Roland Dyens verkent de Jazz: Night and Day

Roland Dyens visite au jazz: Night and Day ( English) Roland Dyens verkent de jazz: Night and Day ( Nederlands)

Schoenmaker, blijf bij je leest ......?
ROLAND DYENS VERKENT DE JAZZ: NIGHT AND DAY
Hans Koert

Schoenmaker blijf bij je leest ....... is een bekend gezegde, waar veel waarheid in schuilt.

Een paar maanden geleden werd ik door Joergen Larsen gewezen op een klassiek gitarist, genaamd Roland Dyens. Hij schreef over zijn laatste album getiteld Naquele tempo. Dit album is gewijd aan de muziek van de Braziliaanse muzikant en componist Pixinguinha, aartsvader van de Choro-muziek traditie. Voor diegenen, die nog nooit van Pixinguinha gehoord hebben, iets meer over hem. Hij was een fluitist en saxofonist, maar vooral een componist - geboren in 1897 in Rio de Janeiro, Brazilie. Hij ontwikkelde uit de muzikale tradities van Brazilië, een muziekgenre, dat bekend zou worden onder de naam Choro en inspireerde met zijn spel en composities vele muzikanten wereldwijd. Zijn geboortedag, 23 april, is nog steeds een feestdag voor Chorospelers in Brazilië - Choro day. Het album Naquele tempo is een eerbetoon aan deze legendarische Braziliaanse componist. (Foto: Roland Dyers.com)

Roland Dyers, geboren in oktober 1955 in Tunesië, leerde als kleuter de gitaar kennen en kreeg als tiener les van de Spaanse gitarist Alberta Ponce, een autoriteit op de klassieke Spaanse gitaar. Hij leerde compositieleer van Desiré Dondeyne, ook een icoon in de klassieke muziek. Op 33 jarige leeftijd werd hij door het Franse gitaartijdschrift Guitarist uitgeroepen tot één van les 100 meilleurs guitaristes mondiaux, tous styles confondus.( = Eén van de 100 beste allround gitaristen, die nog steeds actief zijn.) Roland Dyens bracht tientallen platen uit, zowel solo als met begeleiders, de meeste platen in de klassieke muziekstijlen, maar als je zijn discografie bekijkt, dan valt me op dat hij zich ook in heel wat andere stijlen verdiept heeft. Zoals bijvoorbeeld in zijn laatste plaat, Naquele tempo, gewijd aan de muzikale nalatenschap van Pixinguinha, de Choro muziek. Ook het album Heitor Villa-Lobos: Concerto pour guitare et petit orchestre heeft hiermee te maken. In Hommage á Georges Brassens en een serie Chansons francaises duikt hij in de Franse chansons en met platen als Nuages en Night and Day werpt hij zich op de jazz. De laatstgenoemde plaat Night and Day zit nu in mijn CD-speler.........

Night and Day, uitgebracht in 2003, is een solo album met 10 nummers, alle bekende jazzstandards. Het bevat het bekende Take The "A" Train geschreven door Duke Ellington tot standards als Misty en een Night in Tunesia, All of Me, Toots Thielemans Bluesette en Cole Porter's Night and Day. Op twee nummers wordt Roland begeleid, maar verder zijn het alle solo-interpretaties.

Nou vind ik in het algemeen dat een klassieke musicus met zijn handen moet afblijven van jazzmuziek ( en dat geldt ook andersom). Jazz heeft die speciale "touch", het gebruikmaken van accenten ( syncoperen) en het bewust misvormen van noten en akkoorden ( blue notes), die jazz nou juist zo bijzonder maakt - een taal, die menig klassiek musicius niet verstaat ...... maar, uitzonderingen bevestigen de regel - een Roland Dyens is er daar één van. Hij spreekt beide talen en vooral in nummers als Night and Day en Polkadots and Moonbeams, dat hij in duet met vibrafonist Michel Terrioux heeft vastgelegd, laat hij horen wat een groot improvisator hij is. Luister maar eens naar wat hij van het nummer A Night In Tunisia maakt. Het fragment komt van zijn DVD Anyway, uitgebracht in 2007 door GHA-Records.

Roland Dyens laat horen in het album Night and Days, met zijn bezoek aan de jazz, de ondertitel van de CD is niet voor niets Visite au Jazz, dat hij een veelzijdig muzikant is. Schoenmaker blijf bij je leest lijkt dus niet voor Dyens op te gaan: de uitzondering die de regel bevestigt.

(foto: Roland.Dyers.com)

Ik las op zijn website dat hij als enig klassiek gitarist uitgenodigd was om een paar weken geleden op een concert ter ere van de festiviteiten rond de 100ste geboortedag van Django Reinhardt te mogen optreden. Daarom tot slot het nummer Nuages, een bekende Reinhardt klassieker, dat overigens niet op de CD Night and Days staat, maar van de gelijknamige CD Nuages komt

Helaas treedt Roland Dyens de komende maanden niet hier in de buurt op - om hem te horen spelen moet je afreizen naar Griekenland, waar hij momenteel optreedt of naar Rusland, Slovenië of Duitsland. En natuurlijk kun je proberen hem ergens in Parijs te horen spelen; wij zullen het voorlopig even met zijn platen moeten doen ................

Bedankt Jo dat je me wees op deze geweldige gitarist.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

Roland Dyens, een klassiek geschoolde gitarist, is in jazzkringen nagenoeg onbekend. In Day and Night brengt hij een bezoek aan de jazz, un visite au jazz, en blijkt die taal te verstaan ..... In de Keep Swinging verrast deze veelzijdige gitarist in een CD gewijd aan de jazzstandards uit de vorige eeuw. Als je niets wilt missen ...... vraag dan de nieuwbrief - elke week nieuwe verrassingen.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Roland Dyens visite au jazz: Night and Day

Roland Dyens visite au jazz: Night and Day ( English) Roland Dyens verkent de jazz: Night and Day ( Nederlands)

Every man to his trade .............. ?
ROLAND DYENS VISITE AU JAZZ: NIGHT AND DAY
Hans Koert

Let the cobbler stick to his last is a well-known saying. Every man to his trade ............

A few months ago I was pointed to a great classical guitar player, Roland Dyens. Joergen Larsen introduced us in his Choro-Music blog to the latest album made by Roland Dyens, titled Naquele tempo. This album was dedicated to the music of the Brazilian composer and patriarch of Choro music, Pixinguinha. Pixinguinha was, for those readers of this blog who have never heard about him, a Brazilian flute and saxophone player, born in Rio de Janeiro, Brazil, in April 1897. He developed with his compositions the musical traditions of Brazil into a musical genre named Choro. He inspired with his music numerous musicians, not only reed players, and the day he was born, the 23rd of April, is labelled as Choro Day in Brazil. On this album, Naquele tempo, Roland Dyens honours this legendary Brazilian composer.

photo courtesy: Roland Dyens.com

Roland Dyers, born in Tunisia in October 1955 learned to play the guitar from leading classical instrumentalists like the Spanish guitarist Alberta Ponce, and also studied composition as a student of Desiré Dondeyne, a well known composer and conductor. He won a lot of awards and at the age of 25 he was even labelled as les 100 meilleurs guitaristes mondiaux, tous styles confondus. ( = one of the Best Living Guitarists in all styles (!)) by the French guitar magazine Guitarist. Roland Dyens released dozens of albums, playing solo or in larger ensemble, most orientated to classical music, but when I viewed his discography I noticed that he played in a various range of styles. In his latest album, Naquele tempo, he honours the musical legacy of Pixinguinha, the Choro music, like he did in the album Heitor Villa-Lobos: Concerto pour guitare et petit orchestre. In Hommage á Georges Brassens and his series Chansons francaises he honours the tradition of French chansons . Roland Dyens also made some jazz orientated albums, like Nuages and Night and Day; and that's the album now playing in my CD-player. Night and Day, released in 2003, is a solo album, featuring 10 tracks - most jazz standards. It contains the well known Take The "A" Train written by the Duke and standards like Misty and A Night in Tunesia, All of Me, Toots Thielemans Bluesette and Cole Porter's Night and Day. On two tracks Roland is accompanied, but the others are solo recordings.

In my opinion classical orientated musicians shouldn't play jazz and so it is the other way around. Jazz music has that special touch, that feeling, the idioms of syncopation and blue notes which don't belong to the language of classical orientated musicians. But Dyens seems to constitute an exception. He "speaks" both languages and especially in Night and Day and Polkadots and Moonbeans ( in a duet with Michel Terrioux on vibes) he shows that he is a great guitar player. Love to share with you his version of A Night In Tunisia as it was released on his DVD album Anyway.

Roland Dyens proves with this album, dedicated to the great jazz standards, that he is a versatile musician who knows how to handle jazz. Every man to his trade is not a saying that points to Roland Dyens: exceptions prove the rules.

photo courtesy: Roland Dyens.com

I read on his website that he was the only classical guitar player invited to perform some weeks ago at a concert dedicated to Django Reinhardt, who was born 100 years ago. Isn't that great? Love to finish with Roland Dyens playing Nuages, ( not on the Night and Day album), one of the most well known Django tunes ............

It is a pity for us that no concerts have been scedulded in this part of Europe. Today he performs in Greece and if you want to hear him playing live during the next months you shall have to travel to Russia, Slovenia or just join him at a concert in Paris; in the mean time I'll stick about my CD-player........

Thanks Jo for pointing me to this great guitar player and this album.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

Roland Dyens, being a classical guitar player is one of those musicians almost unknown in the jazz scene. In Night and Day he visits the jazz, showing that he knows how to play it ....... The Keep Swinging blog loves to point you to this kind of albums that surprise ........ If you don't want to miss it, register for its weekly news letter.



Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions