Miles Davis 1949

( Naar de Nederlandse vertaling.)

The recordings at the 1949 Paris Jazz Festival made by the Miles Davis - Tadd Dameron Quintet are one of the live performances gathered together in the 10 CD box Miles Davis - The Complete Live Recordings 1948 - 1955

The box is low priced, well designed ( have a look at one of the details: the CDs are designed as a mini LP - even the, normally silver surface of the reverse, is black ) and contains a booklet with a lot of information, including a discography.

Is this a box for the average jazz admirer, that wants to listen to Miles at the start of his carreer? No, I don't think so - it's only interesting for those collectors who want to follow Davis' musical development and history minute by minute. Mind that most of the recordings were taped privatly or were transferred from rare radio programs, so you'll understand that the sound quality not always refers to our high standards.

In April 1949 Davis had finished his second recording session for Capitol, well reissued on the Capitol Miles Davis - The Complete Birth Of The Cool album. Miles flew to Europe with Tadd Dameron, invitated by Charles Delaunay, to play at the Salle Pleyel in Paris for a series of concerts part of the Paris Jazz Festival ( 8 - 15 May 1949).

The Tadd Dameron - Miles Davis Quintet was completed in Europe with three Americans who lived in Europe: James Moody ( former member of Dizzy Gillespie's Band), Barney Spieler ( bass player who had played with Benny Goodman and now studied at the Conservatoire National de Musique de Paris) and and Kenny Clarke, who played in Dameron's Big Ten.

The band, that was labeled as the quintet that played the most modern form of jazz, was sceduled for 5 or 6 concerts at Salle Pleyel. Some of the concerts were broadcast by Le Poste Parisien, and thanks to those broadcasts the music played, is now available. Nine tunes, played during that week, have been released at several occasions - this 10 CD Miles Davis box contains also The Squirrel, a Tadd Dameron composition, that had been lost and now makes the set complete.

As there was no time to rehearse, the band prevented problems at stage, by making agreements; in Good Bait, for instance, Moody plays the melody alone and Davis only the bridge and when they play the ballads Don't Blame Me and Embraceable You Moody ísn't active at all.

James Moody didn't play very well during these concerts, due to the fact that he was very shy and insecure, playing as a youngster between all those giants. Only in All The Things You Are, Moody plays well, due to the fact that they used the arrangements for Gillespie's band - a tune he had played several times before.

Although the quintet is titled the Miles Davis-Tadd Dameron Quintet, Tadd doesn't play an important part during this concert - Miles is the leading man here - he introduces the members of the band and the titles of the tunes and it is one of the rare occasions he did do so - everybody knows that Davis, due to problems with his voice, at later concerts, never spoke through the microphone.

The last Festival concert, on the 15th of May 1949, was concluded with a jam, that contained all musicians of the festival - oh boy - it seems they were all on stage: Bill Coleman, Miles Davis, Kenny Dorham, Oran Hot Lips Page, Sidney Bechet, Charlie Parker, Don Byas, James Moody, Al Haig, Tommy Porter, Max Roach and our own youngster Toots Thielemans - I'd wish I had been there, but I wasn't even planned at that date !!! This final Farewell Blues, a bit chaotic as to be expected, is also available in this set.

I have never felt so good in all my life; it was freedom ... to be treaded like a human being, like somebody important: Miles said, when he had returned in New York.

A box for die hards.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

80: 3 february 1927: Sunny Disposish-37599 Jean Goldkette and his Orchestra

75: 3 february 1932: Rain on the Roof-71802-1 Nat Shilkret and his Victor Orchestra

Creole Love Call-71812 Duke Ellington and his Orchestra

70: 3 februari 1937: Runnin' Wild-4561-1 Benny Goodman Quartet

60: 3 februari 1947: Hi De Ho Man - Cab Calloway and his Orchestra

50: 3 februari 1957: Meditation - Stido Alstrom Sextet

Nederlands ( To the English translation )

De opnamen gemaakt tijdens de concerten op het Paris Jazz Festival in 1949 van het Miles Davis - Tadd Dameron Quintet zijn één van de onderdeeltjes uit de 10 CD box Miles Davis - The Complete Live Recordings 1948 - 1955

De box is laag geprijsd, schitterend verzorgd (kijk maar eens hoe elk CD-tje tot een klein LP-tje gestilleerd is - zelfs het normaal zilverkleurig oppervlak van de CD is zwart gemaakt) en bevat een uitgebreid boekje met discografische informatie.

Is dit een box voor de gemiddelde jazzliefhebber, die iets wil horen van Miles aan het begin van zijn loopbaan? Nee, ik denk het niet - het is vooral interessant voor die verzamelaars, die Miles van minuut tot minuut wilen volgen in zijn muzikale ontwikkeling.

Bedenk dat de opnamen afkomstig zijn van privé opnamen, live opgenomen vanuit de zaal of voor de luidspreker van de radio - de geluidskwaliteit is dus op veel opnamen matig te noemen en voldoet dus niet aan onze huidige hoge standaards.

In april 1949 heeft Miles Davis de tweede serie Nonette opnamen voor Capitol afgewerkt ( netjes heruitgebracht op de Capitol Miles Davis - The Complete Birth Of The Cool album.

Miles vliegt met Tadd Dameron, op uitnodiging van Charles Delaunay naar Europa om te spelen in het beroemde Salle Pleyel tijdens het Parijse Jazz Festival ( 8 - 15 mei 1949).

De andere leden van het Tadd Dameron - Miles Davis Quintet worden in Europa gevonden: James Moody ( hij was blijven hangen hier, nadat hij in Dizzy Gillespie's Band gespeeld had), Barney Spieler ( een bassist, die gespeeld had met o.a. Benny Goodman en nu aan het Parijse conservatorium studeerde) en Kenny Clarke, die speelde bij Dameron's Big Ten..

De band, die omschreven werd als het quintet dat de nieuwste jazz speelde, moest zo'n 5 tot 6 concerten spelen in het Salle Pleyel. Sommige concerten zijn uitgezonden door Le Poste Parisien en dankzij die radiouitzendingen kunnen we nu naar de opnamen luisteren. Negen nummers, gepeeld tijdens de genoemde concerten, zijn al vaker heruitgebracht - deze box met 10 live CDs bevat ook het nummer The Squirrel, een Tadd Dameron compositie, dat zoek was en teruggevonden is.

Aangezien er geen tijd was om te oefenen, had de groep zich proberen in te dekken voor flaters. In Good Bait speelt Moody de melodielijn en beperkt Miles zich tot een enkele bridge - in de ballads Don't Blame Me en Embraceable You komt Moody gemakshalve helemaal niet aan bod.

Moody was nog erg onder de indruk dat hij met de grote Miles Davis mocht spelen, en dus erg gespannen en onzeker. Alleen het nummer All The Things You Are speelt hij goed, maar daarbij gebruikten ze ook dezelfde arrangementen, die Dizzy had gebruikt, dus kende Moody die goed.

Hoewel Tadd Dameron als co-leider in de naam van het quintet voorkomt, speelt hij alleen een begeleidende rol tijdens de concerten - Miles is hier de onbetwiste leider. Hij kondigt zelf de nummers aan en introduceert de musici, iets wat bijzonder is, want Miles zal later zelden de microfoon grijpen bij concerten, tengevolge van problemen met zijn stem.

Op de laatste dag van het festival (15 mei) komen alle musici nog een keer bij elkaar voor een jam: bijna alle belangrijke jazzmusici op één podium: Bill Coleman, Miles Davis, Kenny Dorham, Oran Hot Lips Page, Sidney Bechet, Charlie Parker, Don Byas, James Moody, Al Haig, Tommy Porter, Max Roach en een jonge Toots Thielemans - Wat zou ik hier graag bij geweest zijn, maar ja, ik was nog niet eens bedacht !! Deze Farewell Blues, zoals te verwachten een wat chaotisch eind, zit ook in deze box.

I have never felt so good in all my life; it was freedom ... to be treaded like a human being, like somebody important: zei Miles toen hij terugkwam in New York.

Een box voor de echte liefhebbers.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Ga ook eens op bezoek bij Eddy's Blog - een interessante jazz web log