Keep (it) Swinging: Ralph Sutton speelt de muziek van Fats Waller

Ralph Sutton plays the music of Fats Waller ( English) Ralph Sutton speelt de muziek van Fats Waller ( Nederlands)

De laatste grote stridepianist.
RALPH SUTTON SPEELT DE MUZIEK VAN FATS WALLER
Hans Koert

Er is, waarschijnlijk, niemand in de amusementsmuziek, met zo'n aanstekelijke persoonlijkheid als Fats Waller. Het plezier spatte uit alles wat hij deed, of hij zich nu uitleefde achter het toetsenbord van zijn piano met de elegantie van een olifant of ondeugende nootjes tinkelend rondstrooide vanachter het orgel - hij straalde een ongekend enthousiasme en sympathie uit. ( hoestekst ( in vertaling)

Als jong volwassene was Fats Waller de eerste jazzmuzikant die me door zijn muziek fascineerde. Hij was een fantastisch swingende stridepianist, die een geweldige charisma had, een ongeevenaarde speeltechniek en een levensvreugde uitstraalde, die aanstekelijk werkte. Ik verzamelde al zijn platen - niet op 78-toeren, maar op de Franse RCA Black and White label. Aangezien we thuis een piano hadden probeerde ik te spelen als Fats, maar ik miste zijn stem, zijn omvang, zijn charisma en, bovenal, zijn techniek ................ Pianisten, die in staat waren net zo te spelen als hij waren mijn favorieten en daar keek ik tegen op, zoals Dick Hyman en Ralph Sutton. Van de laatste had ik een Riff LP gevonden, getiteld Piano Moods ( Riff 659009) (niet te verwarren met de gelijknamige Columbia plaat, die Sutton in 1950 uitbracht) waarop hij met zijn trio speelt, bestaande uit Koen van der Sluis op bas en Ted Easton (in werkelijkheid Theo van Est) op slagwerk. Op de Riff LP stonden nummers, uitgevoerd met die typische Waller-groove, als Alligator Crawl, Blue Turning Grey Over You, Ain't Misbehavin', a Handfull of Keys, Squeeze Me en natuurlijk, Honeysuckle Rose.

Milt Hinton beschreef Ralph ooit als: Ralph is without doubt the greatest, and he's just about alone with it now, because he's one of the few left from our finest and most creative piano eras.(= Ralph is, zonder twijfel, de grootste en de enig overgebleven uit die geweldige, creatieve pianotraditie. )

Ralph Sutton werd geboren in Hamburg - Missouri in november 1922 en overleed in december 2001. Zijn vader was een country-style fiddler en hij leerde, als kind, pianospelen, waarbij hij les kreeg van een lerares, die alles wist van ragtime. Hij trad in de band van zijn vader op in plaatselijke danszalen en ging professioneel aan de slag, 19 jaar oud, bij het orkest van Jack Teagarden. Jack had hem bij een uitvoering van de school horen spelen en nodigde hem uit bij zijn orkest.

Zoals zo veel jongeren in die tijd, moest hij in dienst en toen die tijd achter de rug was, ging hij bij de radio werken, waarbij hij te horen was in een band, die speelde in het wekelijkse programma This is Jazz. Van deze shows, die in de zomer van 1947 zijn uitgezonden, zijn heel wat opnamen later heruitgebracht. Het orkest bestond uit musici, die in de jaren dertig furore hadden gemaakt, zoals Wild Bill Davison ( Ik hoorde hem ooit in Rotterdam voor het programma Sesjun in de jaren zeventig), Jimmy Archey, Albert Nicholas, Danny Barker, Pops Foster en Baby Dodds. Begin jaren vijftig speelt Ralph Sutton in de bekende Eddy Condon 's club in de pauzes tussen de verschillende sets. In 1956 verhuisde hij naar de westkust en ging o.a. spelen bij de Bob Scobey band. Hij stond vooral bekend als een oude stijl swingpianist, vaak spelend in een stijl, die bekend staat als de stridepiano. Zijn repertoire bevatte o.a. nummers van Fats Waller, zijn grote voorbeeld. Het waren vooral deze nummers, die me fascineerden. Eén van zijn eerste opnamen, die volledig gewijd is aan de muziek van Fats Waller ligt nu op mijn draaitafel: Ralph Sutton Plays Music of "Fats" Waller ( Columbia 1025) - een 25 cm Long Playing album met een fantastisch jaren vijftig hoes waarop een jonge Ralph Sutton achter de vleugel zit, terwijl een foto van Fats boven het instrument oplicht. De acht nummers zijn allemaal opgenomen in New York op 7 februari 1951 "with Rhythm Accompaniment". Wie dat zijn wordt niet op de hoes vermeld, maar Bob Casey (nee, geen familie van Al Casey - dat zou te mooi zijn) speelt bas en Buzzy Drootin slagwerk.

Op de plaat staan acht nummers - allemaal Fats Waller composities, zoals Keepin' Out of Mischief Now, Ain't-cha Glad?, Viper's Drag, Blue Turning Grey Over You, Alligator Crawl, Clothes Line Ballet en Take it From Me. Opvallend is, dat niet alle nummers door Fats Waller zelf opgenomen zijn - hij heeft tientallen composities geschreven, die voor wat drinkgeld werden verkocht. Het nummer Ain't Cha Glad, werd geregistreerd als Waller / Razaf compositie in augustus 1933 en in diezelfde maand opgenomen door Isham Jones. Sheltered By The Stars ( Cradled By The Moon) dateert van mei 1932 en werd een hitje in het dansband-circuit met opnamen door Gene Kardos, Chick Bullock en Roger Wolfe Kahn (augustus 1932), maar Fats zelf, vertrouwde het nooit aan de groef toe. Nog zo'n nummer is Take It From Me dat uit april 1930 stamt en opgenomen werd door de Sunshine Boys en Leo Reisman: Toeval of niet: beide laatste opnamen dateren van 30 juni 1931 in New York City - alleen dan wel de ene in de Victor- en de andere in de Columbiastudio opgenomen.

Ik wil deze blog, een eerbetoon aan de muziek Fats Waller, zoals Ralph Sutton die speelde, afsluiten met een filmfragment van het nummer Honeysuckle Rose gemaakt tijdens en optreden van Ralph Sutton met het Lino Patruno Trio. Genieten dus .......

Dit is pas swingen ...............

Sutton's playing is characterized by a robust but tastefully controlled technique, an impeccably precise sense of rhythm, and an ebullient dancing quality ( = Het spel van Sutton heeft een stevige, maar tegelijkertijd smaakvoll gehanteerde techniek, met een perfect ritmegevoel, dat uitnodigt tot dansen.) ( Norman P. Gentieu in The New Grove Dictionary of Jazz.)

Ralph Sutton behoorde - samen met Dick Wellstood en Dick Hyman - na de Tweede Wereldoorlog tot de grootten in de Harlem stride piano stijltraditie. Als Ralph Sutton dertig jaar eerder geboren zou zijn geweest op de juiste plek dan had zijn naam ongetwijfeld tussen die van zijn grote voorgangers gestaan: James P. Johnson, Fats Waller en Art Tatum.

Ralph Sutton overleed op 30 december 2001 in Evergreen, CO (USA) 79 jaar oud.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Als je deze Keep Swinging blog regelmatig bezoekt, zou het jammer zijn als je bijdragen zou missen. Word daarom vriend van deze Keep Swinging blog en ik houd je gratis op de hoogte van nieuwe bijdragen of interessant jazz nieuws, dat je zeker zal interesseren. Meld je aan als vriend en ik houd je op de hoogte.