Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn

ROY ELDRIDGE 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn.
Mijn hele leven al ga ik de strijd aan.
Hans Koert

Roy Eldridge 100: a neglected trumpet player spotlighted (English) Roy Eldridge 100: een vergeten trompettist in de schijnwerpers (Nederlands) Roy Eldridge 100: Battle of the trumpets (English) Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn (Nederlands)

Op maandag 30 januari 1911, onlangs 100 jaar geleden, werd David Roy Eldridge in Pittsburgh geboren. In twee bijdragen richt ik de spotlights op deze virtuose trompettist, die nog steeds met zijn snelle loopjes en hoge noten gerespecteerd wordt door collega's en fans. Vandaag het tweede deel: Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn.

Het Benny Goodman Sextet klaar voor haar vertrek naar Europe: v.l.n.r.: Dick Hyman - Nancy Reed - Ed Shaughenssy - Benny Goodman - Zoot Sims en Roy Eldridge ( april 1950) (foto: G.V. Enell & Associates).

In 1950 ging hij bij Benny Goodman spelen die een korte tournee naar Europa had gepland en in Parijs bleef Roy een jaar steken - hier voelde hij zich vrij en gerespecteerd - geen discriminatie vanwege zijn huidskleur. Hij genoot ervan. Een jongere generatie trompettisten zoals Dizzy Gillespie, wilde net zo klinken als Roy en zij ontwikkelden een nieuw geluid, dat bekend zou worden als de bebop. Roy hield van jamsessions, waarin hij zijn trompetspel kon meten met anderen, zoals die bijvoorbeeld gehouden werden in clubs als Minton's in New York City begin jaren veertig; hier werd, door musici als Dizzy Gillespie. Thelonious Monk, Charlie Christian, Don Byas en Kenny Clark de kiem voor de nieuwe muziek gelegd. Hij hield ervan op het podium het gevecht aan te gaan met andere trompettisten, zoals Dizzy, om te laten zien wie de beste was. When I was young (= Toen ik jong was), vertelde hij later, I used to go out and look for every jam session going.(= Ging ik er op uit om te zien of er ergens een jamsession bezig was). I used to stand out on the sidewalk smoking, listening to the band inside, summing up the opposition. (= Dan stond ik buiten op het trottoir te roken en luisterde naar de band binnen en schatte mijn kansen in ). Eventually I'd walk in and try to cut them.(= Tenslotte ging ik dan naar binnen en probeerde hen te verslaan).

Roy Eldridge ( 1911 - 1989)
In de jaren vijftig speelde hij bij Norman Granz Jazz at the Philharmonic, waarmee hij onder andere ons land aandeed voor concerten in het Kurhaus in Scheveningen op 12 april 1952 en het Concertgebouw in Amsterdam twee dagen later met een all-star band waarin Lester Young, Flip Phillips, Hank Jones, Oscar Peterson, Irving Ashby, Ray Brown en Max Roach zaten, met Ella Fitzgerald als vocaal boegbeeld. De jaren daarna zou Roy Eldridge bijna elk jaar van de partij zijn bij de JATP-concerten en in 1956 en 1958 stond hij zij aan zij met zijn "leerling" Dizzy Gillespie - dat moet een spektakel geweest zijn.
Het volgende fragment is uit deze periode: Een trumpet battle tussen Dizzy Gillespie, Roy Eldridge, Ted Buckner en Bill Coleman.

Roy Eldridge in action (ca. 1930s)
Tot op het eind van zijn leven wilde Roy de beste zijn, maar de jongere generatie trompettisten had hem ingehaald: Dizzy Gillespie, Howard McGhee en natuurlijk Miles Davis en Clifford Brown waren nu de grote spelers en hadden Little Jazz onttroond.Zo'n heerlijke jaren vijftig hoes, die je alleen al voor het plaatje zou kopen ..... ( ontwerp: David Stone Martin. )

Het feit dat Roy Eldridge vorige maand 100 jaar geleden geboren is, is slechts een kapstok om hem weer eens in het zonnetje te zetten, maar het is natuurlijk schokkend als je bedenkt dat de naam Roy Eldridge de jongere generatie jazzliefhebbers niet veel meer zegt. Toch merkte ik uit de vele reacties dat deze getalenteerde trompettist niet helemaal vergeten is en nog steeds bewondering en respect afdwingt met zijn spel bij collega's op het instrument. Grote manifestiaties of herdenkingen zijn echter uitgebleven, zij het dat het Jazz Ascona Festival 2011, Roy's muziek tijdens haar festival in het zonnetje zal zetten: 100 anni di Roy Eldridge: tributo a JazzAscona 2011.

Als slot een fragment uit de film After Hours uit 1961, waarin een soort jamsessie wordt nagespeeld met Roy Eldridge in het nummer Sunday.

In deze film zag en hoorde je Roy Eldridge op trompet, Coleman Hawkins op tenor, Johnny Guarnieri aan de piano, Barry Galbraith op gitaar, Milt Hinton op bas en Cozy Cole op slagwerk.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Eind januari was het 100 jaar geleden dat Roy Eldridge in Pittsburg geboren werd. Little Trumpet, werd hij genoemd, refererend aan zijn geringe lengte, ontwikkelde zich tot een virtuoos trompettist, die graag schitterde met snel gespeelde loopjes en hoge noten. Hij werd al om gerespecteerd en gevreesd als hij (al dan niet genood) zijn opwachting maakte bij jamsessies. All my life, I've loved to battle,(= Mijn hele leven al ga ik de strijd aan), zei hij eens in een interview. Na de bijdrage van vorige week leerde ik dat Roy nog lang niet vergeten is en alom gerespecteerd wordt door trompettisten en jazzliefhebbers, zodat de gebruikte woorden "neglected" en "vergeten" iets te sterk aangezet waren. De Keep Swinging blog prikt graag door dit soort vooroordelen heen, zelfs al maakt het zich er zelf schuldig aan ...... Als je niets wilt missen, volg haar dan op Twitter of vraag de gratis nieuwsbrief.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Roy Eldridge 100: Battle of the trumpets

ROY ELDRIDGE 100: Battle of the trumpets
All my life, I've loved to battle.
Hans Koert

Roy Eldridge 100: a neglected trumpet player spotlighted (English) Roy Eldridge 100: een vergeten trompettist in de schijnwerpers (Nederlands) Roy Eldridge 100: Battle of the trumpets (English) (maandag) Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn (Nederlands)

On Monday the 30th of January, 1911, last weekend 100 years ago, David Roy Eldridge was born in Pittsburgh. In two blogs I love to spotlight this great trumpet player, who still has a lot of fans world wide. Today part two: Battle of the trumpets.

Embarkement of the Benny Goodman Sextet for a trip to Europe: f.l.t.r.: Dick Hyman - Nancy Reed - Ed Shaughenssy - Benny Goodman - Zoot Sims and Roy Eldridge ( April 1950) (photo courtesy: G.V. Enell & Associates).

In April 1950 Roy joined Benny Goodman at a trip to Europe, playing in Great Britain, Belgium ( with Jean Toots Thielemans) and Sweden. In the 1950s he was part of the Jazz at the Philharmonic, which brought him to The Netherlands for a concert at the Kurhaus in Scheveningen ( a beach resort near The Hague) (12th of April 1952) and the Concertgebouw in Amsterdam two days later, in an all-star band with Lester Young, Flip Phillips, Hank Jones, Oscar Peterson, Irving Ashby, Ray Brown and Max Roach. Ella Fitzgerald was the vocalist.

Roy Eldridge ( 1911 - 1989)
In the 1950s Roy Eldridge visited our country almost every year and during the concerts in 1956 and 1958 he stood side by side with his pupil Dizzy Gillespie.
The next fragment was recorded during this period; Enjoy a trumpet battle between Dizzy Gillespie, Teddy Buckner, Bill Coleman and Roy Eldridge.

Roy Eldridge in action (ca. 1930s)
Up to the end of his life, Roy wanted to be the best at trumpet battles and jam sessions, but the younger generation of trumpet players, Dizzy Gillespie, Howard McGhee and, of course, Miles Davis and Clifford Brown, to list some, had dethroned him. A great 1950s cover, designed by David Stone Martin.

It's rather shocking to learn that Roy Eldridge as a gifted trumpet player seems to be now almost forgotten and the fact that he was born 100 years, seems to be neglected by the younger generation of jazz lovers. Although I learned, due to some commends, that Roy is still highly respected by some colleagues and fans, it seems that no festivities have been organized last weekend. Only the Jazz Ascona Festival 2011 seems to have scheduled a 100 anni di Roy Eldridge: tributo a Jazz Ascona 2011 later this year.

Enjoy the last 1961 fragment of the short film After Hours featuring Roy Eldridge playing Sunday.


On this film you can hear Roy Eldridge on trumpet, Coleman Hawkins on tenor saxophone, Johnny Guarnieri at the piano, Barry Galbraith on guitar, Milt Hinton on bass and Cozy Cole on drums.

Hans Koert

keepswinging@live.nl



Last weekend Roy Eldridge was born 100 years ago. Little Trumpet, as he was nicknamed, developed into one of the most gifted trumpet players and respected and feared for his battles during jams. All my life, I've loved to battle, he once said in an interview. Last week I learned that he is not forgotten - trumpet players and jazz collectors disputed the word "neglected" or "vergeten" ( Dutch for "forgotten")I used in my previous contribution and these commends show that a lot of people still remember and appreciate Roy's high notes .......... The Keep swinging blog loves to point you to these landmarks in jazz history. If you don't want to miss any follow it at Twitter of ask for its free newsletter.




Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Roy Eldridge 100: een vergeten trompettist in de schijnwerpers

Roy Eldridge 100: a neglected trumpet player spotlighted (English) Roy Eldridge 100: een vergeten trompettist in de schijnwerpers (Nederlands) Roy Eldridge 100: Battle of the trumpets (English) (maandag) Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn (Nederlands)

Mr. Little Trumpet verdient alle respect (Steve Turre).
ROY ELDRIDGE 100: een vergeten trompettist in de schijnwerpers
Hans Koert

Op maandag 30 januari 1911, vandaag 100 jaar geleden, werd David Roy Eldridge geboren in Pittsburgh. In twee bijdrgen wil ik deze bijna vergeten trompettist in de schijnwerpers zetten.

"You hear young people talking about Roy today, and they are talking about Roy Hargrove,"( = Als je jonge mensen over Roy hoort praten, dan hebben ze't over Roy Hargrove"), zegt hij op een afkeurende toon. "I tell them, no, there only is one Roy, and that's Roy Eldridge." ( = Dan zeg ik ze, nee, er is maar één Roy en dat is Roy Eldridge") (Steve Turre in de Tribune-Review)(2008)
Roy Eldridge (1911-1989) voor de Savoy Ballroom (september 1935) (foto: Duncen P. Schiedt)
Toen hij geboren werd, was er al een broertje in het gezin, Joe, die tweeënhalfjaar ouder was en bekendheid zou krijgen als saxofonist. Als kind leerde hij piano en viool spelen op school, maar zijn liefde lag bij het drumstel. Toen hij acht jaar oud was kreeg hij een bugel en later een trompet en leerde muziek maken, met hulp van zijn broer Joe, die op de altsax de nummers voorspeelde. Als tiener kreeg hij zijn eerste gig in de Greater Sheesley Carnival band, maar, omdat hij geen noten kon lezen, werd dit geen echt succes. Hij vond een plekje in allerlei territory bands, voordat hij naar New York City verhuisde, waar hij zijn eigen band oprichtte: Roy Elliot and the Palais Royal Orchestra from New York. Hij ging ook spelen bij orkesten als die van Horace Henderson, Zack White en Cecil Scott.

De kopersectie van het orkest van Fletcher Henderson ( ca. 1936)( v.l.n.r.: Dick Vance, Joe Thomas en Roy Eldridge (trompetten); Ed Cuffee en Ferdinand Arbelo (trombones) (bron: The World of Swing - Stanley Dance)

In 1930 kreeg hij een vast engagement bij Clarence Williams en met hem, hoewel de discografen twijfelen, maakte hij zijn eerste opnamen in de Clarence Williams Jazz Kings tijdens een Columbia opnamesessie in juli 1930. Begin 1932 is hij te zien in een film, getiteld Smash Your Baggage als lid van het Elmer Snowden Small's Paradise Orchestra. Geniet van het fragment waarin een jazzmedley wordt gespeeld van Bugle Call Rag, Tiger Rag en Stop the Moon, Stop the Sun, met Mabel Scott in het laatste deel als de zangeres ........... De kleine energieke trompettist is Roy! (Over het dansen: Don't try this at home)

Hij werd Mr. Little Jazz genoemd door zijn collega's in de Elmer Snowden Small's Paradise Orchestra, vanwege zijn geringe lengte en vanwege zijn fanatisme op zijn instrument, waarop hij altijd aan het oefenen was.

Roy Eldridge tijdens een jamsessie met Artie Shaw en zijn mannen: v.l.n.r.: Pat McNaughton - Tony Faso - Tommy Mace - Roy eEdridge - Artie Shaw en Ray Conniff ( Bron: The Big Bands - George T. Simon)

Zelf vertelde hij dat hij beïnvloed werd door trompettisten als Rex Stewart en Red Nichols en saxofonisten als Coleman Hawkins en Bennie Carter. Hij was niet erg onder de indruk van het spel van Louis Armstrong, the booming star van dat moment, totdat hij hem een keer live had horen spelen in het Lafayette Theatre in New York. Eén van de nummers die Louis toen speelde was Chinatown My Chinatown. Later herinnerde Roy dit als een buitengewoon moment: He started out like a new book, building and building chorus after chorus and finally reaching a full climax, right, clean, clear. (= Hij begon er aan als aan een nieuw boek, dat hij stap voor stap, chorus na chorus uitbouwde om tenslotte te belanden bij een grandioze climax, perfect, schoon en helder .... Everybody was standing up, including me. (= Iedereen stond op; zelfs ik). Roy begon na dit concert serieus de muziek van Louis te bestuderen.

Anita O'Day en Roy Eldridge samen in het orkest van Gene Krupa ( Bron: The Big Bands - George T. Simon)

In de jaren dertig speelde hij in orkesten als die van Teddy Wilson en nam hij zijn eerste plaat op onder eigen naam als de Delta Four en het Roy Eldridge Septet. In 1936 speelde hij bij Fletcher Henderson, voordat hij een eigen orkest samenstelde met zijn broer Joe op altosax. Dit orkest werd het vaste orkest van The Three Deuces in Chicago en later van the Savoy Ballroom in New York. In de periode 1938 - 1941 speelde hij met zijn eigen band in the Arcadia Ballroom, voordat hij bij Gene Krupa ging spelen. Een blank orkest, maar het kleurtje van Roy was voor Gene en zijn bandleden geen probleem, maar als gekleurd lid van het orkest kon hij op tournee met de bus geen hamburger gaan halen samen met zijn collega's in een hamburgertent onderweg. But "later , on the bus, he wouldn't be able to get off and buy a hamburger with the guys in the band, herinnerde Artie Shaw in het artikel Little Jazz van Whitney Ballett.

In 1949 nam hij met de Gene Krupa band het nummer After You've Gone op waarin je Roy uit zijn dak hoort gaan.

Voor deze blog heb ik vooral geput uit American Musicians II - Whitney Balliett en twee zeer informatieve artikelen van Ben Kragting Jr. getiteld Roy "Little Jazz" Eldridge (1911-1989) Deel 1 en deel 2 Gabriel Watch your Horn ( Doctor Jazz Magazine 125 p. 34 - 37)(1989) ( DJM: 126 p. 3 - 8)(1989)

In Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn vertel ik meer over zijn concerten met de JATP in de jaren vijftig in Europa.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

Vandaag, precies 100 jaar geleden, werd Roy Eldridge, Mr. Little Jazz, in Pittsburg geboren. Als er tegenwoordig gepraat wordt over Roy en zijn trompet, dan gaat het in 99 van de 100 keren over die andere Roy, die als één van de beste jazztrompettisten van dit moment geldt - Roy Eldridge, daarentegen, lijkt naar de achtergrond verhuisd, maar, dat weet ik zeker, had Roy Hargrove graag een keer alle hoeken van het podium laten zien, om te bewijzen wie de beste was. Roy Eldridge overleed echter voordat Roy Hargrove aan zijn opmars begon. In twee bijdragen, vandaag de eerste, wordt Roy Eldrige in de schijnwerpers geplaats. Als je dit niet wilt missen volg dan de Keep swinging blog via Twitter of vraag haar gratis nieuwsbrief.
.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Roy Eldridge 100: a neglected trumpet player spotlighted

Roy Eldridge 100: a neglected trumpet player spotlighted (English) Roy Eldridge 100: een vergeten trompettist in de schijnwerpers (Nederlands) Roy Eldridge 100: Battle of the trumpets (English) (maandag) Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn (Nederlands)

Mr. Little Trumpet deserves utmost respect (Steve Turre).
ROY ELDRIDGE 100: a neglected trumpet player spotlighted
Hans Koert

On Monday the 30th of January, 1911, this weekend 100 years ago, David Roy Eldridge was born in Pittsburgh. In two blogs I love to spotlight this now forgotten and neglected trumpet player.

"You hear young people talking about Roy today, and they are talking about Roy Hargrove," he says with a tone of disapproval. "I tell them, no, there only is one Roy, and that's Roy Eldridge." (Steve Turre in the Tribune-Review)(2008)
Roy Eldridge (1911-1989) in front of the Savoy Ballroom (September 1935) (photo courtesy: Duncen P. Schiedt)
When he was born, he had already a brother, named Joe, who was two and a half years older. As a kid he learned to play the piano and violin at school, but he had loved to play the drums. At the age of eight, he got a flugelhorn and later a trumpet, and, together with his brother Joe on alto saxophone, he learned to play the tunes. His brother played the tunes for him, as Roy couldn't read music. When he was a teenager he got his first regular job in The Greater Sheesley Carnival band, but, due the fact that he couldn't read music, this first job was not a success. He found some gigs in some territory bands, before he moved to New York City, where he founded his own band, Roy Elliot and the Palais Royal Orchestra from New York and became a member of bands like the orchestras of Horace Henderson, Zack White and Cecil Scott.

The brass section of the Fletcher Henderson Orchestra ( ca. 1936)( f.l.t.r.: Dick Vance, Joe Thomas and Roy Eldridge (trumpets) and Ed Cuffee and Ferdinand Arbelo (trombones) (Source: The World of Swing - Stanley Dance)

In 1930 he played on a regular base with Clarence Williams and, although the discographers don't know for sure, his first recordings might have been with Clarence Williams Jazz Kings on a Columbia recording session, July 1930. Early 1932 he is present in a short film, entitled Smash Your Baggage as a member of the Elmer Snowden Small's Paradise Orchestra. This Jazz medley contains three tunes: Bugle Call Rag, Tiger Rag and Stop the Moon, Stop the Sun, with Mabel Scott as the vocalist ........ (Don't try this at home)


He received his nickname Mr. Little Jazz from the members of the Elmer Snowden Small's Paradise Orchestra, due to his length and the fact that he was a very fanatic trumpet player.

Roy Eldridge during a jam session with Artie Shaw and his men: f.l.t.r.: Pat McNaughton - Tony Faso - Tommy Mace - Roy eEdridge - Artie Shaw and Ray Conniff ( Source: The Big Bands - George T. Simon)

Roy said to have been influenced by trumpet players like Rex Stewart and Red Nichols and saxophone players like Coleman Hawkins and Bennie Carter. He wasn't really fascinated by Louis Armstrong, the growing star of that times, up to the moment when he heard Louis for the very first time in a concert in the Lafayette Theatre in New York. One of the tunes Louis played was Chinatown My Chinatown. Later he remembered this thrilling experience: He started out like a new book, building and building chorus after chorus and finally reaching a full climax, right, clean, clear. ........ Everybody was standing up, including me. He started to study seriously the music of Louis Armstrong.

Anita O'Day and Roy Eldridge when they performed with the Gene Krupa band ( Source: The Big Bands - George T. Simon)

During the 1930s he played in Teddy Wilson's Orchestra and recorded the first recordings under his own name as the Delta Four and the Roy Eldridge Septet featuring his brother Joe. In 1936 he played with Fletcher Henderson, before he founded his own orchestra featuring his brother Joe on alto saxophone, as the house orchestra of the Three Deuces in Chicago and later from the Savoy Ballroom in New York. During the 1938 - 1941 period he had his own big band in the Arcadia Ballroom, before he joined the band of Gene Krupa. It was a white band and as a black man he found his place in the orchestra, but "later", on the bus, he wouldn't be able to get off and buy a hamburger with the guys in the band. ( Artie Shaw in Little Jazz - Whitney Ballett).

In After You've Gone, recorded in 1949 by the Gene Krupa Band you can hear Roy at his best .......

Sources for this blog: American Musicians II - Whitney Balliett and two very informative articles in Dutch by Ben Kragting Jr. entitled Roy "Little Jazz" Eldridge (1911-1989) Deel 1 and del 2 Gabriel Watch your horn ( Doctor Jazz Magazine 125 p. 34 - 37)(1989) ( DJM: 126 p. 3 - 8)(1989)

In Roy Eldridge 100: Battle of the trumpets you can learn more about his trips to Europe during the 1950s and his fights to be the best ..............

Hans Koert
keepswinging@live.nl

This weekend Roy Eldridge, Mr. Little Jazz, was born 100 years ago. This great trumpet player, now almost forgotten, could be labeled as the link between the older generation of trumpet players and the beboppers like Dizzy Gillespie, Howard McGhee and Clifford Brown. Today the first part of a small tribute to this neglected trumpet player. Keep Swinging loves to spotlight such forgotten giants in jazz - if you won't miss it, follow it a Twitter or ask for its newsletter.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions