Keep (it) Swinging: Curtis Amy - een vergeten West Coast saxofonist

Curtis Amy - a forgotten West Coast saxophonist ( English) Curtis Amy - een vergeten West Coast saxofonist (Nederlands)

De man met de hoed: Een Texas-to-LA tenorist ........
CURTIS AMY - EEN VERGETEN WEST COAST SAXOFONIST
Hans Koert

Eén van die vergeten saxofonisten uit de tweede helft van de Twintigste Eeuw is Amy Curtis. Ik leerde zijn muziek kennen toen ik een aantal fragmenten hoorde ( en zag) uit een TV-programma uit begin jaren zestig, Frankly Jazz, waarin hij te horen was. Hoewel de beeldkwaliteit wat te wensen overlaat, wil ik zijn muziek toch vandaag laten zien en horen.

Hoes van het Pacific-album Katanga! ( 1963)

Geboren in Houston, oktober 1929, leerde hij als kind klarinet spelen - pas in het leger stapte hij over op tenorsax. Hij studeerde aan het Kentucky State College. Hij begon platen op te nemen toen hij midden jaren vijftig naar de westkust verhuisde, naar Los Angeles om precies te zijn. Wel is er één plaat bekend eind jaren veertig toen hij nog in Houston woonde en daar met zijn septet de zanger Hubert Robinson begeleidde.

Dupree Bolton, een obscure trompettist in het sextet van Curtis Amy.

Zijn eerste opname in Los Angeles was met Dizzy Gillespie in november 1955. Onder eigen naam nam hij op voor Pacific Jazz met Paul Bryant. In totaal maakte hij tussen 1960 en 1963 zes platen voor Pacific en dat zegt wel iets over zijn populariteit toen, maar het feit dat geen enkele plaat (nog) op CD verkrijgbaar is, zegt genoeg over de staat van vergetelheid nu .... (!). In deze periode was hij te gast in het Frankly Jazz programma, getiteld The Curtis Amy Sextet met als gastheer Frank Evans. De beeldkwaliteit van deze analoog opgenomen programma's laat te wensen over, maar de geluidskwaliteit is beter. Volgens de boeken dateert dit programma uit 1962, maar dat moet, aangezien de LP Katanga ter sprake komt, die in februari 1963 werd opgenomen, van een jaar later zijn. Geeft niet - de muziek is prachtig. De musici zijn: Dupree Bolton op trompet, een legendarische trompettist, wiens geluid slechts op een tweetal platen vastgelegd is: Katanga van Curtis Amy en The Fox van Harold Land. Dupree Bolton moeten we binnenkort ook maar eens in de schijnwerper plaatsen - hij is nu geheel vergeten. Verder zijn tijdens het TV-programma te zien: Curtis Amy op tenorsax; Charles Coker op piano, Holland Ray Crawford op gitaar ( hij heeft zijn dag ...... hij speelt geweldig), Victor Gaskin op bas en Ronald Selico op slagwerk.
Het volledige Frankly Jazz programma duurt bijna een half uur en het was één van de jazzprogramma's die uitgezonden werden begin jaren zestig door Tv-stations, zoals Jazz Scene ( van Steve Allen); Ralph Gleason's Jazz Casuals en Jazz On Stage. Frankly Jazz was een Tv-station uit Californië dat nauwe banden had met Pacific-jazz. De uitzending is wat verknipt, maar de vier fragmenten komen alle uit dezelfde uitzending - het begin is steeds hetzelfde.
Geniet van het eerste nummer: Summertime.

Curtis Amy speelde dit nummer vaker als hij optrad - het werd vastgelegd in een live-opname voor het Pacific-album Tippin' On Through van een optreden in de bekende Lighthouse club in Hermosa Beach. Hij speelde het ook als lid van het Onzy Matthews Orkest, dat zanger Lou Rawls begeleidde ( juli 1963).

Album met de Philadelphia opnamen (1976-1981) van Lou Rawls met o.a. Curtis Amy.

Curtis nam dit nummer op voor zijn album Katanga in februari 1963 met een iets ander sextet dan in het Tv-programma. Op de plaat speelt Jack Wilson piano ( met hem speelde Curtis Amy een jaar later in zijn Jack Wilson's Quartet) en Doug Sides slagwerk.

v.l.n.r.: Kirk Lightsey - Giorgios Antoniou - Roberta Gambarini - Douglas Sides ( Porgy en Bess - Terneuzen. (oktober 2007) ( foto: Hans Koert)

In oktober 2007 bespeelde Doug Sides het slagwerk in een concert met zangeres Roberta Gambarini en haar kwartet in Porgy en Bess in Terneuzen.
Het volgende nummer heet Laura.

Curtis wilde liever niet bij de West Coast Jazz ingedeeld worden, zei hij ooit in een interview: Texas Tenor? Well, that description goes back to when I did things like Blues Message.(= Texas Tenor. Dat gaat terug tot de tijd dat ik platen maakte als Blues Message). But West Coast saxophonist as in Wardell Grey and Dexter Gordon, Teddy Edwards and Harold Land? ( = Maar West Coast saxofonist net als Wardell Grey and Dexter Gordon, Teddy Edwards en Harold Land). I'll go for that.(= Dat zie ik wel zitten). Dexter and I played together in Onzy's band.( = Dexter en ik speelden samen in de band van Onzy (Matthews))
Het laatste nummer is Blues For Amy.

Zoals eerder gezegd - de beeldkwaliteit is ronduit slecht, maar het geluid kan er mee door: de muziek echter is schitterend.

Curtis Amy werd in de tweede helft van de jaren zestig de leider van de band van Ray Charles en kwam terecht in het pop en Rhythm & Blues circuit. Hij speelde bij Marvin Gaye en is tot halverwege de jaren negentig te horen in filmmuziek ( Dirty Dancing), maar ook als sessiemuzikant op popalbums als Soft Parade van The Doors en Carol King's Tapestry. Ook trad hij vaak op in shows van zijn vrouw, Merry Clayton, die Rhythm & Blues / gospel zangeres is. Tot juni 1994, toen maakte hij nog éénmaal een jazzplaat, getiteld Peace For Love op het Fresh Sound Label. Die plaat hoop ik nog eens te kunnen beluisteren. Hij overleed in juni 2002 in Los Angeles.

De opnamen van Frankly Jazz zijn ook verschenen op de Uptown Dupree Bolton reissue Fireball. Een mooi overzicht van zijn werk is te vinden op een 3CD set van Mosaic, maar ook die set lijkt niet meer te koop - helaas ik had het graag gehoord.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Curtis Amy is één van die West Coast saxofonisten uit de jaren vijftig, van origini kwam hij uit Texas, die als studiomuzikant een carriere in de film- en popmuziek gemaakt hebben en de jazzmuziek vaarwel zeiden. Hij leidde de band van Ray Carles, maar werd ook sessiemuzikant bij opnamen van de Doors en componist van filmmuziek zoals van de film Dirty Dancing. Halverwege de jaren negentig maakte hij weer een jazzplaat, maar dankzij opnamen van een vergeten Tv-programmauit de begin jaren zestig kunnen we nu ook horen en zien hoe goed hij als jazzsaxofonist speelde .... Keep Swinging zet vergeten en ondergewaardeerde musici graag in de schijnwerper. Als je daar bij wilt zijn en niets wilt misssen, vraag dan de Keep swinging newsletter.