Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Hede tropiske næter i Finland

Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Hot Tropical Nights in Finland ( English) Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Zwoele Finse Nachten ( Nederlands) Rol Junell Novelty Orchestra: Hede tropiske næter i Finland ( dansk)

Musik der får smilet frem.!
Rol Junell og hans Hawaiian Novelty Orchestra: Hede tropiske nætter i Finland.
Hans Koert (dansk oversættelse: Jørgen Larsen)

Sidste år udgav Rol Junell og hans Hawaiian Novelty Orchestra deres første cd (RL-01). Medlemmerne i orkestret er foruden lederen Rol Junell, der er bosidende i Stockholm og spiller og giver undervisning i forskellige Hawaiiguitarer, Peki Jansson, som spiller almindelig guitar og mandolin, Ulrika Öhman, den kvindelige sanger, og endelig Egon Veevo, basspiller. De nævnte foruden Rol Junell er alle bosat på Finlands vestkyst i nærheden af Jakobstad. Rol Junell fortalte mig, at han er inspireret af Hawaiiguitarens gamle mestre som bl.a. Sol Hoopii, Sam Ku West, Gino Bordin, Roy Smeck og Jerry Byrd, men også af senere ikoner så som Bob Brozman og Steve Dawson ... I can't really say what has inspired me the most, is it the warm mellow sound of the steel guitar? Or is it just the simple reason, that it puts a smile on my face? ( = Jeg begyndte at studere det nærmere og fandt ud af, at det at spille Hawaiiguitar føles helt naturligt for mig).
Den akustiske National Tricone, foto af Jan Sandvik

Cden indeholder omkring et dusin numre. Jeg holder meget af indledningsnummeret, Kohala March', en traditionel Hawaii march, som blev indspillet første gang tilbage i 1914 af Pale K. Lua og David K. Kaili. Honolulu March er en anden traditionel Hawaii march fra 1910'erne - begge de nævnte var især kendte via Frank Fereras indspilninger af dem i 1920'erne. Sol Hoopii indspillede også begge numre i 1930'erne - et traditionelt repertoire, som ikke høres ofte nu om dage. I numre som On Moonlight Bay sunget af Ulrika Öhman trækkes der på adskillige Tin-Pan Alley schlagere med et tropisk vindpust. De tre første numre på cden har iøvrigt gæstespil af rytmesektionen fra gruppen Hot Club de Finlande, hvilket tilfører Kohala March, Maui No Ka 'Oi samt Django Reinhardts Minor Swing en særlig rytmisk puls.

Rol Junell spiller på en Rickenbacher Electro Bakelite, foto af Jan Sandvik

I videon nedenfor spilles åbningsnummeret Kohala March af Rol Junell og hans Hawaiian Novelty Orchestra. Guitaren, som Rol Junell spiller på, er bygget af Ari Jukka Luomarantha (AJL-Guitars) og er en nøjagtig kopi af Selmer Maccaferris Hawaiiguitar model fra 1930erne.

La Rosita og Yellow Roses er velkendte melodier fra 1950'erne, sidstnævnte oprindelig sunget af Canadas Yodelling Ranger', Hank Snow - popmusik, der for en hollænder som mig minder om Hollands Kilima Hawaiians i 1950erne. Hawaiimusik var også populært i Finland dengang og blev spillet af musikere som bl.a. Oni Gideon og Ossi Runnes Hawaiiorkester. Måske disse finske ikoner vil inspirere Rol til hans næste cd?

Cd-cover (RJ-01), design af Jan Sandvik

Cden har tre bonus-numre, som også indeholder et klip dokumentarvideo med titlen The Making of..., hvor Rol Junell ses i prøveoptagelser fra et kapel i Pörkenäs nær ved havet nogle kilometre fra Jakobstad, nogle scener er optaget fra optræden i Jakobstad og i Doo Bop Club i Vaasa. Af de to øvrige bonus-numre er det ene en skandinavisk folkemelodi sunget af Guy Sandvik, en pensioneret lokal fisker og ven af Rol Junell. Det sidste bonus-nummer er en solostump af Fascinatin' Rhythm sådan som Sol Hoopii spillede den i December 1938, her fra en live-optagelse i Doo Bop Club i Vaasa. Rol Junell, foto af Jan Sandvik
Cden, der er optaget i februar 2009 i kapellet i Pörkenäs, og filmstumperne fortæller os, at Rol Junell, der er vokset op med folkemusik, har det afslappet og sjovt sammen med bandmedlemmerne, når de spiller deres musik. Rol Junell, som tidligere arbejdede ved finsk TV og i pladestudier, begyndte at spille Hawaiiguitar for få år siden - I consider myself as a beginner ( = Jeg anser mig selv for en begynder i faget) - det var med melodier som An Orange Groove In California. Han fik lært den rigtige Hawaiiguitar-teknik af Peki Jansson, en guitarbygger, som også høres på cden. Rol Junells første Hawaiiguitar var en elektrisk Rickenbacher model B, senere udvidede han med en National Tricone. Orkestret håber at kunne spille ved festivaler og lignende i Finland og Sverige til sommer, men vil også meget gerne optræde udenfor Skandinavien. Jeg er sikker på, at musikken fra cden vil hjælpe dem godt på vej. Rol Junell ønsker for alle, der lytter til hans plade, at musikken vil bringe smilet frem hos lytteren - sådan som den gjorde hos mig.
Cd-cover design af Jan Sandvik.
Til sidst her vises i videon nedenfor nogle optagelser fra svensk TV under prøverne fra kapellet i Pörkenäs, Finland, optagelserne er også med på cden som bonus.

Rol Junell
I videon siger den svensk-irske reporter Paul Nutty: I walked in from a freezing cold Swedish winters day, and heard the warm Hawaiian glow. Never was I so glad - it saved me. ( =Jeg kom indenfor fra en kold, svensk vinterdag og lyttede til den varme, forførende Hawaiimusik, aldrig har jeg været så glad - det redede min blåfosne dag! )
Rol Junell, foto af Jan Sandvik

Cden kan købes online hos Grass Skirt Records.

Hans Koert (dansk oversættelse: Jørgen Larsen)
keepswinging@live.nl

Hawaii musik var meget populær i 1930erne i alle dele af verden. Det er blevet sagt, at folk, der blev presset af følgerne af den økonomiske depression dengang, længtes nostalgisk efter fjerne tropiske øer med hvide sandstrande og palmetræer og derfor fik hang til musik fra Stillehavs øerne ... Måske som følge af de nuværende trængte økonomiske krisetider her i starten af det 21. århundrede vil en genvakt interesse for denne musik sandsynligvis brede sig som bølger over en tropeøs kridhvide strand og derved frembringe illusionen om hede tropiske nætter, selv i Finland! Hvis du gerne vil informeres og holdes opdateret om indlæg som dette og lignende på Keepswinging bloggen, måske gennem lange og mørke polar-nætter i det nordlige Skandinavien, så skulle du registrere dig nu, og du får så tilsendt det ugentlige nyhedsbrev i din mailboks.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Zwoele Finse Nachten

Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Hot Tropical Nights in Finland ( English) Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Zwoele Finse Nachten ( Nederlands) Rol Junell Novelty Orchestra: Hede tropiske næter i Finland ( dansk)

Muziek die een glimlach op je gezicht tovert ....
ROL JUNELL and his HAWAIIAN NOVELTY ORCHESTRA: Zwoele Finse Nachten
Hans Koert

Een maand geleden nog werden we door de Japanse Sweet Hollywaiians tijdens een concert in 't Ey in Belsele (België) verrast met een concert vol zwoele Hawaïaanse klanken. En vandaag wil ik weer zo’n bijzondere Hawaïband introduceren, ditmaal uit het hoge noorden, uit Finland: Rol Junell and his Hawaiian Novelty Orchestra. Een heleboel mensen vroegen zich af hoe een groep Japanners er toe komt om uitgerekend Hawaïmuziek te gaan spelen; wel, Roland Junell, Rol voor vrienden, moet ook vaak uitleggen aan verbaasde luisteraars, hoe hij en zijn Finse vrienden er toe gekomen zijn om juist dit soort muziek te kiezen, klanken, die je toch eerder associeert met zwoele tropische nachten, dan met de Finse middernachtzon. I can't really say what has inspired me the most ( = Ik kan niet precies aangeven wat me het meest in deze muziek aantrekt), is it the warm mellow sound of the steel guitar? (= Is het wellicht de warme, ietwat melancholieke klank van de Hawaïgitaar?), vraagt Rol zich af op zijn eerste CD of komt het gewoon omdat de muziek een glimlach op zijn gezicht tovert?
De akkoestische National Tricone ( foto: Jan Sandvik)

Afgelopen jaar bracht Rol Junell en zijn Hawaiian Novelty Orchestra hun eerste plaat onder eigen beheer uit (RJ-01 ). De leden van de band zijn: Rol Junell, de leider en bespeler van de Hawaïgitaar; Peki Jansson die gitaren en mandoline speelt; Ulrika Öhman, de zangeres, die ook af en toe de ukulele vast houdt en Egon Veevo de bassist - allen geboren en getogen Finnen woonachtig aan de Finse westkust bij Jakobstad; Rol Junell woont en werkt in Stockholm als gitarist en gitaarleraar. Rol Junell vertelde me, dat hij geïnspireerd is door de oude meesters, zoals Sol Hoopii, Sam Ku West, Gino Bordin, Roy Smeck, Jerry Byrd, maar ook mannen als Bob Brozman en Steve Dawson... I started to dig into it and I discovered that the steel playing is very natural to me.( = Ik ben me op een gegeven moment in deze muziek gaan verdiepen en ontdekte dat het bespelen van de steelgitaar me op het lijf geschreven lijkt).
De plaat bevat meer dan tien nummers en nog wat bonus tracks. Het openingnummer hakt er meteen in: Kohala March, een traditioneel Hawaïaans nummer, dat al in 1914 op de plaat werd gezet door Pale K. Luma en David K. Kaili. Honolulu March is ook zo'n heerlijk up-time Hawaïnummer uit de oude doos, gespeeld in een traditie, die je maar zelden meer hoort. Sol Hoopii, die toen zijn sporen al ruimschoots verdiend had, nam beide nummers op met zijn Novelty Four in november 1952, een jaar voor hij overleed. In nummers als On Moonlight Bay refereert zangeres Ulrika Öhman aan de talrijke Tin-Pan Alley composities die in de vorige eeuw soms overgoten leken met een (zoete) tropische dressing. In de eerste drie nummers wordt de band bijgestaan door de ritmesectie van de Hot Club de Finlande: Kohola March, Maui No Ka 'Oi en Django's Minor Swing - vooral het laatste nummer krijgt hierdoor die gemakkelijk herkenbare ritmische impuls, zo kenmerkend voor Django's muziek.

Rol Junell bespeelt de Rickenbacher Electro Bakelite ( foto: Jan Sandvik)

Luister maar eens naar het openingsnummer Kohala March gespeeld door Rol Junell en zijn Hawaiian Novelty Orchestra. De gitaar, die Rol bespeelt, is gemaakt door Ari Jukka Luomarantha van AJL-Guitars, een exacte copie van het Selmer Maccaferri Hawaï Steel model.

La Rosita en Yellow Roses zijn bekende nummers uit de jaren vijftig, waarbij laatstgenoemde bekend werd door Hank Snow, de Canadese Yodelling Ranger - zoetsappige melancholische muziek - uitstekend geschikt om gespeeld te worden op de Hawaïgitaar. Mij doet het denken aan de muziek van de Kilima Hawaiians, zoals ze die speelden in de jaren vijftig. Ook in Finland waren toen overigens Hawaïorkesten populair, zoals die van Oni Gideon en Ossi Runnes met zijn Hawaii-orkester. Wie weet worden deze Finse veteranen wel de inspiratiebron voor Rol's tweede plaat.

Hoes van de plaat (RJ-01) (hoesontwerp: Jan Sandvik)

Het album bevat drie bonustracks, waaronder een documentaire getiteld The Making of ...... Hierin neemt Rol Junell ons mee naar de repetities in de kapel van Pörkenäs, vlak bij zee, zo'n tien kilometer van Jakobstad verwijderd. Ook staan er privéopnamen op van optredens in bijv. de Doo Bop Club in Vaasa. Eén van de andere nummers is voor ons wat minder interessant: Het volksliedje Sjöman Älskar Havels Våg, oorspronkelijk van het eiland Åland, wordt gezongen door oud visserman en vriend van Rol, Guy Sandvik. Bij het derde extra nummer ga je wel weer recht in je stoel zitten. Het bevat een fragment van een solo van het nummer Fascinating Rhythm, gespeeld in de Doo Bop Club in Vaasa, zoals Sol Hoopii dat heeft gespeeld op zijn plaat van december 1938. Rol Junell ( foto: Jan Sandvik)
De plaat werd in februari 2009 opgenomen in de kapel van Pörkenäs, Finland, en de filmfragmenten op de plaat leren je dat Rol, die opgroeide met rootsmuziek met zijn vrienden veel lol aan deze "warme" muziek beleven. Rol, die als studiomuzikant en voor de Finse omroep heeft gewerkt, ontdekte de Hawaïgitaar nog maar een paar jaar geleden ( I consider myself as a beginner - Ik reken mezelf tot de beginnelingen) met nummers als An Orange Groove in California. Hij kwam in aanraking met de steelgitaar dankzij Peki Jansson, een gitaarbouwer, die ook op de plaat meespeelt. Rol's eerste Hawaïgitaar was een elektrisch versterkte Rickenbacher model B, later vond hij de akoestische National Tricone. De band hoopt van de zomer weer optredens te mogen verzorgen op festivals in Finland en Zweden en uiteraard willen ze ook buiten Scandinavië optreden. Ik weet zeker dat de muziek van deze plaat hen hierbij zal helpen, al was het alleen al dat, zoals Rol iedereen toewenst, de muziek een glimlach op je gezicht tovert - althans dat overkwam mij.

Hoesontwerp: Jan Sandvik.

Tenslotte een fragment van een Zweedse documentaire, waarin delen van de repetities in de kapel van Pörkenäs gebruikt zijn, die ook op de CD staan. Veel plezier er mee.

Rol Junell

I walked in from a freezing cold Swedish winters day ( = Ik kwam binnen op een koude Zweedse winterdag), vertelt de Zweeds - Ierse TV-presentator Paul Nutty op de film, and heard the warm Hawaiian glow. (= en ik voelde de warme Hawaïaans gloed) Never was I so glad - it saved me. ( = Ik heb me nog nooit zo blij gevoeld - Het heeft me gered .... ) Rol Junel ( foto: Jan Sandvik)

De plaat is o.a. te bestellen bij Grass Skirt Records.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Muziek in de Hawaïtraditie was overal ter wereld erg populair begin jaren dertig. Ook in Nederland. denk aan de Kilima Hawaiians of Rudi Wairata met zijn Amboine Serenaders. Men zegt wel dat het te maken had met de crisis, die mensen deed verlangen naar de hete stranden met koele drankjes en palmbomen aan verre Zuidzeekusten. De economische crisis is misschien een goede reden om deze muziek, dit "wondermiddel", maar weer eens uit de mottenballen te halen - misschien helpt het de crisis te overleven .... Als je niets wilt missen van de Keep Swinging blog zorg dan dat je de nieuwsbrief ontvangt - die houdt je op de hoogte: Registreer en je krijgt elke week de lijst met onderwerpen in je mailbox.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra:Hot Tropical Nights in Finland

Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Hot Tropical Nights in Finland ( English) Rol Junell Hawaiian Novelty Orchestra: Zwoele Finse Nachten ( Nederlands) Rol Junell Novelty Orchestra: Hede tropiske næter i Finland ( dansk)

Music that puts a smile on your face!
ROL JUNELL and his HAWAIIAN NOVELTY ORCHESTRA: Hot Tropical Nights in Finland
Hans Koert

A month ago the Japanese The Sweet Hollywaiians surprised at 't Ey in Belsele (Belgium) with a warm concert of Hawaiian sounds and now I love to point you to another Hawaiian band: the Finnish Rol Junell and his Hawaiian Novelty Orchestra. A lot of people asked me why a bunch of young Japanese men like to play Hawaiian music - well, Roland Junell, Rol for friends, gets the same questions in amazement why some Finnish guys ( and one girl) started to play the Hawaiian steel guitar ..... I can't really say what has inspired me the most, is it the warm mellow sound of the steel guitar? he wonders in the liner notes of his first album Or is it just the simple reason, that it puts a smile on my face?
The acoustic National Tricone ( photo courtesy: Jan Sandvik)

Last year Rol Junell and his Hawaiian Novelty Orchestra released its first album ( RJ-01 ). The members of the band, Rol Junell leader and the one that plays numerous Hawaiian guitars, lives now in Stockholm playing and teaching the guitar; Peki Jansson, who plays guitars and mandolin; Ulrika Öhman, the woman vocalist and Egon Veevo - bass player, are all living at the Finnish west coast near Jakobstad. Rol Junell told me, that he was inspired by the great masters of the past: Sol Hoopii, Sam Ku West, Gino Bordin, Roy Smeck, Jerry Byrd but also later masters as Bob Brozman, Steve Dawson ..... I started to dig into it and I discovered that the steel playing is very natural to me. The album contains almost a dozen tracks. I liked the opening tunes, Kohala March, a traditional Hawaiian tune, that was recorded for the very first time in 1914 by Pale K. Luma and David K. Kaili. Honolulu March is another traditional from the 1910s; both became known by Frank Ferera in the 1920s. Sol Hoopii recorded both tunes in November 1952with his Novelty Four, a year before he passed away and both are uptime traditionals you don't hear often played nowadays. In tunes like On Moonlight Bay Ulrika Öhman refers to the numerous Tin-Pan Alley compositions, flavoured with a tropical sauce. In the first three numbers members of rhythm section of the Hot Club de Finlande play as guests in Kohola March, Maui No Ka 'Oi and Django's Minor Swing; it gives it that special Django rhythmic bounce.....

Rol Junell playing the Rickenbacher Electro Bakelite ( photo courtesy: Jan Sandvik)

Like to share with you the opening tune: Kohala March as played by Rol Junell and his Hawaiian Novelty Orchestra. The guitar played by Rol is made by Ari Jukka Luomarantha of AJL-Guitars, an exact copy of the Selmer Maccaferri Hawaiian Steel model.

La Rosita and Yellow Roses are tunes that are well known from the 1950s - the later originally sung by Hank Snow, the Canada's Yodelling Ranger - sweet music that remembers me, being a Dutchmen, to the music of our Kilima Hawaiians played in the 1950s. Hawaiian music was also popular in Finland during this period, played by musicians like Oni Gideon and Ossi Runnes with his Hawaii-orkester. Maybe these Finnish icons in music will inspire Rol for his second album? Cover of the album (RJ-01) (cover design: Jan Sandvik)

The album has three bonus tracks, which contain a great documentary, titled The Making of ...... in which Rol Junell shares the rehearsals in a chapel in Pörkenäs near the sea, a dozen kilometres from Jakobstad and some shots from performances in Jakobstad and the Vaasa Doo Bop Club. The two other bonus tracks are a Scandinavian folk song Sjöman Älskar Havels Våg, a song from Åland, sung by Guy Sandvik, who is a retired local fisherman and a friend of Jol. The third bonus track contains a solo fragment of Fascinating Rhythm, as Sol Hoopii has played it in December 1938, from a live performance at the Vaasa Doo Bop Club. Rol Junell ( photo courtesy: Jan Sandvik)
The album, which was recorded in February 2009 in the Chapel of Pörkenäs, Finland, and the film fragments on the album learn that Rol Junell and his friends have a lot of fun playing this warm music. Rol, who grew up with roots music, worked for the Finnish TV and in studios, started to play the Hawaiian guitar just a few years ago ( I consider myself as a beginner) with tunes like An Orange Groove in California. He learned about the Hawaiian Steel guitar thanks to Peki Jansson, a guitar builder who is to be heard on the record too - Jol's first Hawaiian guitar was an electric Rickenbacher model B, later he found the acoustic National Tricone. The band hopes to play this summer at festivals in Finland and Sweden and of course they love to be invited to play in other festivals outside Scandinavia. I'm sure that the music of this album will help to do so, and, like Rol wishes everybody that listens to this album, it will put a smile on your face, as it has on mine .............
Cover design: Jan Sandvik.
I love to show you some fragments from the Swedish television of the rehearsals of the band at the Chapel in Pörkenäs. Fragments of this documentary are available on the album as The Making Of ....

Courtesy Rol Junell

I walked in from a freezing cold Swedish winters day, the Swedish - Irish TV presentator Paul Nutty says on the video, and heard the warm Hawaiian glow. Never was I so glad - it saved me. Rol Junell ( photo courtesy: Jan Sandvik)

Try to get your copy at Grass Skirt Records.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Hawaiian Novelty music was very popular during the 1930s in all parts of the world. It is said that the people, suffering from the effects of the depression longed for remote tropical islands with sandy beaches and palm trees, enjoyed the music of the South Sea Islands ....... I believe that, thanks to the economical crisis of the early 21st Century, this music might find a rebirth and bring some hot tropical nights in Finland. If you love to be informed about these and other contributions of the Keep Swinging blog, even during the long dark polar nights in Scandinavia, feel free to register and I'll send you the weekly news letter.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Thom Kelling - A Dutch Latino

Thom Kelling - De gevierde zigeuner met zijn gitaar ( Nederlands) Thom Kelling - A celebrated gypsy guitar player ( English) Thom Kelling - Een Hollandse Latino ( Nederlands) Thom Kelling - A Dutch Latino ( English)

From Tempo Latina up to a Smash Hit or Fiasco......
THOM KELLING - A DUTCH LATINO
Hans Koert

Almost three years ago I posted a contribution about the Dutch entertainer, guitar player and vocalist Thom Kelling. He became known for his Latin American repertoire and he had some hits in the 1950s with tunes like Maria Dolores and Lola. I posted a blog about him remembering the fact that he was one of the first artists I heard in a live concert somewhere mid 1960s. I still remember standing in line to get his autograph .............
Thom Kelling's Tempo Latino (Jan. 1957): f.l.t.r.: Guus "Broer" Arends percussion - Ger Van Leeuwen piano - Thom Kelling guitar - Ger Daalhuizen bass - Wim van der Beek percussion.( photo: Herman Openneer archive - NJA Bulletin 16 (June 1995))
Some weeks ago Frenk van Meeteren from The Hague contacted me, because he had found two glass based records with three tunes sung by Thom Kelling: You Stepped Out Of A Dream - two takes of Ik Denk Nog Steeds Aan Jou and an unknown English tune, problably one of his own composition. A good reason to find out more about his life and career. The first contribution was called: Thom Kelling: A Celebrated Gypsy Guitar Player; today part two: Thom Kelling - A Dutch Latino.

After his contract with Piet Van Dijk, Thom became a member of the hammondkwintet from Bernard Drukker and performed with Maria Zamora, born as Marietje Jansen, but that doesn't sound well, if you sing the Latin American repertoire. During the 1950s he founded his own band, the Tempo Latino, and married José Lewis, who was a dancer and choreographer. During the 1950s he made a lot of recordings, most released by Philips. During the second half of the 1950s he got his own radio program with the Tempo Latino orchestra, directed by Wim Kuilenburg.
He became a sought after entertainer during the 1950s and 1960s, who played in radio programs and even got a role in the film Het Wonderlijke Leven van Willem Parel, with Wim Sonneveld as the major character. This film was released in 1955. I found a fragment where you can see Thom playing the guitar and singing in duet with Wim Sonneveld aka Willem Parel: De Wonderen Zijn de Wereld Nog Niet Uit.

An "exclusive night out" at "De Manege" in Apeldoorn: 1957

During the early 1960s he became a member of the popular program Top of Flop ( = A Smash Hit of Fiasco), presented by Herman Stok in which the members of a panel judge about popular tunes played in a jukebox. Thom Kelling is one of the members of the panel, beside Ria Valk, a vocalist of popular songs, Kitty Jansen, a Dutch actress and Henk Stibbe, a record producer. If you like you can see one of the first programs here.

Shot from the Het Wonderlijke Leven van Willem Parel movie (1955). In the middle Wim Sonneveld - far right: Thom Kelling.

The program became very popular and will be remembered by the elder Dutch generation. Thom Kelling passed away September 1968 aged 45 years old.

Another shot from the film Het Wonderlijke Leven van Willem Parel with at the left Wim Sonneveld and a the right Thom Kelling.

The three tunes on the glass based records must have been recorded somewhere in the 1940s or early 1950s. You Stepped Out Of My Dreams was written in 1940 - Ik Denk Nog Steeds Aan Jou seems to be a Thom Kelling composition, like the unknow Latin-American tune. Frenk loves to know more about these glass based records: keepswinging@live.nl.

Thanks to Jerry Priessen for the advertisement found in Tuney Tunes of June 1954 and the photo of the record covers. Thanks to Frenk Van Meeteren for the record scans.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Thom Kelling was for me the first artist I heard in a live concert ... After the concert all my friends stood in line to get his autograph ... so did I !! He came to Goes ( in the southwest part of The Netherlands), a small city near by, to give a schoolconcert. I don't remember the concert itself, but I still feel that thrilling excitement getting his autograph ....Thanks to some old glass based records found in Frenk's collection I remembered that event and researched some aspects of Thom's career which I shared in the Keep Swinging blog. If you don't want to miss such contributions in future, ask for the news letter: Register

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Thom Kelling - Een Hollandse Latino

Thom Kelling - De gevierde zigeuner met zijn gitaar ( Nederlands) Thom Kelling - A celebrated gypsy guitar player ( English) Thom Kelling - Een Hollandse Latino ( Nederlands) Thom Kelling - A Dutch Latino ( English)

Top of Flop?
THOM KELLING - EEN HOLLANDSE LATINO
Hans Koert

Bijna drie jaar geleden plaatste ik een bijdrage over de Nederlandse gitarist, zanger en entertainer Thom Kelling. Hij was vooral bekend door zijn Latijns-Amerikaans repertoire en hij had een paar hitjes in de jaren vijftig met nummers als Maria Dolores en Lola. Muziek met weinig jazzwaarden, maar ik wilde Thom in de schijnwerper zetten omdat hij de eerste artiest was, die ik, bewust, live heb zien optreden tijdens een schoolconcert in Goes. Ik voel nog steeds die spanning toen ik met pen en toegangskaartje in de rij stond voor een handtekening ......
Thom Kelling's Tempo Latino (jan. 1957): v.l.n.r.: Guus "Broer" Arends slagwerk - Ger van Leeuwen piano - Thom Kelling gitaar - Ger Daalhuizen bas - Wim van der Beek slagwerk.( foto: archief Herman Openneer - NJA Bulletin 16 (juni 1995))
Een paar weken geleden mailde Frenk van Meeteren uit Den Haag me, dat hij in zijn verzameling twee glasplaten had, gemaakt door Thom Kelling. Er staan drie nummers op: You Stepped Out Of A Dream - twee versies van Ik Denk Nog Steeds Aan Jou en een onbekend nummer, gezongen in het Engels, waarschijnlijk een eigen compositie. Toen ik me, naar aanleiding van deze platen, weer in zijn verleden ging verdiepen, ontdekte ik dat hij wel degelijk jazz gespeeld heeft - vandaar, dankzij een artikel in De Weergever en het NJA Bulletin, een uitgebreide terugblik op zijn leven, getiteld: Thom Kelling: De Gevierde Zigeuner Met Zijn Gitaar. Vandaag het tweede deel, waarin hij vooral de entertainer is: Thom Kelling - Een Hollandse Latino.

Na zijn contract met Piet Van Dijk, eind jaren veertig, wordt Thom lid van het Hammond-kwintet van Bernard Drukker en gaat optreden met Maria Zamora, geboren als Marietje Jansen, maar dat klinkt uiteraard niet als je je in het Zuid-Amerikaanse repertoire wilt verdiepen.

Hij gaat een eigen band leiden en trouwt met José Lewis, danseres en choreograaf. In de jaren vijftig maakt hij heel wat platen, voornamelijk op het populaire vlak, en steeds met Latijns-Amerikaanse invloeden. In de tweede helft van de jaren vijftig heeft hij een eigen radioprogramma waarin hij speelt met zijn Tempo Latino Orkest, onder leiding van Wim Kuilenburg.
Hij wordt een veel gevraagd entertainer tijdens de jaren vijftig en zestig, hij was te horen in radio programma’s en trad op in schoolconcerten ( net als Pim Jacobs en de Dutch Swing College.) Hij kreeg een rolletje in de film ( het bloed kruipt immers waar het niet gaan kan) Het Wonderlijke Leven van Willem Parel, met Wim Sonneveld in de hoofdrol als de orgelman Willem Parel. Ik vond een fragment, waarin je hem kunt zien en horen op de gitaar, zingend in duet met Wim Sonneveld in zijn rol als de zingende orgelman: De Wonderen Zijn De Wereld Nog Niet Uit.

Een exclusief avondje uit: 1957

Tijdens de jaren zestig wordt hij lid van het panel in het populaire muziekprogramma van Herman Stok, Top of Flop. - Wie kent het niet ...... deze voorloper van programma’s als de X-Factor, waarin een panel moderne muziek beoordeelt. In het panel van de eerste uitzending zaten, behalve Thom Kelling, Ria Valk, Dan Moet Je M'n Zuster Zien, Kitty Jansen, actrice, Henk Stibbe, een platenproducer.

Foto uit de film : Het Wonderlijke Leven van Willem Parel (1955). Midden Wim Sonneveld - uiterst rechts: Thom Kelling.

Het programma werd razend populair, ook al sloegen ze de plan wel eens goed mis. Je kunt de eerste aflevering van Top of Flop hier bekijken. Het programma was razend populair in Nederland en de generaties, opgegroeid in de jaren zestig en zeventig, zullen het zich zeker herinneren. Thom Kelling overleed in september 1968 op 45-jarige leeftijd.

Nog een scene uit Het Wonderlijke Leven van Wilem Parel met links Wim Sonneveld en rechts Thom Kelling.

De drie nummers die op de glasplaten staan, dateren waarschijnlijk uit de jaren veertig ( of begin jaren vijftig)- De kwaliteit is erg slecht. You Stepped Out Of My Dreams werd geschreven in 1940 - Ik Denk Nog Steeds Aan Jou, evenals het onbekende Engelse nummer, lijken eigen composities van Thom Kelling. Frenk zou graag meer weten over deze glasplaten: keepswinging@live.nl .

Hartelijk dank aan Jerry Priessen voor de advertentie uit de Tuney Tune van juni 1954 en de afbeelding van de platenhoes. Frenk van Meeteren bedankt voor de label-scans.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Thom Kelling was voor mij de eerste echte artiest, waarvoor ik in de rij ging staan ...... hij was helemaal naar Goes gekomen om in de Prinsse een schoolconcert te geven. Van dat concert herinner ik me niets meer, wel dat iedereen na afloop een handtekening wilde - ik dus ook ...... Dankzij de opgedoken glasplaten van Frenk, herinnerde ik me dit voorval weer en de Keep Swinging blog is dan de uitgelezen plek om Thom Kelling weer eens op te poetsen. Als je niets wilt missen zorg dan dat je de nieuwsbrief krijgt. Registreer hier voor de wekelijkse nieuwsbrief, dan hoef je niets te missen.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Roland Dyens verkent de Jazz: Night and Day

Roland Dyens visite au jazz: Night and Day ( English) Roland Dyens verkent de jazz: Night and Day ( Nederlands)

Schoenmaker, blijf bij je leest ......?
ROLAND DYENS VERKENT DE JAZZ: NIGHT AND DAY
Hans Koert

Schoenmaker blijf bij je leest ....... is een bekend gezegde, waar veel waarheid in schuilt.

Een paar maanden geleden werd ik door Joergen Larsen gewezen op een klassiek gitarist, genaamd Roland Dyens. Hij schreef over zijn laatste album getiteld Naquele tempo. Dit album is gewijd aan de muziek van de Braziliaanse muzikant en componist Pixinguinha, aartsvader van de Choro-muziek traditie. Voor diegenen, die nog nooit van Pixinguinha gehoord hebben, iets meer over hem. Hij was een fluitist en saxofonist, maar vooral een componist - geboren in 1897 in Rio de Janeiro, Brazilie. Hij ontwikkelde uit de muzikale tradities van Brazilië, een muziekgenre, dat bekend zou worden onder de naam Choro en inspireerde met zijn spel en composities vele muzikanten wereldwijd. Zijn geboortedag, 23 april, is nog steeds een feestdag voor Chorospelers in Brazilië - Choro day. Het album Naquele tempo is een eerbetoon aan deze legendarische Braziliaanse componist. (Foto: Roland Dyers.com)

Roland Dyers, geboren in oktober 1955 in Tunesië, leerde als kleuter de gitaar kennen en kreeg als tiener les van de Spaanse gitarist Alberta Ponce, een autoriteit op de klassieke Spaanse gitaar. Hij leerde compositieleer van Desiré Dondeyne, ook een icoon in de klassieke muziek. Op 33 jarige leeftijd werd hij door het Franse gitaartijdschrift Guitarist uitgeroepen tot één van les 100 meilleurs guitaristes mondiaux, tous styles confondus.( = Eén van de 100 beste allround gitaristen, die nog steeds actief zijn.) Roland Dyens bracht tientallen platen uit, zowel solo als met begeleiders, de meeste platen in de klassieke muziekstijlen, maar als je zijn discografie bekijkt, dan valt me op dat hij zich ook in heel wat andere stijlen verdiept heeft. Zoals bijvoorbeeld in zijn laatste plaat, Naquele tempo, gewijd aan de muzikale nalatenschap van Pixinguinha, de Choro muziek. Ook het album Heitor Villa-Lobos: Concerto pour guitare et petit orchestre heeft hiermee te maken. In Hommage á Georges Brassens en een serie Chansons francaises duikt hij in de Franse chansons en met platen als Nuages en Night and Day werpt hij zich op de jazz. De laatstgenoemde plaat Night and Day zit nu in mijn CD-speler.........

Night and Day, uitgebracht in 2003, is een solo album met 10 nummers, alle bekende jazzstandards. Het bevat het bekende Take The "A" Train geschreven door Duke Ellington tot standards als Misty en een Night in Tunesia, All of Me, Toots Thielemans Bluesette en Cole Porter's Night and Day. Op twee nummers wordt Roland begeleid, maar verder zijn het alle solo-interpretaties.

Nou vind ik in het algemeen dat een klassieke musicus met zijn handen moet afblijven van jazzmuziek ( en dat geldt ook andersom). Jazz heeft die speciale "touch", het gebruikmaken van accenten ( syncoperen) en het bewust misvormen van noten en akkoorden ( blue notes), die jazz nou juist zo bijzonder maakt - een taal, die menig klassiek musicius niet verstaat ...... maar, uitzonderingen bevestigen de regel - een Roland Dyens is er daar één van. Hij spreekt beide talen en vooral in nummers als Night and Day en Polkadots and Moonbeams, dat hij in duet met vibrafonist Michel Terrioux heeft vastgelegd, laat hij horen wat een groot improvisator hij is. Luister maar eens naar wat hij van het nummer A Night In Tunisia maakt. Het fragment komt van zijn DVD Anyway, uitgebracht in 2007 door GHA-Records.

Roland Dyens laat horen in het album Night and Days, met zijn bezoek aan de jazz, de ondertitel van de CD is niet voor niets Visite au Jazz, dat hij een veelzijdig muzikant is. Schoenmaker blijf bij je leest lijkt dus niet voor Dyens op te gaan: de uitzondering die de regel bevestigt.

(foto: Roland.Dyers.com)

Ik las op zijn website dat hij als enig klassiek gitarist uitgenodigd was om een paar weken geleden op een concert ter ere van de festiviteiten rond de 100ste geboortedag van Django Reinhardt te mogen optreden. Daarom tot slot het nummer Nuages, een bekende Reinhardt klassieker, dat overigens niet op de CD Night and Days staat, maar van de gelijknamige CD Nuages komt

Helaas treedt Roland Dyens de komende maanden niet hier in de buurt op - om hem te horen spelen moet je afreizen naar Griekenland, waar hij momenteel optreedt of naar Rusland, Slovenië of Duitsland. En natuurlijk kun je proberen hem ergens in Parijs te horen spelen; wij zullen het voorlopig even met zijn platen moeten doen ................

Bedankt Jo dat je me wees op deze geweldige gitarist.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

Roland Dyens, een klassiek geschoolde gitarist, is in jazzkringen nagenoeg onbekend. In Day and Night brengt hij een bezoek aan de jazz, un visite au jazz, en blijkt die taal te verstaan ..... In de Keep Swinging verrast deze veelzijdige gitarist in een CD gewijd aan de jazzstandards uit de vorige eeuw. Als je niets wilt missen ...... vraag dan de nieuwbrief - elke week nieuwe verrassingen.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions