Thelonious in Action
( Naar de Nederlandse vertaling.)
At the Dr. Jazz Record Fair in Wageningen (The Netherlands) , a month ago, I found a Riverside LP 12-212 with the Thelonious Monk Quartet Thelonious in Action. It is a pity that the cover is missing. The record itself is in good condition. It contains 6 titles from a 1958 live session at Five Spot Café in New York City. The musicians are: Johnny Griffin' ts, Thelonious Monk p, Ahmed Abdul-Malik b and Roy Haynes dm. The titles are: Light Blue - Coming On The Hudson - Rhythm-A-Ning - Epistrophy - Blue Monk - Evidence - Epistrophy (Theme).
Maybe someone has an empty sleeve of this Riverside album? Remember me !!
In 1958, when John Coltrane had left Monk's Quartet to work with Miles Davis, Monk was searching for a substitute. He wanted Rollins, but Sonny wasn't available. Johnny Griffin was free - he had worked with Art Blakey, and had some winter gigs with Gene Ammons and Lester Young, so Monk asked Johnny to come in his group for a summer engagement at the Five Spot Café.
Monk first met Johnny in the 1940s and had some good remembrances about a 1956-1957 engagement at the Bee Hive Club in Chicago.
Griffin told how difficult it was to play with Monk, who hardly communicated in public. He would play a tune, and I was supposed to repeat what he had played in that first chorus. Now, can you imagine Monk's music? Maybe I had never heard that tune. So I made mistakes. And he played and stopped when I made mistakes, and he'd play the music again. ..... Now, the joint is loaded. And at the same time, he has the written music in his portfolio on the piano. I told him. "Hey T-bone, give me the music. I can read it." He said, "No, no, no, no. no, it's better if you hear it".
Johnny told how Monk refused to give him the written music and how it frustrated him, that he played wrong notes in public.
I'm still plaing wrong, whether it's the melody, the rhythm, or maybe I'd soloed wrong, because it could be I had the melody right but the harmony changed and the melody's the same, 'cause there's a couple of tricky tunes he's got like that. Not once was I ever embarrassed.
It is said that Johnny's way of playing Monk's music, his solos, perhaps, had less to do with Monk's tunes than they could have. But maybe that gives it an extra dimension. Monk never criticized Johnny's work. Johnny would have been helped immeasurably in his solos, he thought, if he had been allowed to read the music.
In August 1958 twenty songs were recorded at the Five Spot. They were well received and made Johnny Griffin famous in Europe. Monk didn't gave us any intructions about the recording: No instructions about nothing, just play, that's all, and have another drink. He didn't say that exactly; he just said nothing, he just started playing.
In the book Straight, No Chaser, Johnny shares some more remembrances with Leslie Gourse, the author, about this summer engagement at the Five Spot Café ( six days a week - on Monday he played at Birdland with Philly Joe Jones, Wynton Kelly and Wilbur Ware or Paul Chambers) , about Monk's strange habits, about the fact that he always came in too late and about the payments. Johnny remembered this gig as very exciting: The whole atmosphere was thrilling. Playing in that club every night, we had such a rapport with the public.
When a Monk composition is played you recognize it within two or three bars. But it is pretty difficult to give it the right name. Johnny told that he never knew the names of the tunes most of the time; that is quite a relief off my mind.
Keep swinging
Hans Koert
You can contact at keepswinging@live.nl
Nederlands ( To the English translation )
Tijdens de laatste Dr. Jazz Reunie in Wageningen, een maand geleden, kocht ik een Riverside LP ( 12-212) van het Thelonious Monk Quartet Thelonious in Action. Helaas ontbrak de hoes; de plaat zelf was in prima conditie. Het bevat 6 titels van een live optreden in 1958 vanuit het Five Spot Café in New York City. De musici zijn: Johnny Griffin' ts, Thelonious Monk p, Ahmed Abdul-Malik b and Roy Haynes dm. De nummers die gespeeld worden: Light Blue - Coming On The Hudson - Rhythm-A-Ning - Epistrophy - Blue Monk - Evidence - Epistrophy (Theme).
Misschien dat iemand nu thuis met een lege hoes zit van deze Riverside LP? Denk dan aan mij !!
In 1958 was Monk op zoek naar iemand, die John Coltrane kon vervangen aangezien die naar Miles Davis was over gestapt. Hij had graag Sonny Rollins gehad, maar die was al bezet. Johnny Griffin had het jaar daarvoor gespeeld met Art Blakey en gedurende de wintermaanden wat opgetreden met Gene Ammons en Lester Young. Griffin' had nu geen verplichtingen meer, dus vroeg Monk Johnny in zijn quartet voor een serie zomeroptredens in de Five Spot.
Ze kenden elkaar al in de jaren veertig en eind 1956 / begin 1957 had Griffin' al eens bij Monk gespeeld tijdens een aantal optredens in de Bee Hive Club in Chicago.
Griffin' vertelde later hoe moeilijk het was om met Monk te werken, aangezien hij weinig zei en problemen had om contacten te leggen. Monk begon gewoon te spelen en dan moest ik gewoon herhalen wat hij had gespeeld in de eerste chorus. Nou, je kunt je wel iets voorstellen bij Monk's muziek? Misschien had ik het nummer nog nooit gehoord. Dus maakte ik fouten. Dan stopte hij met spelen en speelde die chorus opnieuw............ En als de club afgeladen vol zat, kun je je dat voorstellen? Hij had op dat moment op zijn pianostandaard een papier met de uitgeschreven compositie en ik niet. Ik vroeg hem: Hé T-bone, geef me ook eens muziek - ik kan muziek lezen ! En dan zei hij: No, no, no, no - het is veel beter als je op je gehoor speelt.
Johnny vertelde later dat het hem zeer frustreerde dat hij geen geschreven muziek kreeg van Monk. Natuurlijk speelde ik foute noten tijdens een optreden. Soms was het de melodie, dan weer het ritme of als ik een solo speelde, dan had ik soms de melodie wel goed maar dan had hij weer iets in de accoorden veranderd. Er waren een paar van die gemene nummers, waar hij 'm dat in flikte. Gelukkig raakte ik zelden in paniek.
Er wordt wel beweerd door critici, dat de manier waarop Johnny solo speelde in Monk's muziek soms weinig met Monk te maken had. Misschien maakte dat het juist zo bijzonder. Monk heeft echter nooit en publiek kritiek op Griffin' spel gegeven. Zelf zegt Johnny dat het misschien anders of beter zou gegaan zijn als hij de partituren uitgeschreven had gehad.
In augustus 1958 worden er twintig nummers opgenomen in de Five Spot. De opnamen waren een succes en Johnny werd er bekend mee in Europa. Monk zei te voren niet wat er ging gebeuren, geen instructies, nergens over, alleen ma spelen, meer niet, en af en toe wat drinken. H zei het wel niet zo, hij zei gewoon niks, hij begon gewoon te spelen.
In het boek Straight, No Chaser, geschreven door Leslie Gourse, diept Johnny nog meer herinneringen op aan zijn optredens in de Five Spot ( zes dagen per week - op maandag speelde Johnny dan in Birdland met Philly Joe Jones, Wynton Kelly en Wilbur Ware of Paul Chambers. ), over zijn vreemde gewoonten, over het feit dat hij nooit op tijd was en over het gerotzooi met de betalingen.
Johnny herinnert deze periode als een enerverende periode. Er hing altijd een soort gezonde spanning in de tent. Elke avond opnieuw spelen daar en steeds weer dat contsact met het publiek.
Als iemand een Monk compositie speelt herken je dit al na twee of drie maten. Maar het lukt me niet om dan de naam van de compositie te geven. Johnny vertelt dat hij ook nooit de naam van de nummers wist. Voor mij een grote geruststelling.
Keep swinging
Hans Koert
Ik ben te bereiken op keepswinging@live.nl
At the Dr. Jazz Record Fair in Wageningen (The Netherlands) , a month ago, I found a Riverside LP 12-212 with the Thelonious Monk Quartet Thelonious in Action. It is a pity that the cover is missing. The record itself is in good condition. It contains 6 titles from a 1958 live session at Five Spot Café in New York City. The musicians are: Johnny Griffin' ts, Thelonious Monk p, Ahmed Abdul-Malik b and Roy Haynes dm. The titles are: Light Blue - Coming On The Hudson - Rhythm-A-Ning - Epistrophy - Blue Monk - Evidence - Epistrophy (Theme).
Maybe someone has an empty sleeve of this Riverside album? Remember me !!
In 1958, when John Coltrane had left Monk's Quartet to work with Miles Davis, Monk was searching for a substitute. He wanted Rollins, but Sonny wasn't available. Johnny Griffin was free - he had worked with Art Blakey, and had some winter gigs with Gene Ammons and Lester Young, so Monk asked Johnny to come in his group for a summer engagement at the Five Spot Café.
Monk first met Johnny in the 1940s and had some good remembrances about a 1956-1957 engagement at the Bee Hive Club in Chicago.
Griffin told how difficult it was to play with Monk, who hardly communicated in public. He would play a tune, and I was supposed to repeat what he had played in that first chorus. Now, can you imagine Monk's music? Maybe I had never heard that tune. So I made mistakes. And he played and stopped when I made mistakes, and he'd play the music again. ..... Now, the joint is loaded. And at the same time, he has the written music in his portfolio on the piano. I told him. "Hey T-bone, give me the music. I can read it." He said, "No, no, no, no. no, it's better if you hear it".
Johnny told how Monk refused to give him the written music and how it frustrated him, that he played wrong notes in public.
I'm still plaing wrong, whether it's the melody, the rhythm, or maybe I'd soloed wrong, because it could be I had the melody right but the harmony changed and the melody's the same, 'cause there's a couple of tricky tunes he's got like that. Not once was I ever embarrassed. It is said that Johnny's way of playing Monk's music, his solos, perhaps, had less to do with Monk's tunes than they could have. But maybe that gives it an extra dimension. Monk never criticized Johnny's work. Johnny would have been helped immeasurably in his solos, he thought, if he had been allowed to read the music.
In August 1958 twenty songs were recorded at the Five Spot. They were well received and made Johnny Griffin famous in Europe. Monk didn't gave us any intructions about the recording: No instructions about nothing, just play, that's all, and have another drink. He didn't say that exactly; he just said nothing, he just started playing.
In the book Straight, No Chaser, Johnny shares some more remembrances with Leslie Gourse, the author, about this summer engagement at the Five Spot Café ( six days a week - on Monday he played at Birdland with Philly Joe Jones, Wynton Kelly and Wilbur Ware or Paul Chambers) , about Monk's strange habits, about the fact that he always came in too late and about the payments. Johnny remembered this gig as very exciting: The whole atmosphere was thrilling. Playing in that club every night, we had such a rapport with the public.
When a Monk composition is played you recognize it within two or three bars. But it is pretty difficult to give it the right name. Johnny told that he never knew the names of the tunes most of the time; that is quite a relief off my mind.
Keep swinging
Hans Koert
You can contact at keepswinging@live.nl
Nederlands ( To the English translation )
Tijdens de laatste Dr. Jazz Reunie in Wageningen, een maand geleden, kocht ik een Riverside LP ( 12-212) van het Thelonious Monk Quartet Thelonious in Action. Helaas ontbrak de hoes; de plaat zelf was in prima conditie. Het bevat 6 titels van een live optreden in 1958 vanuit het Five Spot Café in New York City. De musici zijn: Johnny Griffin' ts, Thelonious Monk p, Ahmed Abdul-Malik b and Roy Haynes dm. De nummers die gespeeld worden: Light Blue - Coming On The Hudson - Rhythm-A-Ning - Epistrophy - Blue Monk - Evidence - Epistrophy (Theme).
Misschien dat iemand nu thuis met een lege hoes zit van deze Riverside LP? Denk dan aan mij !!
In 1958 was Monk op zoek naar iemand, die John Coltrane kon vervangen aangezien die naar Miles Davis was over gestapt. Hij had graag Sonny Rollins gehad, maar die was al bezet. Johnny Griffin had het jaar daarvoor gespeeld met Art Blakey en gedurende de wintermaanden wat opgetreden met Gene Ammons en Lester Young. Griffin' had nu geen verplichtingen meer, dus vroeg Monk Johnny in zijn quartet voor een serie zomeroptredens in de Five Spot.
Ze kenden elkaar al in de jaren veertig en eind 1956 / begin 1957 had Griffin' al eens bij Monk gespeeld tijdens een aantal optredens in de Bee Hive Club in Chicago.
Griffin' vertelde later hoe moeilijk het was om met Monk te werken, aangezien hij weinig zei en problemen had om contacten te leggen. Monk begon gewoon te spelen en dan moest ik gewoon herhalen wat hij had gespeeld in de eerste chorus. Nou, je kunt je wel iets voorstellen bij Monk's muziek? Misschien had ik het nummer nog nooit gehoord. Dus maakte ik fouten. Dan stopte hij met spelen en speelde die chorus opnieuw............ En als de club afgeladen vol zat, kun je je dat voorstellen? Hij had op dat moment op zijn pianostandaard een papier met de uitgeschreven compositie en ik niet. Ik vroeg hem: Hé T-bone, geef me ook eens muziek - ik kan muziek lezen ! En dan zei hij: No, no, no, no - het is veel beter als je op je gehoor speelt.
Johnny vertelde later dat het hem zeer frustreerde dat hij geen geschreven muziek kreeg van Monk. Natuurlijk speelde ik foute noten tijdens een optreden. Soms was het de melodie, dan weer het ritme of als ik een solo speelde, dan had ik soms de melodie wel goed maar dan had hij weer iets in de accoorden veranderd.
Er waren een paar van die gemene nummers, waar hij 'm dat in flikte. Gelukkig raakte ik zelden in paniek. Er wordt wel beweerd door critici, dat de manier waarop Johnny solo speelde in Monk's muziek soms weinig met Monk te maken had. Misschien maakte dat het juist zo bijzonder. Monk heeft echter nooit en publiek kritiek op Griffin' spel gegeven. Zelf zegt Johnny dat het misschien anders of beter zou gegaan zijn als hij de partituren uitgeschreven had gehad.
In augustus 1958 worden er twintig nummers opgenomen in de Five Spot. De opnamen waren een succes en Johnny werd er bekend mee in Europa. Monk zei te voren niet wat er ging gebeuren, geen instructies, nergens over, alleen ma spelen, meer niet, en af en toe wat drinken. H zei het wel niet zo, hij zei gewoon niks, hij begon gewoon te spelen.
In het boek Straight, No Chaser, geschreven door Leslie Gourse, diept Johnny nog meer herinneringen op aan zijn optredens in de Five Spot ( zes dagen per week - op maandag speelde Johnny dan in Birdland met Philly Joe Jones, Wynton Kelly en Wilbur Ware of Paul Chambers. ), over zijn vreemde gewoonten, over het feit dat hij nooit op tijd was en over het gerotzooi met de betalingen.
Johnny herinnert deze periode als een enerverende periode. Er hing altijd een soort gezonde spanning in de tent. Elke avond opnieuw spelen daar en steeds weer dat contsact met het publiek.
Als iemand een Monk compositie speelt herken je dit al na twee of drie maten. Maar het lukt me niet om dan de naam van de compositie te geven. Johnny vertelt dat hij ook nooit de naam van de nummers wist. Voor mij een grote geruststelling.
Keep swinging
Hans Koert
Ik ben te bereiken op keepswinging@live.nl
posted by Anonymous at 6:01 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home