Gary Smulyan - Jan Menu
( Naar de Nederlandse vertaling.)
One baritone saxophone on stage is not a common event; two baritone saxophones on one stage is a piece of luck. On a rainy Sunday afternoon two skilled musicians made that possible.
On the 3rd of December Gary Smulyan and Jan Menu gave a concert at Porgy & Bess Jazz Club in Terneuzen (southwest part of The Netherlands).
They were accompanied by the Rein de Graaff Trio.
Gary Smulyan, born in 1955, is not the nearest baritone sax player in jazz.
In 1990 he received a prime placement in the Jazz Times Critics' Poll of Emerging Talent and three years later the Down Beat Critics' Poll.
He started his carreer in Woody Herman's Young Thundering Herd, the band that was a breeding ground for a lot of young talents, like Joe Beck, Joe Lovano and drummer Jeff Hamilton, who played in Porgy & Bess Jazz Club just two weeks earlier as member of the Alexander-Clayton-Hamilton Trio.
Gary became a member of the Mel Lewis Orchestra, one of the most influential and popular big bands of that time.
For Jan Menu Porgy & Bess is like coming home. He grew up in this part of the Netherlands and played recently here with his group Dig d'Diz.
He is a skilled baritone saxophone player, but plays also the tenor sax in bands like the Jazz Orchestra of the Concertgebouw directed by Henk Meutgeert. He also accompanies vocalists like Greetje Kauffeld and recently Laura Fygi and Fay Claassen, the latter in a tribute to Chet Baker.
The Rein de Graaff Trio needs no introduction. This backing group of Rein de Graaff at the piano is known for their numerous projects with American musicians, Rein brings to Europe.
I remember his concerts with David Fathead Newman and Houston Person, with Herb Geller and recently with James Spaulding. Rein told me that his next series of concerts will be early 2007 with the Bud Shank Sextet.
Marius Beets and Eric Ineke are a solid base in rhythm and both experienced musicians.
Like Rein gots opportunities in the 1960s to play with great American musicians, he invited Johannes Probst,
a young conservatorium student from Vienna on stage to play two tunes on trumpet.
The baritone is the second largest in the saxophone family known for his low tones and snorring sound. This concert made me clear that it is a fully instrument, with a large range of tones and a great instrument for improvisation. Gary, who has been influenced by the great Pepper Adams and Jan who plays in the Gerry Mulligan tradition were both equally matched on stage and in improvisation.
The tunes played by the five musicians were Mulligan and Adams standards like Move and Donna Lee, but Gary and Jan also played some beautiful ballads like Woman Always Understands played by the former.
Thanks for this great concert.
More pictures
Thanks Tony for your additions
Keep swinging
Hans Koert
You can contact me at keepswinging@live.nl
Nederlands ( To the English translation )
Eén baritonsax op het podium is al iets bijzonders, maar twee dat maak je niet vaak mee. Op een regenachtige zondagmiddag stonden er twee ervaren bariton saxofonisten op het podium van Porgy en Bess.
Op 3 december gaven Gary Smulyan en Jan Menu een concert in de Porgy & Bess Jazzclub in Terneuzen, begeleid door het trio van Rein de Graaff.
Gary Smulyan, geboren in 1955, is niet de eerste de beste op baritonsax. In 1990 werd hij uitgeroepen tot de meestbelovende artiest door het blad JazzTimes en drie jaar later won hij de Critics' Poll van het blad Down Beat.
Hij begon zijn carriere bij de Young Thundering Herd, de band van Woody Herman. Deze band was een kweekvijver voor jong talent, zoals Joe Beck, Joe Lovano en drummer Jeff Hamilton. Jeff Hamilton speelde twee weken eerder ook al in Porgy & Bess als deel van het Alexander-Clayton-Hamilton Trio.
Gary speelde later in het Mel Lewis Orchestra, één van de invloedrijkste en populairste orkesten van die tijd.
Voor Jan Menu is Porgy & Bess een soort thuiswedstrijd. Hij groeide op in Zeeuws Vlaanderen en speelde hier onlangs nog met zijn groep Dig d'Diz. Hij is een ervaren baritonspeler, maar bespeelt ook de tenor in bijvoorbeeld het Jazz Orchestra of the Concertgebouw geleid door Henk Meutgeert.
Verder is hij de vaste begeleider van Greetje Kauffeld en trad pas nog op als begeleider van Laura Fygi en Fay Claassen; laatstgenoemde met een schitterend programma ter nagedachtenis aan Chet Baker ( met Jan natuurlijk in de rol van Gerry Mulligan).
Rein de Graaff hoeft bijna geen nadere introductie. Zijn begeleidingsgroep met hemzelf achter de piano begeleidde al tientallen Amerikanen op toernee door Nederland. Ik herinner me zijn concerten met David Fathead Newman en Houston Person, met Herb Geller en pas nog met James Spaulding. Rein vertelde me dat zijn volgende project met het Bud Shank Sextet begin 2007 zal zijn. Marius Beets en Eric Ineke zijn de twee andere musici in het trio, twee solide en ervaren begeleiders.
Zoals Rein de Graaff in de zestiger jaren als beginnend pianistje wel eens een nummer mocht meespelen met de grote Amerikaanse namen, zo ook tijdens dit concert. Johannis Probst, een conservatorium student uit Wenen, speelde geroutineerd op zijn trompet twee nummers mee.
De baritonsax is het op een na grootste instrument in de saxofoon familie en bekend om zijn lage tonen en soms knorrend geluid. Dit concert maakte duidelijk dat het veel meer kan - dat het een volwaardig instrument is, met een groot bereik en uitermate geschikt voor improvisatie. Gary, die beinvloed is door Pepper Adams en Jan, die meer speelt á la Gerry Mulligan waren aan elkaar gewaagd tijdens hun improvsaties.
Er werden nummers gespeeld door het quintet, die we kennen vanuit het repertoire van Gerry Mulligan en Pepper Adams, zoals Move en Donna Lee, maar er werden ook een paar schitterende ballads gespeeld, zoals Woman Always Understands, gespeeld door Gary.
Een mooi concert.
One baritone saxophone on stage is not a common event; two baritone saxophones on one stage is a piece of luck. On a rainy Sunday afternoon two skilled musicians made that possible.
On the 3rd of December Gary Smulyan and Jan Menu gave a concert at Porgy & Bess Jazz Club in Terneuzen (southwest part of The Netherlands).
They were accompanied by the Rein de Graaff Trio.
Gary Smulyan, born in 1955, is not the nearest baritone sax player in jazz.
In 1990 he received a prime placement in the Jazz Times Critics' Poll of Emerging Talent and three years later the Down Beat Critics' Poll.
He started his carreer in Woody Herman's Young Thundering Herd, the band that was a breeding ground for a lot of young talents, like Joe Beck, Joe Lovano and drummer Jeff Hamilton, who played in Porgy & Bess Jazz Club just two weeks earlier as member of the Alexander-Clayton-Hamilton Trio.
Gary became a member of the Mel Lewis Orchestra, one of the most influential and popular big bands of that time.
For Jan Menu Porgy & Bess is like coming home. He grew up in this part of the Netherlands and played recently here with his group Dig d'Diz.
He is a skilled baritone saxophone player, but plays also the tenor sax in bands like the Jazz Orchestra of the Concertgebouw directed by Henk Meutgeert. He also accompanies vocalists like Greetje Kauffeld and recently Laura Fygi and Fay Claassen, the latter in a tribute to Chet Baker.
The Rein de Graaff Trio needs no introduction. This backing group of Rein de Graaff at the piano is known for their numerous projects with American musicians, Rein brings to Europe.
I remember his concerts with David Fathead Newman and Houston Person, with Herb Geller and recently with James Spaulding. Rein told me that his next series of concerts will be early 2007 with the Bud Shank Sextet.
Marius Beets and Eric Ineke are a solid base in rhythm and both experienced musicians.
Like Rein gots opportunities in the 1960s to play with great American musicians, he invited Johannes Probst,
a young conservatorium student from Vienna on stage to play two tunes on trumpet. The baritone is the second largest in the saxophone family known for his low tones and snorring sound. This concert made me clear that it is a fully instrument, with a large range of tones and a great instrument for improvisation. Gary, who has been influenced by the great Pepper Adams and Jan who plays in the Gerry Mulligan tradition were both equally matched on stage and in improvisation.
The tunes played by the five musicians were Mulligan and Adams standards like Move and Donna Lee, but Gary and Jan also played some beautiful ballads like Woman Always Understands played by the former.
Thanks for this great concert.
More pictures
Thanks Tony for your additions
Keep swinging
Hans Koert
You can contact me at keepswinging@live.nl
Nederlands ( To the English translation )
Eén baritonsax op het podium is al iets bijzonders, maar twee dat maak je niet vaak mee. Op een regenachtige zondagmiddag stonden er twee ervaren bariton saxofonisten op het podium van Porgy en Bess.
Op 3 december gaven Gary Smulyan en Jan Menu een concert in de Porgy & Bess Jazzclub in Terneuzen, begeleid door het trio van Rein de Graaff.
Gary Smulyan, geboren in 1955, is niet de eerste de beste op baritonsax. In 1990 werd hij uitgeroepen tot de meestbelovende artiest door het blad JazzTimes en drie jaar later won hij de Critics' Poll van het blad Down Beat.
Hij begon zijn carriere bij de Young Thundering Herd, de band van Woody Herman. Deze band was een kweekvijver voor jong talent, zoals Joe Beck, Joe Lovano en drummer Jeff Hamilton. Jeff Hamilton speelde twee weken eerder ook al in Porgy & Bess als deel van het Alexander-Clayton-Hamilton Trio.
Gary speelde later in het Mel Lewis Orchestra, één van de invloedrijkste en populairste orkesten van die tijd.
Voor Jan Menu is Porgy & Bess een soort thuiswedstrijd. Hij groeide op in Zeeuws Vlaanderen en speelde hier onlangs nog met zijn groep Dig d'Diz. Hij is een ervaren baritonspeler, maar bespeelt ook de tenor in bijvoorbeeld het Jazz Orchestra of the Concertgebouw geleid door Henk Meutgeert.
Verder is hij de vaste begeleider van Greetje Kauffeld en trad pas nog op als begeleider van Laura Fygi en Fay Claassen; laatstgenoemde met een schitterend programma ter nagedachtenis aan Chet Baker ( met Jan natuurlijk in de rol van Gerry Mulligan).
Rein de Graaff hoeft bijna geen nadere introductie. Zijn begeleidingsgroep met hemzelf achter de piano begeleidde al tientallen Amerikanen op toernee door Nederland. Ik herinner me zijn concerten met David Fathead Newman en Houston Person, met Herb Geller en pas nog met James Spaulding. Rein vertelde me dat zijn volgende project met het Bud Shank Sextet begin 2007 zal zijn. Marius Beets en Eric Ineke zijn de twee andere musici in het trio, twee solide en ervaren begeleiders.
Zoals Rein de Graaff in de zestiger jaren als beginnend pianistje wel eens een nummer mocht meespelen met de grote Amerikaanse namen, zo ook tijdens dit concert. Johannis Probst, een conservatorium student uit Wenen, speelde geroutineerd op zijn trompet twee nummers mee.
De baritonsax is het op een na grootste instrument in de saxofoon familie en bekend om zijn lage tonen en soms knorrend geluid. Dit concert maakte duidelijk dat het veel meer kan - dat het een volwaardig instrument is, met een groot bereik en uitermate geschikt voor improvisatie. Gary, die beinvloed is door Pepper Adams en Jan, die meer speelt á la Gerry Mulligan waren aan elkaar gewaagd tijdens hun improvsaties.
Er werden nummers gespeeld door het quintet, die we kennen vanuit het repertoire van Gerry Mulligan en Pepper Adams, zoals Move en Donna Lee, maar er werden ook een paar schitterende ballads gespeeld, zoals Woman Always Understands, gespeeld door Gary.
Een mooi concert.
Bedankt Tony voor je aanpassing.
Keep swingingHans Koert
Je kunt me bereiken op: keepswinging@live.nl
posted by Anonymous at 5:42 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home