Sunday, January 30, 2011

Roy Eldridge 100: een vergeten trompettist in de schijnwerpers

Roy Eldridge 100: a neglected trumpet player spotlighted (English) Roy Eldridge 100: een vergeten trompettist in de schijnwerpers (Nederlands) Roy Eldridge 100: Battle of the trumpets (English) (maandag) Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn (Nederlands)

Mr. Little Trumpet verdient alle respect (Steve Turre).
ROY ELDRIDGE 100: een vergeten trompettist in de schijnwerpers
Hans Koert

Op maandag 30 januari 1911, vandaag 100 jaar geleden, werd David Roy Eldridge geboren in Pittsburgh. In twee bijdrgen wil ik deze bijna vergeten trompettist in de schijnwerpers zetten.

"You hear young people talking about Roy today, and they are talking about Roy Hargrove,"( = Als je jonge mensen over Roy hoort praten, dan hebben ze't over Roy Hargrove"), zegt hij op een afkeurende toon. "I tell them, no, there only is one Roy, and that's Roy Eldridge." ( = Dan zeg ik ze, nee, er is maar één Roy en dat is Roy Eldridge")
(Steve Turre in de Tribune-Review)(2008)
Roy Eldridge (1911-1989) voor de Savoy Ballroom (september 1935) (foto: Duncen P. Schiedt)
Toen hij geboren werd, was er al een broertje in het gezin, Joe, die tweeënhalfjaar ouder was en bekendheid zou krijgen als saxofonist. Als kind leerde hij piano en viool spelen op school, maar zijn liefde lag bij het drumstel. Toen hij acht jaar oud was kreeg hij een bugel en later een trompet en leerde muziek maken, met hulp van zijn broer Joe, die op de altsax de nummers voorspeelde. Als tiener kreeg hij zijn eerste gig in de Greater Sheesley Carnival band, maar, omdat hij geen noten kon lezen, werd dit geen echt succes. Hij vond een plekje in allerlei territory bands, voordat hij naar New York City verhuisde, waar hij zijn eigen band oprichtte: Roy Elliot and the Palais Royal Orchestra from New York. Hij ging ook spelen bij orkesten als die van Horace Henderson, Zack White en Cecil Scott.
De kopersectie van het orkest van Fletcher Henderson ( ca. 1936)( v.l.n.r.: Dick Vance, Joe Thomas en Roy Eldridge (trompetten); Ed Cuffee en Ferdinand Arbelo (trombones) (bron: The World of Swing - Stanley Dance)

In 1930 kreeg hij een vast engagement bij Clarence Williams en met hem, hoewel de discografen twijfelen, maakte hij zijn eerste opnamen in de Clarence Williams Jazz Kings tijdens een Columbia opnamesessie in juli 1930. Begin 1932 is hij te zien in een film, getiteld Smash Your Baggage als lid van het Elmer Snowden Small's Paradise Orchestra. Geniet van het fragment waarin een jazzmedley wordt gespeeld van Bugle Call Rag, Tiger Rag en Stop the Moon, Stop the Sun, met Mabel Scott in het laatste deel als de zangeres ........... De kleine energieke trompettist is Roy!
(Over het dansen: Don't try this at home)

Hij werd Mr. Little Jazz genoemd door zijn collega's in de Elmer Snowden Small's Paradise Orchestra, vanwege zijn geringe lengte en vanwege zijn fanatisme op zijn instrument, waarop hij altijd aan het oefenen was.
Roy Eldridge tijdens een jamsessie met Artie Shaw en zijn mannen: v.l.n.r.: Pat McNaughton - Tony Faso - Tommy Mace - Roy eEdridge - Artie Shaw en Ray Conniff ( Bron: The Big Bands - George T. Simon)

Zelf vertelde hij dat hij beïnvloed werd door trompettisten als Rex Stewart en Red Nichols en saxofonisten als Coleman Hawkins en Bennie Carter. Hij was niet erg onder de indruk van het spel van Louis Armstrong, the booming star van dat moment, totdat hij hem een keer live had horen spelen in het Lafayette Theatre in New York. Eén van de nummers die Louis toen speelde was Chinatown My Chinatown. Later herinnerde Roy dit als een buitengewoon moment: He started out like a new book, building and building chorus after chorus and finally reaching a full climax, right, clean, clear. (= Hij begon er aan als aan een nieuw boek, dat hij stap voor stap, chorus na chorus uitbouwde om tenslotte te belanden bij een grandioze climax, perfect, schoon en helder .... Everybody was standing up, including me. (= Iedereen stond op; zelfs ik). Roy begon na dit concert serieus de muziek van Louis te bestuderen.
Anita O'Day en Roy Eldridge samen in het orkest van Gene Krupa ( Bron: The Big Bands - George T. Simon)

In de jaren dertig speelde hij in orkesten als die van Teddy Wilson en nam hij zijn eerste plaat op onder eigen naam als de Delta Four en het Roy Eldridge Septet. In 1936 speelde hij bij Fletcher Henderson, voordat hij een eigen orkest samenstelde met zijn broer Joe op altosax. Dit orkest werd het vaste orkest van The Three Deuces in Chicago en later van the Savoy Ballroom in New York. In de periode 1938 - 1941 speelde hij met zijn eigen band in the Arcadia Ballroom, voordat hij bij Gene Krupa ging spelen. Een blank orkest, maar het kleurtje van Roy was voor Gene en zijn bandleden geen probleem, maar als gekleurd lid van het orkest kon hij op tournee met de bus geen hamburger gaan halen samen met zijn collega's in een hamburgertent onderweg. But "later , on the bus, he wouldn't be able to get off and buy a hamburger with the guys in the band, herinnerde Artie Shaw in het artikel Little Jazz van Whitney Ballett.

In 1949 nam hij met de Gene Krupa band het nummer After You've Gone op waarin je Roy uit zijn dak hoort gaan.
Voor deze blog heb ik vooral geput uit American Musicians II - Whitney Balliett en twee zeer informatieve artikelen van Ben Kragting Jr. getiteld Roy "Little Jazz" Eldridge (1911-1989) Deel 1 en deel 2 Gabriel Watch your Horn ( Doctor Jazz Magazine 125 p. 34 - 37)(1989) ( DJM: 126 p. 3 - 8)(1989)

In Roy Eldridge 100: Little Trumpet wilde altijd de beste zijn vertel ik meer over zijn concerten met de JATP in de jaren vijftig in Europa.
Hans Koert
keepswinging@live.nl

Vandaag, precies 100 jaar geleden, werd Roy Eldridge, Mr. Little Jazz, in Pittsburg geboren. Als er tegenwoordig gepraat wordt over Roy en zijn trompet, dan gaat het in 99 van de 100 keren over die andere Roy, die als één van de beste jazztrompettisten van dit moment geldt - Roy Eldridge, daarentegen, lijkt naar de achtergrond verhuisd, maar, dat weet ik zeker, had Roy Hargrove graag een keer alle hoeken van het podium laten zien, om te bewijzen wie de beste was. Roy Eldridge overleed echter voordat Roy Hargrove aan zijn opmars begon. In twee bijdragen, vandaag de eerste, wordt Roy Eldrige in de schijnwerpers geplaats. Als je dit niet wilt missen volg dan de Keep swinging blog via Twitter of vraag haar gratis nieuwsbrief.
.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Labels:

1 Comments:

Anonymous Ellister said...

Mijn favoriete versie van After You've Gone is nog altijd die uit 1937. Niet normaal zoals Roy daar straalt met zijn trompet! Virtuoziteit tot en met en het blíjft gewoon swingen!

http://www.youtube.com/watch?v=zctXjgd_LeQ

11:53 AM  

Post a Comment

<< Home