Keep (it) Swinging: David “Fathead” Newman (1933-2009): Zijn vroegste jaren

David “Fathead” Newman (1933-2009): Zijn vroegste jaren (Nederlands) David “Fathead” Newman (1933-2009): De laatste twintig jaren. (Nederlands) David “Fathead” Newman (1933-2009): His early days in music. (English) David “Fathead” Newman (1933-2009): The last decades of his career. (English)
Een (selectieve) David "Fathead" Newman discografie
Hank Crawford R.I.P.

David “Fathead” Newman (1933-2009): Zijn vroegste jaren.
Hans Koert
Afgelopen week overleed saxofonist en fluitist David Newman, beter bekend onder de naam David Fathead Newman, op 75 jarige leeftijd. Hij was één van mijn favoriete saxofonisten, die ik elf jaar geleden voor het eerst live hoorde spelen tijdens een tournee met het Rein De Graaff Trio in Porgy en Bess, Terneuzen. In twee blogs wil ik iets over zijn leven en muziek vertellen. Vandaag het eerste deel over het begin van zijn carrière bij o.a. de Ray Charles band. Deel twee heet: David “Fathead” Newman (1933-2009): De laatste twintig jaren, over de laatste 20 jaren.

David "Fathead" Newman. (Porgy en Bess, Terneuzen, februari 1998) (foto: Hans Koert)
David “Fathead” Newman werd geboren in Corsicana, Texas in februari 1933, maar hij groeide op in Dallas. Daar bezocht hij de Lincoln High School. Het was tijdens zijn studie op die school dat hij zijn bijnaam Fathead kreeg, dat in American slang, Bargoens zo je wilt, zo iets als sukkel betekent. Zijn muziekleraar noemde hem zo, toen hij eens tijdens een repetitie van het schoolorkest met zijn bladmuziek ondersteboven op de lessenaar zat te spelen; toen al speelde en improviseerde hij uit zijn hoofd.

Na zijn middelbare school ging hij naar het Jarvis Christian College om theologie te studeren, maar maakte die studie niet af en ging als muzikant aan de slag bij het orkest van Buster Smith, bijgenaamd de Professor. Daarna speelde hij ook nog eens bij Connors, waardoor hij in het schnabbel circuit terechtkwam van dansavonden in de parochiezaal tot optredens in de kroeg. Hij ging ook spelen in Rhythm & Blues bands, zoals die van Lowell Fulson en T-Bone Walker, die erg populair waren in die dagen.

Ray Charles and his Orchestra in 1960. Fathead Newman zit gedeeltelijk verstopt achter de tweede Raelett van link.

Daar leerde hij Ray Charles kennen en toen Ray een eigen band oprichtte werd hij gevraagd om er bij te komen; eerst als baritonsaxofonist, later op tenor. Met deze band moet hij in mei 1963 ook in Nederland opgetreden hebben ( al heb ik de precieze bezetting niet kunnen achterhalen), in de Houtrusthallen in Den Haag en in de RAI in Amsterdam. Drie maanden later is de band van Ray Charles weer terug in Nederland; dan voor een concert in het Kurhaus in Scheveningen.

Ray Charles tijdens het concert in de RAI, Amsterdam ( 11 mei 1963) ( foto Nico van der Stam)

Ik vind het leuk om uit die periode een fragment te laten zien, waarin we de band van Ray Charles zien optreden met een tenorsolo van David Fathead Newman: Just A Little Lovin'

In november 1958 maakte hij zijn eerste opnamen op het Atlantic label onder eigen naam, getiteld Fathead en daarna zouden nog heel wat opnamen volgen. Ik heb mijn verzameling eens omgekeerd en kwam o.a. een Blue Note met het Lee Morgan Quintet tegen met een opname uit 1967 getiteld Sonic Boom, waarin Fathead Newman tenorsax speelt.

Hank Crawford en Fathead Newman

Een andere plaat is die met het Hank Crawford Orkest, waarin Fathead Newman op tenor, Randy Brecker op trompet, Dr. John aan de toetsen en Houston Person, die eveneens op de tenor te horen is. Hank Crawford (altsax)zat samen met Fathead Newman in het Ray Charles-orkest en bezocht ook in 1963 Nederland. Fathead maakte prachtige opnamen met Hank Crawford, die ook present was op de eerder genoemde Atlantic LP Fathead. Ik heb enkele nummers van hun Roadhouse Symphony album gespeeld, een eerbetoon aan hun periode bij Ray Charles (Precious Lord and Tragick Magick). (wordt vervolgd)

Hans Koert

Hank Crawford (1934-2009)

Op de dag dat ik deze blog publiceerde, donderdag 29 januari 2009, overleed Hank Crawford. In deze bijdrage heb ik over de samenwerking tussen Fathead en Hank gesproken. Bennie Ross Crawford, Jr., Hank voor zijn vrienden, overleed een paar dagen na zijn collega en vriend Fathead Newman eveneens op de leeftijd van 75 jaar.

EEN (SELECTIEVE) DISCOGRAFIE VAN DAVID FATHEAD NEWMAN
(zoals ik die in mijn verzameling heb gevonden).

Je vindt een uitgebreide discografie op David Fathead Newman’s eigen site:

freddie green/king of rhythm session ( = 1 track: as ray charles orchestra)(1959)
les tresors du city jazz 1956/CD 64 (= 1 track as ray charles orchestra) (1956)
lee morgan/sonic boom ( 1967)
rein de graaff/confirmation (1996)
hank crawford/roadhouse symphony (1985)
james clay/cookin' at the continental (1991)
roy hargrove/the vibe (1992)
kansas city band/ a robert altman film ( 1995)

kansas city band/kc after dark (1995)
roy hargrove/family (1995)
david fathead newman-marchel ivery-rein de graaff trio/blue greens & beans (1990)
david "fathead"newman/mr. gentle mr. cool (1994)
david fathead newman/cityscape (2005)
rh factor/distractions (2005)

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl