verschenen album te horen is: Imaginary Road, dat na afloop, tegen winkelprijs, te verkrijgen was: We betalen de muzikanten slecht, grapte voorzitter Hans Zuiderbaan …… For the people: ....... Ik heb de cd dus nog maar even laten liggen .......

Jef Neve (foto: Hans Koert)
Jef Neve werd in maart 1977 in Turnhout geboren en al jong droomde hij ervan om componist te worden. Hij ging, naast zijn studie, piano studeren - hij studeerde af aan het Lemmensinstituut van Leuven in jazz en klassiek piano. Jef kwam als tiener in aanraking met de jazz, toen hij in de funkband Mr. Zeebedee speelde. Als je leest met wie en wat Jef al gespeeld heeft, dan kom je tot de conclusie dat hij een veelzijdig muzikant moet zijn, die zich zowel in de klassieke muziek, de jazz, de film- en de popmuziek als een vis in het water voelt. Hij is gefascineerd door de muziek van Brad Mehldau en kopieerde in het begin zijn carriere solo's noot voor noot, om er achter te komen hoe zijn spel opgebouwd was. Ik wilde zijn manier van improviseren onderzoeken, vertelde hij in een interview met Peter De Backer: voor mij is hij een van de eerste pianisten, die zijn linkerhand zo sterk ontwikkelde en in dialoog ging met zijn rechterhand. Die meerstemmigheid integreert hij op een fascinerende manier in zijn improvisaties ( Jef Neve - Peter De Backer)(Jazzmozaïek2010/1).
In het begin van zijn carrière was hij vaak terug te vinden in De Hopper, de jazzclub van Antwerpen, waar hij speelde met bassist Piet Verbist en Lieven Venken. Tegenwoordig speelt hij met de Amerikaanse bassist Ruben Samana en Teun Verbruggen, die Lieven Venken verving, die in New York ging wonen. Dankzij de JazzLab series kreeg Jef Neve met zijn trio de kans bekendheid op te bouwen in België. Hun eerste CD Blue Saga verscheen in 2003, maar pas met Nobody Is Illegal kwam de internationale erkenning voor het trio.

Sean Fasciani (foto: Hans Koert)
Jef Neve wordt alom beschouwd als de fakkeldrager van een nieuwe generatie Belgische jazzmuzikanten. De vorige generatie Belgische musici, zoals Bert Joris en Frank Vaganée, speelden voornamelijk in de grote studio-orkesten zoals het BRT Jazzorkest, dat haar inspiratie vooral putte uit de grote Amerikaanse meesters van de 20ste eeuw - Jef hoort tot de jonge generatie, die goed opgeleid zijn op de conservatoria en zich niet laten beperken door stijlen - vandaar ook dat je Jef Neve met zijn trio zowel op het Northsea Jazzfestival kunt vinden (voor het eerst in 2007) als op de Bevrijdingsfestivals in Zwolle en Vlissingen (met de Puerto-Ricaan Gabriel Rios en Kobe Proesmans ) (2011). Internationaal krijgt Jef Neve steeds meer erkenning, zoals tijdens jazzfestivals in Vancouver, Montreal en optredens in Rabat (Marokko) of Dizzy's Club in New York. Twee weken geleden speelde hij nog in Japan in de Cotton Club in Tokyo en tijdens The Belgian Beer Weekend in Osaka (Japan) ( Je blijft natuurlijk in den vreemde ambassadeur van je land).

Jef Neve Trio in Porgy en Bess ( Scheldejazz'11 - juni 2011) (foto: Hans Koert)

Door Jef Neve te strikken voor dit festival deed het festivalbestuur heel veel trouwe bezoekers een groot plezier. Jef speelde hier eerder met zijn trio en was hier o.a. eens samen met Rony Verbiest. Ik vind het echt superleuk om hier te spelen, meldde Jef het publiek: Ik ben Porgy en Bess heel erkentelijk, dat ik hier mocht spelen toen ik nog niet bekend was. Jef kreeg de handen op elkaar toen hij, terecht, de tientallen vrijwilligers in het zonnetje zette.

Tonny Krijger - jamsessie afsluiting Scheldejazz'11 ( foto: Hans Koert)
Voor de honderden mensen, die tijdens het Scheldejazz '11 festival in Terneuzen de sombere weersvoorspellingen negeerden en kennis wilden maken met allerlei vormen van jazz, vormde dit Jef Neve Trio een uitgelezen kans om kennis te maken met kwalitatief hoogstaande Jazz, die in de media relatief weinig aandacht krijgt - helaas had de organisatie, door € 20 te vragen voor dit concert, de drempel voor veel passanten, die wellicht nieuwe potentiële "vaste" bezoekers hadden kunnen opleveren, erg hoog gelegd. Een gemiste kans!

Arno Krijger - jamsessie afsluiting Scheldejazz'11 ( foto: Hans Koert)
Het Scheldejazz '11 festival werd afgesloten met een zinderende jamsessie met de twee hammondspelers Frank Montis en Arno Krijger als duvelstoejagers aan beide zijden van het podium, met musici als Rolf Delfos op altsax, Tonnie Krijger, geboren en getogen Terneuzenaar als een nieuwe Wes Montgomery op gitaar, Guus Bakker op bas en Hans van Oosterhout op slagwerk. Zangeres Stephanie Soffers zong mee in nummers als Summertime, dat speciaal voor Maja ten gehore werd gebracht. Een mooie afsluiting van een geslaagd festival.
Hans Koert
keepswinging@live.nl

Het Scheldejazz festival in Terneuzen staat traditioneel gepland in het weekend na pinksteren. Ooit in de jaren zestig begonnen met een uit de hand gelopen streetparade door Porgy en Bess uitbater, jazzliefhebber in hart en nieren, Frank De Neger Koulen, is uitgegroeid tot een jazzfestival dat leeft in Terneuzen en verre omtrek. Dit jaar mochten het Trio van pianist Jef Neve, de meest veelbelovende Belgische jazzpianist van dit moment en een jamsessie, geleid door twee Hammondspelers Arno Krijger en Frank Montis het festival afsluiten. Keep Swinging volgt de concerten in Porgy en Bess graag en doet er verslag van .......... Als je de Keep Swinging blog wilt volgen, dan kan dat via Twitter of via haar nieuwsbrief, waarvoor je je kunt registreren - een mailtje is genoeg.