Monk in Philadelphia
( Naar de Nederlandse vertaling.)
Concerts are an unique opportunity to enjoy jazz with all your senses.The presence of the musicians, their nonverbal communication during solos, the growth of the combined action and the feeling being part of the whole process. For me live performances, like in venues as Porgy en Bess Jazzclub in Terneuzen (The Netherlands) are the essential parts of enjoying jazz; without these live interactions jazz would become nothing more then its basic elements: sound waves. Le Jazz, c' est comme les bananas, ca se consomme sur place; it seems Jean Paul Sartre spoke these wise words.
There are a lot of musicans I love to hear in a live setting on stage, but this is often impossible as some of them have already found a place in Petrus' All Star band long ago.
Thelonious Monk is number one my wish list.
Last night I played a great compilation of live recordings made by Monk in the 1950s. Recordings of Monk, made in the 1940s and 1950s are relatively scarce as his piano playing wasn't discovered by the record companies and he wasn't allowed to play in live venues due to problems with his licences. The recently released CD Thelonious Monk in Philadelphia with Steve Lacy ( RLR Records 88623 ) is a compilations of some of these scarce moments.
The first tracks contain a 1960 CBS radio broadcast of the Thelonious Monk Quintet with Steve Lacy on soprano. It is great to be part of this unique live performance in which even Louis Armstrong has a small task ( no no, you don't have to shout this as news from the rooftops: Louis only has a modest task in the sign off of the program).
There are some more (parts of) live recordings. I like the transcription of a TV program of the Steve Allen Show in which Monk playes with Art Farmer, Hank Mobley, Charles MIngus and Art Blakey (Isn't this the line up of Petrus' All Star Band?). Steve Allen interviews Monk, although he tries to do that - Monks responses is marginal.
This compilation is a must if you are an admirer of Monks music. It is an unique opportunity to create a feeling to be part of his concerts. It happened to me last night.
I found a small fragment of Monk playing Off Minor. Enjoy it by clicking on the title bar.
Keep swinging
Hans Koert
Nederlands ( To the English translation )
Concerten zijn een unieke mogelijkheid om met al je zintuigen te genieten van jazz. De aanwezigheid van de musici, de nonverbale communicatie tijdens solos, het zien groeien van het samenspel en het gevoel deelnemer te zijn in dit alles. Le jazz, c'est comme les bananas, ca se consomme sur place heeft Jean Paul Sartre al eens bondig samengevat. Voor mij zijn dan ook live concerten, zoals in Porgy en Bess jazzclub in Terneuzen, essentieel als je van jazz houdt - als dat er niet meer zou zijn, dan blijft er van de muziek alleen het basiselement over: trillende lucht.
Er staan nog een heleboel artiesten op mijn wensenlijstje om ze eens live te kunnen zien optreden. Helaas is dat niet altijd meer mogelijk, omdat ze soms al lang geleden een plaatsje in Petrus' All Star Band hebben gekregen. Eén ervan is Thelonious Monk.
Gisteren heb ik een CD met live recordings uit de jaren vijftig van Monk gespeeld. Opnamen van Monk uit die periode zijn relatief schaars, omdat zijn pianospel toen nog lang niet ontdekt was en hij bovendien weinig kans kreeg om op te treden, omdat hij geen vergunning had. De onlangs uitgebrachte verzamel CD Thelonious Monk in Philadelphia With Steve Lacy ( RLR Records 88623) brengt een aantal van die zeldzame concerten. De CD begint met een aantal nummers van een unieke opname van een CBS radio programma uit 1960 waarin Monk speelt met zijn Quintet ( met Steve Lacy op sopraan) en waarin ook Louis Armstrong een klein rolletje heeft. (Nee, nu niet meteen gaan roepen dat er unieke opnamen van Monk en Armstrong gevonden zijn .... zijn ingeblkte stem mag het programma afkondigen).
Er zijn meer juweeltjes te vinden op deze CD. Ik vind zelf de opnamen van de Steve Allen TV Show bijzonder, waarin Monk speelt met een septet die bestaat uit louter grootheden: Art Farmer, Hank Mobley, Charles Mingus en Art Blakey (Is dit niet de bezetting van Petrus' All Star Band? ). Steve Allen interviewt Monk, al blijft het eenrichtingsverkeer - Monks inbreng is bescheiden.
Deze verzameling unieke live opnamen van Monk geeft je , zij het uiteraard wat kunstmatig, de kans om het gevoel te krijgen er bij te zijn. Dat gevoel had ik in ieder geval een beetje.
Concerts are an unique opportunity to enjoy jazz with all your senses.The presence of the musicians, their nonverbal communication during solos, the growth of the combined action and the feeling being part of the whole process. For me live performances, like in venues as Porgy en Bess Jazzclub in Terneuzen (The Netherlands) are the essential parts of enjoying jazz; without these live interactions jazz would become nothing more then its basic elements: sound waves. Le Jazz, c' est comme les bananas, ca se consomme sur place; it seems Jean Paul Sartre spoke these wise words.
There are a lot of musicans I love to hear in a live setting on stage, but this is often impossible as some of them have already found a place in Petrus' All Star band long ago.
Thelonious Monk is number one my wish list.
Last night I played a great compilation of live recordings made by Monk in the 1950s. Recordings of Monk, made in the 1940s and 1950s are relatively scarce as his piano playing wasn't discovered by the record companies and he wasn't allowed to play in live venues due to problems with his licences. The recently released CD Thelonious Monk in Philadelphia with Steve Lacy ( RLR Records 88623 ) is a compilations of some of these scarce moments.
The first tracks contain a 1960 CBS radio broadcast of the Thelonious Monk Quintet with Steve Lacy on soprano. It is great to be part of this unique live performance in which even Louis Armstrong has a small task ( no no, you don't have to shout this as news from the rooftops: Louis only has a modest task in the sign off of the program).
There are some more (parts of) live recordings. I like the transcription of a TV program of the Steve Allen Show in which Monk playes with Art Farmer, Hank Mobley, Charles MIngus and Art Blakey (Isn't this the line up of Petrus' All Star Band?). Steve Allen interviews Monk, although he tries to do that - Monks responses is marginal.
This compilation is a must if you are an admirer of Monks music. It is an unique opportunity to create a feeling to be part of his concerts. It happened to me last night.
I found a small fragment of Monk playing Off Minor. Enjoy it by clicking on the title bar.
Keep swinging
Hans Koert
Nederlands ( To the English translation )
Concerten zijn een unieke mogelijkheid om met al je zintuigen te genieten van jazz. De aanwezigheid van de musici, de nonverbale communicatie tijdens solos, het zien groeien van het samenspel en het gevoel deelnemer te zijn in dit alles. Le jazz, c'est comme les bananas, ca se consomme sur place heeft Jean Paul Sartre al eens bondig samengevat. Voor mij zijn dan ook live concerten, zoals in Porgy en Bess jazzclub in Terneuzen, essentieel als je van jazz houdt - als dat er niet meer zou zijn, dan blijft er van de muziek alleen het basiselement over: trillende lucht.
Er staan nog een heleboel artiesten op mijn wensenlijstje om ze eens live te kunnen zien optreden. Helaas is dat niet altijd meer mogelijk, omdat ze soms al lang geleden een plaatsje in Petrus' All Star Band hebben gekregen. Eén ervan is Thelonious Monk.
Gisteren heb ik een CD met live recordings uit de jaren vijftig van Monk gespeeld. Opnamen van Monk uit die periode zijn relatief schaars, omdat zijn pianospel toen nog lang niet ontdekt was en hij bovendien weinig kans kreeg om op te treden, omdat hij geen vergunning had. De onlangs uitgebrachte verzamel CD Thelonious Monk in Philadelphia With Steve Lacy ( RLR Records 88623) brengt een aantal van die zeldzame concerten. De CD begint met een aantal nummers van een unieke opname van een CBS radio programma uit 1960 waarin Monk speelt met zijn Quintet ( met Steve Lacy op sopraan) en waarin ook Louis Armstrong een klein rolletje heeft. (Nee, nu niet meteen gaan roepen dat er unieke opnamen van Monk en Armstrong gevonden zijn .... zijn ingeblkte stem mag het programma afkondigen).
Er zijn meer juweeltjes te vinden op deze CD. Ik vind zelf de opnamen van de Steve Allen TV Show bijzonder, waarin Monk speelt met een septet die bestaat uit louter grootheden: Art Farmer, Hank Mobley, Charles Mingus en Art Blakey (Is dit niet de bezetting van Petrus' All Star Band? ). Steve Allen interviewt Monk, al blijft het eenrichtingsverkeer - Monks inbreng is bescheiden.
Deze verzameling unieke live opnamen van Monk geeft je , zij het uiteraard wat kunstmatig, de kans om het gevoel te krijgen er bij te zijn. Dat gevoel had ik in ieder geval een beetje.
Ik vond een fragment van Monk, die het nummer Off Minor speelt. Je kunt ervan genieten als je op de titelkop klikt.
Keep swinging
Hans Koert
posted by Anonymous at 6:39 AM
2 Comments:
John L. posted a message on Organissimo Jazzforums that's worth to paste here. These recordings seem very exiting, as they were lost. John L. posted:
I'm surprised that there isn't more excitement about this one. Maybe some of you already had this music. I didn't.
The 1957 session with Thad Jones and the extended 1948 tracks are fabulous. The sound quality here is quite good, particularly on the Thad Jones session. I have always loved the combination of Monk and Thad, and it is great to have more. The 1948 material is both historic and exciting.
The session with Steve Lacy is also a blast. The sound quality may leave something to be desired, but it is good enough to close your eyes and imagine what it would sound like in Hi Fi. Some tapes that many of us often listen to sound a lot worse. This is a unique and extremely interesting item.
The Steve Allen show tracks, Mobley or no Mobley, are very minor items in this great collection.
John L. on Organissimo Jazzlist
Thanks Wytze for your commend.
It is good to look critical to all new releases of great legendary jazz players.
Keep swinging
Hans
Post a Comment
<< Home