Sarah Vaughan: Unique live performance at the Concertgebouw (1958)

SARAH VAUGHAN: Unique live performance at the CONCERTGEBOUW (1958)
An impressive European live concert finally released after more then 50 years.
Hans Koert

Sarah Vaughan: De beginjaren van een groot bebop zangeres (Nederlands) Sarah Vaughan: The booming career of a great bebop vocalist (English) Sarah Vaughan: Unieke opnamen - Live in het Concertgebouw (1958) ( Nederlands) Sarah Vaughan: Unique live performance at the Concertgebouw (1958) (English)

Sarah Vaughan, the Divine One, or just Sassy for friends, was the leading star at an impressive concert at the Amsterdam Concertgebouw at a night concert on the 7th of June, 1958. Thanks to the late impresario Lou Van Rees and the Dutch Jazz Archive, (part of the Muziek Centrum Nederland) this concert has been released more then 50 years later in a series entitled Jazz at the Concertgebouw. It's its fourth record. Previous concerts released where concerts with Chet Baker, Gerry Mulligan and Jay Jay Johnson, all three pearls in European jazz history.

Programme ( photo: MCN collection)
Sarah Vaughan had brought her trio, featuring Ronnell Bright at the piano, Richard Davis on double bass and Art Morgan (labeled as David), on drums. This Ronnell Bright Trio had recorded in Paris a few days before this Amsterdam concert for Polydor. In the morning of the 7th of June, preceding the night concert, Sarahand her Trio were guests at the Dutch TV studios in Bussum for a short concert and five of the seven songs recorded, are available on a DVD. Love to share with you a fragment from the song Somewhere Over The Rainbow which she sung at that short show:

Sarah Vaughan: If This Isn't Love

In the Zeeland regional newspaper the PZC ( = Provinciale Zeeuwse Courant) the AVRO Saturday night TV-programming of the 7th of June, 1958, was reviewed as an op Amerikaanse leest geschoeide "songparade" (= An American-like songparade) and headed as Amusement van niveau ( = High level entertainment); One of the items in the programme was a short Sarah Vaughan show, pre-recorded that morning. Sarah Vaughan met een uitgebalanceerde show van pure zang, zonder gemaakte gebaartjes en met weldadige rust gebracht, heeft ongetwijfeld niet alleen de jazz-liefhebbers een kwartiertje (!) laten genieten.( = Sarah Vaughan with a balanced show of pure vocals, without gimmicks; in a relaxed atmosphere, has, undoubtedly, impressed not the real jazz-fans alone ......). There were two more tracks recorded, but never released, up to now: Both If This Isn't Love and Passing Strangers are on the Sarah Vaughan - If This Isn't Love cd.
Sarah Vaughan ( 1924-1990)
The night concert at the Concertgebouw opened with the Arvell Shaw Group, featuring Arvell Shaw on double bass. During the previous month Arvell Shaw had made some concerts with the Benny Goodman band at the American Theater ( now Amerikaans Theater) in Brussels; Benny Goodman was invited ( like Sarah Vaughan was ..... (!)), to play at the US pavilion of the Brussel's World Fair. Arvell Shaw also joined Goodman in two more concerts in Holland in May at the Concertgebouw and the famous Blokker concert. The other members of his group all lived in Holland: Tenor saxophonist Don Byas and drummer Wally Bishop were permanent Dutch residence and Frans Elsen, who passed away in The Hague last week, 76-years old, was a sought after Dutch jazz piano player, who often had accompanied Don and Wally. Horen, zien en .... schrijven, the newspaper's radio and Tv-review article (PZC 9th of June 1958) (click at the image to enlarge) ( source: Krantenbank Zeeland)

After the break Sarah Vaughan opened her concert with the tunes If This Isn't Love and Passing Strangers to continue with another 10 songs, most standards from the American songbook, like That Old Devil Moon, Tenderly, Autumn in New York, Body and Soul and I Cried For You to list some. During the final number, How High The Moon, the three US musicians Don Byas, Arvell Shaw and Wally Bishop joined Sarah Vaughan and her Trio for a ten-minutes jam, which can be labelled as one of the most interesting and spontaneous tracks of the album.The concert poster: Art Morgan was listed as David Morgan (prob. his official name) and Ronnell's first name was misspelled. ( source MCN)(photo in negative) ( click on the photo to enlarge)

Bert Vuijsje, Dutch jazz journalist, is responsible for the extensive and informative liner notes and it will give you a lot of detailed information about the concert. It would be desirable if all historical releases had such informative liner notes like this one !! This Sarah Vaughan album, If This Isn't Love, is a great album - a missing link in the Dutch and European jazz history, now for the first time available for the true jazz fan.

Sarah Vaughan at the Concertgebouw concert. At the rear Don Byas. ( photo courtesy: Carel De Vogel . Source: One Night Stand)

In the summer of 1958 Sarah Vaughan joined a Swedish Tv-programme with her Trio. Love to share with you a fragment of this concert, featuring four tunes: September In The Rain - Lover Man - Mean To Me and Tenderly with the same trio like in Amsterdam, featuring Ronnell Bright at the piano, Richard Davis on bass and Art Morgan on drums.

What a great jazz vocalist !!
Sarah Vaughan at the Swedish Tv-programme. At the rear double bass player Richard Davis.

This Sarah Vaughan - If This Isn't Love album can be ordered at the Muziek Centrum Nederland site.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

During the 1950s, the post war period in which Europe had to redevelop itself, famous American jazzmusicians discovered Europe and visited the great Temples of Jazz, like the Concertgebouw in Amsterdam or the Kurhaus in Scheveningen in The Netherlands. In 1958 Sarah Vaughan was, like Benny Goodman, invited to play at the American pavilion, now het Amerikaans Theater, at the Brussel's World Fair which included an extensive European tour. In June 1958 she gave a concert at the Amsterdam Concertgebouw and was present at an AVRO Tv-programme, recorded in the morning of the 7th of June 1958, at the Bussum's Tv-studios. It was reviewed as an "avond van louter ontspanning" ( = an evening with pure amusement) as part of a "met zorg voorbereid en evenwichtig samengesteld amusementsprogramma". ( = well prepared and composed entertainment programme. The night concert has been released after more then 50 years as one of the treasures in the series Jazz at the Concertgebouw - a series of jazz albums released by the Dutch Jazz Archive. Keep Swinging was too young to be in the audience himself, but listened with his 2011-ears and learned that this must have been an impressive evening.

Follow the Keep Swinging blog at Twitter or ask the free newsletter.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Sarah Vaughan: Unieke opnamen - Live in het Concertgebouw (1958)

SARAH VAUGHAN: Unieke opnamen - live in het CONCERTGEBOUW (1958)
Een uitgebalanceerde show van pure zang, zonder gemaakte gebaartjes en met een weldadige rust gebracht ... ( PZC 9 juni 1958)
Hans Koert

Sarah Vaughan: De beginjaren van een groot bebop zangeres (Nederlands) Sarah Vaughan: The booming career of a great bebop vocalist (English) Sarah Vaughan: Unieke opnamen - Live in het Concertgebouw (1958) ( Nederlands) Sarah Vaughan: Unique live performance at the Concertgebouw (1958) (English)

Sarah Vaughan, the Divine One, of gewoon liefkozend Sassy genoemd, trad op in het Concertgebouw in Amsterdam tijdens een lang niet uitverkocht nachtconcert op zaterdag 7 juni 1958. Dankzij impresario Lou van Rees en het Nederlands Jazz Archief ( nu Muziek Centrum Nederland) is dit live concert meer dan 50 jaar later uitgebracht op een cd in de serie Jazz at the Concertgebouw. Het is de vierde cd op rij - eerdere uitgaven waren live concerten van Chet Baker, Gerry Mulligan en Jay Jay Johnson, alle drie juweeltjes uit de Europese jazzgeschiedenis.

Programmaboekje ( foto: collectie MCN)
Sarah Vaughan bracht op zaterdag 7 juni 1958 in Amsterdam haar trio mee, bestaande uit Ronnell Bright op piano, Richard Davis op bas en Art Morgan (als David op de affiches) op slagwerk, dat in de week hieraan voorafgaand, zonder Sarah Vaughan overigens, nog in Parijs opnamen gemaakt had voor Polydor. Voorafgaand aan het nachtconcert trad Sarah Vaughan met het Ronnell Bright Trio op in de TV-studio in Bussum voor een kort concert, waarvan vijf van de zeven nummers op DVD verschenen. Kijk maar eens naar een fragment van het nummer Over the Rainbow, dat ze in deze korte AVRO TV-show zong:

Sarah Vaughan: If This Isn't Love

In de regionale krant, de PZC ( De Provinciale Zeeuwse Courant) wordt de Tv-programmering van de 7de juni door de AVRO bestempeld als een op Amerikaanse leest geschoeide "songparade" en de kop van het artikel spreekt de waardering uit voor het programma: Amusement van niveau - zonder dat er sprake is van lolschopperij of goedkope lawaaimuziek. Eén van de onderdelen was het korte optreden van Sarah Vaughan, dat die ochtend opgenomen was. Sarah Vaughan met een uitgebalanceerde show van pure zang, zonder gemaakte gebaartjes en met weldadige rust gebracht, heeft ongetwijfeld niet alleen de jazzliefhebbers een kwartiertje laten genieten. Het moge duidelijk zijn dat de journalist die dit schreef een jazzliefhebber was. Er werden nog twee extra nummers opgenomen in Bussum, die niet uitgezonden werden: If This Isn't Love en Passing Strangers; beide zijn nu terug te vinden op de Sarah Vaughan - If This Isn't Love cd.
Sarah Vaughan ( 1924-1990)
Het nachtconcert opende met de Arvell Shaw Group, met daarin Arvell Shaw op bas. Arvell Shaw had tijdens de maand ervoor, opgetreden tijdens verschillende concerten met het Benny Goodman orkest in Brussel. Net als Sarah Vaughan trouwens, was Benny Goodman uitgenodigd te spelen in het paviljoen van de VS tijdens de Wereldtentoonstelling. Arvell Shaw speelde ook met Goodman in twee concerten in Nederland, namelijk in het Concertgebouw en tijdens het beroemde veilingconcert in Blokker. De andere leden van de groep woonden allen min of meer permanent in Nederland: Tenorist Don Byas en slagwerker Wally Bishop woonden hier en Frans Elsen, die afgelopen weekend in Den Haag op 76-jarige leeftijd overleed, was een gezocht begeleider, die toen vooral in het buitenland optrad, maar al vaak samen met Don en Wally had gespeeld.
Horen, zien en .... schrijven (PZC 9 juni 1958) (klik op de foto om hem te vergroten) ( bron: Krantenbank Zeeland)

Na de pauze was het de beurt aan Sarah Vaughan, voor wie iedereen gekomen was. Ze opende het concert met If This Isn't Love en Passing Strangers, de twee nummers, waarmee ze ook die ochtend was begonnen. Hierna bracht ze nog een tiental songs, de meeste bekende standards uit het Groot Amerikaans Songbook, zoals dat heet: That Old Devil Moon, Tenderly, Autumn in New York, Body and Soul en I Cried For You om er een paar te noemen. Tijdens het slotnummer, How High The Moon, kwamen de drie Amerikanen terug op het podium: Don Byas, Arvell Shaw en Wally Bishop om Sarah Vaughan en haar trio te begeleiden. Deze tien minuten groeien uit tot een echte jamsession, een feestje op het toneel, waarin Sarah een stuk meer ontspannen klinkt. Het is één van de interessantste nummers van de plaat.
Het wat slordige affiche: Art Morgan abusievelijk aangekondigd als David Morgan - Ronnell's voornaam fout gespeld ( bron collectie MCN)(foto in negatief)

Bert Vuijsje, jazzjournalist, is verantwoordelijk voor de tekst in het bijbehorende boekje en daarin geeft hij op deskundige wijze uitgebreid uitleg over het concert. Voor mij reden om over het concert zelf, wat minder uitgebreid te verhalen - Het ware wenselijk dat alle heruitgaven zo goed gedocumenteerd zouden worden. Het Sarah Vaughan album, If This Isn't Love, is een mooie aanvulling - een missing link in de Nederlandse- en Europese jazzgeschiedenis, waarvan de muziek nu eindelijk, mooi gerestaureerd, te beluisteren is.

Sarah Vaughan tijdens het concert in het Concertgebouw. Achteraan Don Byas. ( foto: Carel de Vogel)

In diezelfde zomer van 1958 trad Sarah Vaughan ook op met dezelfde bezetting als in Amsterdam voor de Zweedse televisie. Als je wilt weten hoe Sarah in die tijd klonk, kijk dan naar een fragment waarin een viertal nummers te horen zijn, die ze ook in Amsterdam zong: September In The Rain - Lover Man - Mean To Me and Tenderly met Ronnell Bright aan de piano, Richard Davis op bas en Art Morgan op slagwerk.


Wat een geweldig zangeres !!

Sarah Vaughan tijdens een uizending voor de Zweedse televisie. Achteraan bassist Richard Davis.

Deze Sarah Vaughan - If This Isn't Love cd kan besteld worden op de website van het Nederland Jazz Archief.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

Gedurende de jaren vijftig, de tijd van de wederopbouw, bezochten de grote Amerikaanse jazzmusici Europa en deden, met name in Nederland, het Concertgebouw in Amsterdam of het Kurhaus in Scheveningen aan, de Nederlandse "jazztempels" van die tijd. In 1958 werd Sarah Vaughan, net als Benny Goodman, ingezet als attractie in het Amerikaanse paviljoen op de Wereldtentoonstelling in Brussel en hieraan vooraf werd een uitgebreide tournee door Europa georganiseerd. In juni 1958 trad ze op in het Concertgebouw en was ze te zien in een optreden in de studie in Bussum voor de AVRO-televisie tijdens een "avond van louter ontspanning" tijdens een "met zorg voorbereid en evenwichtig samengesteld amusementsprogramma". Het nachtconcert in het Concertgebouw is onlang opnieuw uitgebracht en één van de juweeltjes uit de serie Jazz at the Concertgebouw. Keep Swinging was toen nog te jong om zelf te kunnen oordelen, maar het moet, met de oren van nu, een indrukwekkend concert geweest zijn.

Volg de Keep Swinging blog met Twitter of vraag de gratis nieuwsbrief aan.

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Sarah Vaughan: The booming career of a great bebop vocalist

SARAH VAUGHAN: The booming career of a great BEBOP VOCALIST.
At that time I was singing more off key than on
Hans Koert

Sarah Vaughan: De beginjaren van een groot bebop zangeres (Nederlands) Sarah Vaughan: The booming career of a great bebop vocalist (English) Sarah Vaughan: Unieke opnamen - Live in het Concertgebouw (1958) ( Nederlands) Sarah Vaughan: Unique live performance at the Concertgebouw (1958) (English)

Sarah Vaughan, the Devine One, or Sassy for friends, performed at the Amsterdam Concertgebouw at a night concert on the 7th of June, 1958. Thanks to impresario Lou Van Rees and the Dutch Jazz Archive, (now part of the Muziek Centrum Nederland) this concert has been released more then 50 years later in a series entitled Jazz at the Concertgebouw. It's its fourth record. Previous concerts released where with Chet Baker, Gerry Mulligan and Jay Jay Johnson, all three pearls in European jazz history.

Today the intro of a review of the Sarah Vaughan album If This Isn't Love - Live at the Concertgebouw in Amsterdam.

Sarah Vaughan (1924 - 1990) ( Source: jazzwax.com)
Sarah Vaughan was born in March 1924 in Newark NJ and she was raised in a musical family. Her father, a carpenter, played the guitar and as a kid she heard her mother sing at the Mount Zion Baptism choir. She learned to play the piano at seven and played the organ in church as a teenager. She sung and played the piano at Newarks Arts High School and at various gigs. She once told in an interview that she laid the foundation of her vocal style during this period: While I was playing piano in High School, I learned to take music apart and analyze the notes and put it back together again, she told Barbara Gardner in Down Beat (March 1961). By doing this , I learned to sing differently from all the other singers.

Label of a Mercury record: Alexander's Ragtime Band (April 1957)

In the early 1940s she took part of an amateur night at the prestigious Apollo Theatre in Harlem and won the first prize. This was the start of a booming career. Within a few months she sung and played the piano in the Earl Hines Orchestra and the Billy Eckstine Big Band. Her first recording, I'll Wait and Pray, September 1944, was with the Billy Eckstine Orchestra. Billy Eckstine Orchestra ( 1946) (Source: hubcap.clemson.edu)
She was facinated by the great bebop musicians, like Charlie Parker and Dizzy Gillespie; the latter was part of the Billy Eckstine band at her record debut. I thought Bird and Diz were the end ........... At that time I was singing more off key than on, she told Don Gold in Down Beat (May 1957). These originators of bebop inspired her - especially horns seem to have more influence to her then voices, she told Don: I think their playing influenced my singing. As soon as I hear an arrangement, I get ideas kind of like blowing a horn. I guess, I never sing a tune the same way twice.

Sarah Vaughan together with the two great sax player: Coleman Hawkins (left) and Illinois Jacquet (right). Hawkins replaced Charlie Parker, who couldn't come to Europe due to illness. The Hague October 1954 ( photo courtesy: Wouter Van Gool. Source: One Night Stand - Jaap Van Der Klomp)

Enjoy a fragment from the so-called Rhythm and Blues Revue, a compilation of soundies and TV-performances. This fragment with Miss Sassy must have been recorded somewehere in 1954, probably in Carnegie Hall ( not the Apollo Theater as suggested) with the Count Basie Band. Mind that the two other fragments are with the Basie band too, but without Sarah Vaughan and these recordings were prpbably made in 1950 with musicians like Buddy DeFranco, Clark Terry, Wardell Gray, Count Basie, Freddie Green, Jimmy Lewis and Gus Johnson. The host suggests that the three fragments were all recorded at the same time and at the same spot. That's wrong. Listen to a 1954 Sarah Vaughan with a great song of Perdido:

What a singer - what a star !!

Poster (in negative) of the Coloured Show in Het Gebouw Van K & W in The Hague and the Concertgebouw in Amsterdam ( October 1954) ( photo courtesy: NJA. Source: One Night Stand - Jaap Van Der Klomp)

During the 1940s and 1950s most of her recordings became hits, but she had to wait until 1959 to get her first million seller: Broken Hearted Melody - a tune more interesting for fans of [popular music then for jazz fans. In 1953 she first toured Europe with the Dizzy Gillespie Quintet and a year later she returned for a lengthy tour of four months. Like Benny Goodman she was invited to be part of the 1958 World's Fair in Brussels (Belgium), where she performed for a week-gig starting the 29th of July, 1958 with Sidney Bechet and the International Youth Band (directed by Marshall Brown).

In Sarah Vaughan: Unique live performance - Live at the Concertgebouw (1958), I hope to introduce you to Sarah's 1958 concerts in Europa, and to review the recently released Concertgebouw concert from July 1958.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

Sarah Vaughan ( 1924-1990) is one of those legendary jazz vocalist from the second part of the Twentieth Century you can't have missed. She had a voice like a vocalist in the grand opera. During the 1950s and 1960s, when she developed into a very popular vocalist, she conquered the world and in 1954 she visited our coutry for the very first time. Keep Swinging loves to spot light her early career as an introduction for her European concerts in 1958 and the recently released 1958 Concertgebouw concert in Amsterdam.

The Keep Swinging blog celebrates this week her fifth birthday with some special contributions. If you don't want to miss it, follow it at Twitter or ask for its free newsletter.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Sarah Vaughan: De begin jaren van een groot bebopzangeres

SARAH VAUGHAN: De beginjaren van een groot BEBOP ZANGERES
Het leek wel of ik in die tijd vaker "uit de toon" dan "zuiver" zong
Hans Koert

Sarah Vaughan: De beginjaren van een groot bebop zangeres (Nederlands) Sarah Vaughan: The booming career of a great bebop vocalist (English) Sarah Vaughan: Unieke opnamen - Live in het Concertgebouw (1958) ( Nederlands) Sarah Vaughan: Unique live performance at the Concertgebouw (1958) (English)

Sarah Vaughan, de Devine One, of gewoon liefkozend Sassy genoemd, trad op in het Concertgebouw in Amsterdam tijdens een nachtconcert op zaterdag 7 juni 1958. Dankzij impresario Lou van Rees en het Nederlands Jazz Archief ( nu ondergebracht bij het Muziek Centrum Nederland) is dit live concert na meer dan 50 jaar uitgebracht op cd in de serie Jazz at the Concertgebouw. Het is de vierde cd op rij - eerdere uitgaven waren live concerten van Chet Baker, Gerry Mulligan en Jay Jay Johnson, alle drie juweeltjes uit de Europese jazzgeschiedenis. aag de opmaat naar een bespreking van deze opnamen.

Sarah Vaughan (1924 - 1990) ( bron: jazzwax.com)
Sarah Vaughan werd geboren in maart 1924 in Newark NJ en ze groeide op in een muzikale familie. Haar vader, timmerman, speelde gitaar en als kind zong ze, samen met haar moeder in het koor van de Mount Zion Baptisten kerk. Ze leerde pianospelen op zevenjarige leeftijd en speelde als tiener orgel in de kerk. Ze zong en speelde piano op de middelbare school en toen al had ze links en rechts optredens. Ze vertelde eens in een interview, dat toen al de basis voor haar later zangstijl gelegd werd: While I was playing piano in High School, I learned to take music apart and analyze the notes and put it back together again ( = toen ik piano speelde op de middelbare school, leerde ik om de muziek te analyseren en de begrijpen) vertelde ze Barbara Gardner in Down Beat (maart 1961). By doing this, I learned to sing differently from all the other singers.(= Op die manier leerde ik heel anders te klinken dan andere zangeressen).

Label van een Mercuryplaat: Alexander's Ragtime Band (april 1957)

Begin jaren veertig schreef ze zich in voor een amateur talentenavond in het gerenommeerde Apollo Theater in Harlem en ze ging naar huis met de eerste prijs. Dit zou het begin worden van een glanzende carrière en het resulteerde, binnen een aantal weken, in een plekje in het orkest van Earl Hines, waar ze piano mocht spelen en, uiteraard, zingen. Al snel volgende de grote big band van Billy Eckstine, die in die tijd gevormd werd. Haar eerste opname was met dit orkest: I'll Wait and Pray uit september 1944. Billy Eckstine orkest ( 1946) (hubcap.clemson.edu)
Ze was vooral gefascineerd door de grote bebopmusici zoals Charlie Parker en Dizzy Gillespie, waarbij laatst genoemde eveneens speelde in het Billy Eckstine orkest en op haar debuutalbum. I thought Bird and Diz were the end ...........(= Voor mij waren Bird (= Charlie Parker) en Diz (= Dizzy Gillespie) het einde ....... ). At that time I was singing more off key than on (= Het leek wel of ik in die tijd vaker "uit de toon" dan "zuiver"'zong), vertelde ze Don Gold in Down Beat (mei 1957). Deze pioniers van de bebop beïnvloedden haar - vooral blazers lijken haar manier van zingen beinvloed te hebben. Ze vertelde Don: I think their playing influenced my singing. (= Ik geloof dat hun spel mijn zingen beinvloed heeft). As soon as I hear an arrangement, I get ideas kind of like blowing a horn.(= Zodra ik een arrangement hoor, krijg ik ideeën hoe het te zingen alsof ik op een instrument blaas). I guess, I never sing a tune the same way twice. (= Volgens mij zing ik een nummer nooit twee keer het zelfde).

Sarah Vaughan te midden van twee jazzgrootheden: Coleman Hawkins (links) en Illinois Jacquet (rechts). Den Haag oktober 1954 ( foto: Wouter van Gool. Bron: One Night Stand - Jaap van der Klomp)

Geniet van een fragment uit de zgn. Rhythm and Blues Revue, die rond 1954 werd opgenomen in het Apollo Teater, waarin Miss Sassy is te horen, Sarah Vaughn (sic), met het nummer Perdido. De resterende nummers zijn van het Count Basie orkest.


Affiche (in negatief) van de Coloured Show in het Gebouw van K & W in Den Haag en het Concertgebouw in Amsterdam ( oktober 1954) ( foto: NJA. Bron: One Night Stand - Jaap van der Klomp)

Tijdens de eerste twee decennia van haar carrière werden heel wat van haar nummers hits, maar ze moest wachten tot 1959 voordat ze de klapper maakte, een miljoenenhit: Broken Hearted Melody. Voor jazzliefhebbers, overigens, meer een popnummer dan een jazznummer. In 1953 bezocht ze voor het eerst Europa met het Dizzy Gillespie Quintet en een jaar later stal ze de harten van de Nederlanders in de zgn. Coloured Show, een optreden waarin ze o.a. met Coleman Hawkins en Illinois Jacquet op het podium van het Gebouw voor Kunsten & Wetenschappen in Den Haag en het Concertgebouw van Amsterdam stond. In 1958 keerde ze terug naar Europa voor een lange tournee van vier maanden. Net als Benny Goodman was ze uitgenodigd om te zingen in het Amerikaanse paviljoen op de Wereldtentoonstelling in Brussel. Ze trad eind juli 1958 een week lang op met o.a. Sidney Bechet en de International Youth Band (geleid door Marshall Brown).

In Sarah Vaughan: Unieke live-opnamen - Live in het Concertgebouw (1958) hoop ik meer te vertellen over Sarah's concerten in Europa, en in het bijzonder de onlangs uitgebrachte opnamen uit het Concertgebouw uit de zomer van 1958.

Hans Koert
keepswinging@live.nl

Sarah Vaughan ( 1924-1990) is één van die legendarische jazzzangeressen uit de tweede helft van de twintigste eeuw. Met een stem, die een operazangeres niet zou misstaan veroverde ze de wereld. Het hoogtepunt van haar carriere lag in de jaren vijftig en zestig, waarin ze o.a. voor de eerste keer Nederland bezocht. Keep Swinging belicht het begin van haar carriere, als opmaat naar een bespreking van een unieke live-cd uit de serie Jazz at the Concertgebouw ...........

De Keep Swinging blog viert volgende week haar vijfde verjaardag en doet dat met een paar bijzondere bijdragen. Als je de Keep Swinging blog wilt volgen, dan kan dat via Twitter of vraag de gratis nieuwsbrief aan.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions