De Sweet Hollywaiians: De stringbandtraditie herleeft in Japan

The Sweet Hollywaiians: De stringbandtraditie herleeft in Japan ( Nederlands) The Sweet Hollywaiians: Ticklin' The Strings (English)



TICKLIN' THE STRINGS
THE SWEET HOLLYWAIIANS: DE STRINGBANDTRADITIE HERLEEFT IN JAPAN
Hans Koert

De Sweet Hollywaiians is op dit moment waarschijnlijk de enige stringband, die deze muziek uit de jaren twintig kan vertolken. Ze zijn in staat om zelfs de meest “hot” gespeelde nummers op een relaxte, haast onderkoelde manier te brengen; het zijn uitstekende muzikanten, die hun smaakvolle arrangementen brengen met een vol en warm geluid. Bovendien beschikken ze over een breed repertoire, van King Nawahi tot Giovanni Vicari en Booby Leecan. Ga, als je de kans hebt, ze live zien, een onvergetelijke ervaring. Lukt dat niet, koop dan hun platen. ( Terry Zwigoff, San Francisco)

Deze aanmoedigende woorden van Terry Zwigoff vind je ( in het Engels) als je het CD-hoesje openslaat van de nieuwste plaat van deze Japanse stringband; een beetje overbodig, mijns inziens, aangezien je dan hun onlangs verschenen album Ticklin' The Strings al in huis hebt, maar daarom niet minder waar ………. al mis ik de opmerking dat het gewoon ontzettend leuke gezellige muziek is. Terry Zwigoff is een bekend Amerikaans filmregisseur, o.a. verantwoordelijk voor de film Crumb, een documentaire over Robert Crumb, waarschijnlijk beter bekend als R. Crumb: tekenaar, cartoonist en leider van de Cheap Suit Serenaders.
Toen Terry Robert voor de eerste keer ontmoette, ontdekten ze dat ze allebei gefascineerd waren door de Amerikaanse muziek uit de jaren twintig. Terry ging spelen bij de Cheap Suit Serenaders en is o.a. te horen op albums als Singing in the Bathtub en Chasin' Rainbows.
Het beluisteren van de nieuwste Sweet Hollywaiians plaat, Ticklin' The Strings, die een paar weken geleden verscheen, is een waar genoegen. Als voorbeeld een fragment van één van de nummers, uitgevoerd als ware het een originele film uit de jaren twintig, Louisville Special, oorspronkelijk opgenomen voor Columbia door Earl MacDonald and his Original Louisville Jug Band in maart 1927. De jug, een kruik, die dienst doet als “blaasbas", op het oorspronkelijke nummer bespeeld door Earl MacDonald zelf, wordt hier vastgehouden door Tiny Mookie, leider van The Hot Society, tevens verantwoordelijk voor het fraaie hoesontwerp.

Is dit niet schitterend? Dit tamelijk onbekend nummer behoort oorspronkelijk tot de enige opnamesessie van de toen populaire Original Louisville Jug Band en wordt zelden gespeeld.

staand: Kohichi Tsutsumishita en Takashi Nakayama. Zittend: Nobumasa Takada en Tomotaka Matsui.

De vier reguliere leden van de Sweet Hollywaiians zijn Tomotaka Matsui, Nobumasa Takada. Takashi Nakayama en Kohichi Tsutsumishita, die alle meerdere (snaar)instrumenten bespelen. Twee leden van de Cheap Suit Serenaders, Robert Armstrong en Tony Marcus, zijn te horen op het nummer Nostalgia, gecomponeerd door de grote mandoline- en banjospeler Giovanni Vicari, waarbij Terry Zwigoff nog enige tijd les gehad heeft. Hieruit blijkt maar weer eens hoe klein het wereldje van dit soort bands is.
Op de plaat 15 nummers ( en een bonus track (!)), met nummers van het bekendste viool-gitaar duo uit de jaren dertig Joe Venuti - Eddie Lang ( Doin' Things); het titelnummer Ticklin' The Strings ( Tocando Las Cuerdas), oorspronkelijk opgenomen in New York City januari 1930 door Bennie Nawahi, the King of the Uke ( = De koning van de Ukelele), en zijn Hawaiians en Ten Tiny Toes - One Baby Nose (That's All I’m Living For) opgenomen door Sol Hoopii in oktober 1933 Op de plaat vind je verder en eigen compositie van Matsui en Takada: Oh! Caroline.

v.l.n.r.: Tomotaka Matsui - Robert Armstrong - Kohichi Tsutsumishita en Tony Marcus.
Ik vind het leuk om nog iets van hun laatste plaat te laten zien en horen. Je vindt hieronder een nummer, getiteld My Girl from the South Sea Isles, dat ook door Bennie Nawahi in het schellak vastgelegd werd, nu met zijn Hawaiian Beach Combers.

Het zal je niet verbazen dat ik deze plaat bij iedereen aanbeveel – een prachtig document met zelden gehoorde nummers, op onnavolgbare wijze uitgevoerd in een muziekstijl die velen zal aanspreken, al was het alleen om het plezier dat er vanaf spat.

Eigenlijk is het een schande dat deze band alleen in Japan ( en af en toe tijdens korte tournees aan de Amerikaanse westkust) te horen is, waar ze dan spelen met groepen zoals Janet Klein and her Parlor Boys. Zou het niet schitterend zijn als ze in mei 2011 aanwezig waren op het derde Belgische Ukelele festival in Sint-Niklaas (België) en/of het Jazzfestival van Breda (Nederland)? Ik weet zeker dat de stadschouwburg op zijn kop zou staan... het dak d'r af!

Deze plaat is, net als de twee voorafgaande, Hula Girl en 'O Surdato 'Nnammurato, te bestellen op de CDBaby site en via eBay

Hans Koert
keepswinging@live.nl


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News Letter Keep Swinging Contributions