Keep (it) Swinging: Marc Mommaas Landmarc Quartet in jazzclub Artishock

Prachtig muzikaal tijdsbeeld van de Nederlandse New Yorker Marc Mommaas
Jazzclub Artishock - Soest ( 11 februari 2012)
Jan Verwey
(foto's Hans Koert) (concert Porgy en Bess - Terneuzen)( 5 februari 2012)

Een beetje wonderlijke bezetting, dacht ik, zonder bas met twee gitaren en drums. Die zitten elkaar toch in de weg, die gitaren? We hebben het hier over een concert in Jazzclub Artishock – Soest, dat wat later begon door een probleem met een van de versterkers (zaterdag 11 februari 2012). Tenorist Marc Mommaas speelde zijn CD “Landmarc” met de Amerikaanse muzikanten: Vic Juris en Nate Radley – gitaar, Tony Moreno – drums.

Nate Radley ( foto: Hans Koert - Porgy en Bess Jazzclub - Terneuzen)
Al meteen bij het titelstuk Landmarc bleek hoe schijnbaar moeiteloos en relaxed de band zich door de arrangementen en compositie’s van Marc zou gaan heenwerken. Mooi unisono-werk tussen Marc en, steeds wisselend, één van de gitaristen. Ook het samenspel van de gitaristen bleek een vondst in het geheel.

Vic Juris ( foto: Hans Koert - Porgy en Bess Jazzclub - Terneuzen)
Vic Juris: de veteraan, opgegroeid in het muzikale milieu van Rock ’n Roll en later Jazz-Rock. Nate Radley: de wat jongere en iets moderner spelend, maar niet minder goed mengend. Als de een soleert en de ander begeleidt, maakt het bijna niet uit wie wat doet, het is in alle gevallen hoogstaand en harmonisch waardevol. In het tweede stuk Folksong, men volgde de volgorde van het album, is het vooral het wisselen van toonsoort, wat voor goede kleuring zorgt in de compositie, belangrijk.

Marc Mommaas ( foto: Hans Koert - Porgy en Bess Jazzclub - Terneuzen)
Wat misschien wel het meest opvalt is dat de contra-bas in deze bezetting absoluut niet gemist wordt; de gitarist die begeleidt, lost dit op door de lage snaren wat meer te laten doorklinken en Tony Moreno, een zeer vindingrijke drummer, vult zo goed de plekken op, die een bassist zou moeten invullen, waarbij nog opvalt dat hij goed meeleest in de partijen, waarbij accenten precies daar vallen waar ze thuishoren, dat maakt deze groep tot een vloeiend geheel.

Tony Moreno ( foto: Hans Koert - Porgy en Bess Jazzclub - Terneuzen)
Nog wat hoogte-punten: Little One: geschreven rond de geboorte van Marc’s inmiddels 4 jaar oude dochter, een lyrische melodielijn, uitgevoerd als duo met gitaar. Patience: In dit stuk was merkbaar dat deze groep alweer zo’n jaar met dit repertoire werkt en daardoor in Artishock een stuk uitbundiger werd gespeeld als op de CD. Ook een beetje de schuld van gitarist Vic Juris, die werkelijk alles op het gebied van electronica via zijn pedalen uit de kast haalde, waardoor het soms niet helemaal van hier klonk, soms zelfs wat sprookjes-achtig.

Nate Radley ( foto: Hans Koert - Porgy en Bess Jazzclub - Terneuzen)
Na het laatste stuk ASAP, ging een groot deel van het voldane publiek, as soon as possible, huiswaarts, de -7 graden-nacht in, waarna Marc en ondergetekende, onder het genot van een biertje, nog even konden napraten hoe het nu kan, dat je stukken zo kunt schrijven, dat ten eerste: de gitaren elkaar niet in de weg zitten en ten tweede: je een contra-bas niet mist! Dat heet counter-point (contra-punt, dus). Opzoeken? Wikipedia!
Jan Verwey
Jazz-muzikant/rescensent
Radio-programma Holland Jazz (Concertzender)
keepswinging@live.nl
De Keep Swinging blog plaatste eveneens een verslag van het concert van Marc Mommaas en zijn Landmarc Quartet in Porgy en Bess - Terneuzen ( 5 februari 2012)

Het kwartet van de Nederlandse New Yorker Marc Mommaas, tenorsaxofonist, tourde in februari 2012 enkele weken langs Nederlandse jazzpodia. Op zaterdag 11 februari 2012 traden ze op in jazzclub Artishock in Soest en Jan Verwey, jazz-muzikant en - recensent was er bij en doet verslag. De Keep(it)Swinging blog plaatst graag dit soort verslagen van bijzondere jazzconcerten. Als je niets wilt missen, volg haar dan via Twitter ( #keepitswinging) of vraag de gratis nieuwsbrief ( Engels of Nederlands) ( keepswinging@live.nl)