Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2

( To the English translation.) Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2
Zes weken geleden publiceerde ik een bijdrage over Piet Kuiters, de tamelijk onbekend gebleven Nederlandse jazzmuzikant, die drie jaar geleden overleed. In het NJA-Bulletin ( nummer 57 - oktober 2005), het blad van het Nederlands Jazzarchief, deelde Hans Dulfer zijn herinneringen in een artikel kortweg Piet getiteld. Nadat ik de bijdrage over Piet Kuiters had gepubliceerd nam Django Kuiters, zijn zoon, contact met me op. Django woont nu in Oslo - Noorwegen en wilde graag zijn herinneringen aan zijn vader met de lezers van deze blog delen. Zijn bijdrage was van een dergelijke omvang dat ik het in twee delen heb gepubliceerd; het eerste deel als Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1 en het vervolg als Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2. De Engelse vertaling werd gepubliceerd als Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1 en Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2.
Bedankt Django voor je bijdrage !!
Hans Koert - keepswinging@live.nl

PIET KUITERS - Een Echte Amsterdammer door Django Kuiters.

1934-2005
Piet was een man van tegenstellingen – de meest paradoxale en bijzondere die ik ooit heb gekend. Hij was “supersnel”, hard als een rots, zachtaardig als een zomerbriesje, een fantastisch pianist met een geweldige uitstraling, integer, waanzinnig, intelligent, fantasierijk, creatief, vrij en vol humor. Daarnaast hoorden ellende, eenzaamheid en zelfvernietigingsneigingen, met geheimen en aspecten, die hem niet sierden. Maar ook kon hij zich van zijn zachtaardige kant laten zien, uitgebalanceerd, als hij zijn Tai Chi Chuan beoefende en onderwees.
Hij kon heel goed koken. Als schilder maakte hij pop art, minimal-art, figuratieve- en expressionistische schilderijen. De Chinese- en Japanse kunst en cultuur inspireerden hem en zijn huis was een mix van Oosterse invloeden, een atelier en een muziekstudio. Hij was, ik denk één van de weinigen, die de overstap van een aantal jaren Boeddhisme naar het Katholicisme maakte: Ik heb een engel gezien … gaf hij dan als verklaring.Willem Breuker en Piet Kuiters ( fotoarchief Django Kuiters)

Hij was een slecht promotor voor zichzelf en zijn muziek; het leek wel of het hem soms weinig kon schelen; alsof hij geen waardering van anderen wilde horen – zeker niet als dit zijn vrijheid zou indammen. Zijn filosofie, zijn persoonlijkheid paste niet bij het type van de carrièremakende muzikant, die voeling moet houden met de scene, die platen moet maken om geld op de plank te krijgen, naamsbekendheid opbouwen en zorgen voor een min of meer uitgebreid platenoeuvre. Ik wou, natuurlijk, dat ik nog steeds over hem kon zeggen: Je Bent Die Je Bent.

Zoals eerder verwoord: Piet had het niet zo met de hedendaagse jazzscene, met uitzondering van Benjamin Herman, die hij hooglijk bewonderde. Het is alsof je met de besten uit vroeger dagen speelt, zei hij me eens opgetogen. Een mooi compliment! Piet behoorde tot de be-boppers van de oude-garde, die het vak op straat geleerd hadden en niet op een conservatorium. Steeds vaker speelden "jazz-"studenten" op het podium en namen de scene over. Piet was daar niet blij mee. - Piet was geen planner; geen organisator. Hij leefde met de dag: Street. Fast. Now! - dat was Piet ten voeten uit. Zo kenden we hem! Piet in Prinseneiland (fotoarchief Django Kuiters)

Ik heb spullen in mijn bezit: foto's, brieven en geluidsopnamen, die allemaal ooit openbaar zullen worden en sommige zaken zijn terug te vinden in het Nederlands Jazzarchief in Amsterdam.

Piet was een pionier, een voorloper met visie, die zich daar echter nooit op beriep. De herinnering aan hem leeft voort en ik voel me bevoorrecht deze complexe, spirituele en geestige man te hebben gekend - ik leer elke dag nieuwe dingen over hem en ik vind het fijn dit verhaal hier met anderen te delen. Als je vragen hebt, bijdragen of wat dan ook ….. neem dan gerust contact met me op.

Benjamin Herman ( januari 2007) (foto Hans Koert)
Het volgende muziekfragment is van een cassette, die hij zelf maakte en heeft een slechte geluidskwaliteit. Het laat echter goed horen hoe ik me Piet herinner en zijn schitterende solo's die hij maakte. Het voert me terug naar de jaren dat ik als kind in zijn studio-appartement rondzwierf op het Prinseneiland, Amsterdam. Een geweldige tijd!!

MUZIEKFRAGMENT

Django Kuiters, zoon.
Web:
www.myspace.com/pietkuiters
www.myspace.com/djangonovosjoint
http://www.djangonovo.com/



Het volgende filmfragment is van en film gemaakt door Louis Van Gasteren getiteld Jazz and Poetry waarin Piet Kuiters piano speelt, Herman Schoonderwalt op saxofoon, Ruud Jacobs op bas en Cees See op slagwerk. De dichter is Ted "The Hipster" Joans.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

English ( Naar de Nederlandse vertaling )

Six weeks ago I made a contribution about Piet Kuiters , the rather unknown Dutch jazz musician, who passed away three years ago. In the NJA-Bulletin ( number 57 October 2005), the magazine of the Dutch Jazz Archive, Hans Dulfer remembered him in a contribution simply titled Piet. After I published the contribution Piet Kuiters, Django Kuiters, his son, now living in Oslo - Norway contacted me and loved to share his remembrances of his father with the readers of our blog. His contribution was rather extensive and has been published in two parts: Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1 and Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2. The Dutch translation is titled: Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1 and Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1

( To the English translation.)
Zes weken geleden publiceerde ik een bijdrage over Piet Kuiters, de tamelijk onbekend gebleven Nederlandse jazzmusicus, die drie jaar geleden overleed. In het NJA-Bulletin (nummer 57 oktober 2005), het blad van het Nederlands Jazzarchief, deelde Hans Dulfer zijn herinneringen in een artikel eenvoudigweg Piet getiteld. Nadat ik de bijdrage over Piet Kuiters had gepubliceerd, nam Django Kuiters, zijn zoon, contact met me op. Django woont nu in Oslo - Noorwegen en wilde graag zijn herinneringen aan zijn vader met de lezer van deze blog delen. Zijn bijdrage was van een dergelijke omvang dat ik het in twee delen zal publiceren. Vandaag het eerste deel getiteld Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1 en het vervolg in Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2. Eerder werd de Engelse vertaling gepubliceerd: Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1 en Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2.

PIET KUITERS - Een Echte Amsterdammer door Django Kuiters.

1934-2005
Piet groeide op in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw tussen de tafels in de ijssalon van zijn grootouders in het centrum van Amsterdam, boogie woogie spelend als zevenjarige om tenslotte te belanden in de bebop.
Zijn spel ontwikkelde zich van jazz-bebop naar free jazz, popmuziek om weer helemaal terug te keren bij de bebop – de cirkel was weer rond, maar eigenlijk was de bebop nooit weggeweest.
Toen, eind jaren zeventig, begin jaren tachtig free jazz zich ging manifesteren, was Piet daar niet meteen weg van. Hij had het gevoel alles al een keer gespeeld te hebben in de vroege jaren zestig als één van de pioniers van de New Thing, de Free Jazz beweging in Europa. Zijn terugkeer naar de bebop was voor hem een natuurlijke stap – hij vergeleek de bebop altijd met de klassieke muziek – en het bleef hem steeds boeien. Ik woonde als kind in de jaren zeventig op het Prinseneiland in Amsterdam, en als ik terugdenk aan die tijd dan hoor ik de muziek die hij speelde achter de vleugel. Een fijne tijd! Hoewel ik zelf nooit leerde om bebop te spelen, is het iets van mezelf geworden, iets dat in mijn bloed zit – in mijn geest. In de jaren tachtig, na de experimentele jaren zestig en zeventig, waren de moderne jazzscene, de bebop en Piet Kuiters wat uit elkaar gegroeid. Piet zelf was, naast bebop, steeds op zoek naar andere expressiemogelijkheden en speelde in die tijd achter het keyboard in een funkband met de Amerikaans-Nederlandse zanger Justin – een jong supertalent, die in Amsterdam woonde.Hoesfoto van Piet Kuiters en de Free Jazz Inc. ( 45-toeren plaat)(1966)

Piet ging weer bebop spelen en maakte in 1993 de plaat Roll'm High. Deze plaat doet jammer genoeg geen recht aan Piet’s spel. De geluidskwaliteit is slecht en slordig, waarschijnlijk om het allemaal een beetje als een live-opname te laten klinken. Jammer, ik wou dat ik, terugkijkend, iets hierin had mogen zeggen. Ik zeg niet dat het allemaal slecht is, maar het had beter gekund. De plaat echter, plaatste Piet terug in de Nederlandse Jazz scene en hij mocht daardoor zelfs spelen op het Northsea Jazzfestival en optredens in het Bimhuis en andere clubs met zijn kwartet, waarin Benjamin Herman, Hans Ruigrok en Ben Schröder speelden.

De plaat Roll 'm High met het Piet Kuiters Kwartet met een nog jonge Benjamin Hermans
Over het “schandaal" in het Bimhuis hoorde ik voor het eerst na zijn dood, waar hij eind jaren negentig ( ik weet niet precies wanneer) om zijn zenuwen de baas te zijn, te veel whisky had gedronken tussen de sets. Hij deed zijn verplichte dansnummertje, waarbij hij in de tweede set van het podium viel. Hij bleef doorspelen, maar wat ik later van anderen hoorde, de vitaliteit leek plotseling verdwenen. Misschien was dit het begin van het eind, ik weet het niet. Ik bleef hem echter trouw en hoewel we elkaar niet vaak zagen hadden we regelmatig contact per telefoon en email.
Ik moest op een schitterende zomerdag spelen op een concert in Noorwegen toen ik een telefoontje kreeg dat hij ziek was. Ik ging halsoverkop naar Amsterdam om bij hem te kunnen zijn, samen met mijn moeder en zuster, bewust van de ernst van de situatie. Een paar weken daarvoor hadden we het nog gehad over hoe leuk het zou zijn als we samen zouden kunnen spelen – voor de allereerste keer.
Piet met Taisen Deshimaru (foto Django Kuiters archief)
Op zijn ziekbed behield Piet zijn gevoel voor humor, door in plat Amsterdams het leven als een schouwtoneel ( vrij naar Vondel) te verheerlijken.
Drie weken later was het over en uit. Het ziekteproces en de kille ziekenhuissfeer, de geur van ontsmettingsmiddelen en de dood en de pijn die Piet had en de strijd die hij tot aan zijn dood voerde, maakten het voor iedereen haast ondraaglijk. De ene dag leek het weer even beter te gaan; de volgende dag was het hopeloos….. en dat proces duurde drie weken.
Na het afhandelen van de zaken rond zijn overlijden, besefte ik hoeveel ik nog van hem had willen weten; hem had willen leren kennen, had willen helpen, met hem werken, praten. Hij had een lichte hartaanval gehad het jaar daarvoor, althans dat ontdekten de dokters in het ziekenhuis. Niemand wist daar van. Toch had hij in dat laatste jaar van zijn leven nog een heleboel plannen gemaakt. Hij had een nieuw keyboard gekocht, had internet ontdekt en woonde in een prachtig appartement aan de Reguliersgracht, met een balkon, waarbij hij over de mooie grachten keek. Hij reisde naar Brazilië en Portugal en vond daar nieuwe energie. Hij klonk optimistisch, nadat hij een lange tijd vol depressies achter zich had gelaten, ondanks dat hij te horen kreeg dat hij besmet was met hepatitis c. Hij dronk niet meer en leefde gezond, waardoor hij de negatieve efffecten van de hepatitis c besmetting kon neutraliseren. Hij was daar ontzettend blij mee en wilde dit vieren door weer te gaan drinken – een besluit dat hem uiteindelijk fataal zou worden. Zijn immuunsysteem kon dit niet verwerken; we troffen ook hallucinerende paddenstoelen aan in zijn appartement, dus hij leefde minder gezond dan we dachten. Misschien voelde hij zich onoverwinnelijk – een stukje zelfverloochening. In zijn linnenkast vonden we een heleboel Chinese kruiden en homeopathische geneesmiddelen. (wordt vervolgd)

Django Kuiters - zoon (Oslo - Noorwegen) (vertaling: Hans Koert) - keepswinging@live.nl

Web:
www.myspace.com/pietkuiters
www.myspace.com/djangonovosjoint
www.djangonovo.com

Fragment van een concert vastgelegd tijdens het Molde Jazz Festival in Noorwegen (1967) met Piet Kuiters en John Tchicai en de Candentia Nova Danica.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

English ( To the Dutch translation )
Six weeks ago I made a contribution about Piet Kuiters, the rather unknown Dutch jazz musician, who passed away three years ago. In the NJA-Bulletin ( number 57 - October 2005), the magazine of the Dutch Jazz Archive Hans Dulfer remembered him in a contribution simple titled Piet. After I had published this contribution Piet Kuiters, Django Kuiters, his son, now living in Oslo - Norway, contacted me and loved to share his remembrances to his father with the readers of this blog. His contribution was rather extensive and has been published in two parts: Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1 and Piet Kuiters - A true Amsterdammer - 2. Today I published the Dutch translation of part one: Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1 and Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl
Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2

( Naar de Nederlandse vertaling.)
Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1
Six weeks ago I made a contribution about Piet Kuiters, the rather unknown Dutch jazz musicians, who passed away three years ago. In the NJA-Bulletin ( number 57 - October 2005), the magazine of the Dutch Jazz Archive Hans Dulfer remembered him in a contribution simple titled Piet. After I published the contribution Piet Kuiters, Django Kuiters, his son, now living in Oslo - Norway contacted me and loved to share his remembrances to his father with the readers of our blog. His contribution was rather extensive and will be published in two parts: Yesterday I published Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1 and Piet Kuiters - A true Amsterdammer - 2. A Dutch translation has been released as Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1 and Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2.
Thanks Django for this great homage to your father.
Hans Koert - keepswinging@live.nl

PIET KUITERS - A True Amsterdammer ( = a true citizen of Amsterdam) by Django Kuiters.

1934-2005
Piet was a walking contradiction. A paradox and the most amazing person I have ever met. He was "supersnell", hard like a rock, soft and gentle as the summer winds - a genius piano player full of charisma, integrity, insanity, intelligence, imagination, creativity, freedom and humor. Alongside followed tragedy, loneliness and self-destructive tendencies, with secrets and sides to him that wasn't too flattering. Then again, he could be gentle, disciplined, balanced, practicing and teaching his Tai Chi Chuan. He was a fantastic cook too! He was also one of very few I guess, who went from Buddhism to Catholicism! He was never a hard worker when it came to promoting his music or keeping himself in the limelight, though. Sometimes I think he couldn't be bothered. He was in some ways free from the need for outward prestige - especially if it meant compromising his freedom.
Willem Breuker and Piet Kuiters ( photo archive Django Kuiters)

His philosophy, personality and ways of life didn't match the type of typical serious career-move-musicians that needs to stay connected and make recordings in order to pay the bills, get their name known and perhaps leave behind a more extended legacy, musically. I (of course) wish he were, still thinking: Je Bent Die Je Bent (= You Are Who You Are). As mentioned, he wasn't too impressed by the current Jazz scene - with the exception of the saxophonist Benjamin Herman, who he admired very much. "It's like playing with the best of the best in the old days!" he said. He was amazed. Piet was an old-school street-smart bebopper and he didn't believe you could study jazz at the conservatory. More and more of the "student jazz musicians" took over the scene, something Piet wasn't too jolly about. Piet was no planner. No organizer. In short, his life was lived on an everyday basis. A new day, everyday. Street. Fast. Now! That was Piet.
Piet in Prinseneiland (photo archive Django Kuiters)

I have material in my possession (photos, writings and audio) that will be made public as time goes by, and some of it can also be found at the Dutch Jazz Archive in Amsterdam.
The big picture is of course much more complex than this, regarding Piet, but this is some of my reflections and some of my knowledge for now. I hope it serves some public value to present him as truthful and honest as possible. I'm getting to know him more every day and I'm happy to share his story with you. So, if you have any questions, contributions - or anything, feel free to contact me.

Benjamin Hermans (January 2007). ( Photo Hans Koert)

The following recorded bit is from a low quality cassette recording he made himself. It represents exactly how I remember him and his wonderful solo playing. It takes me back to my childhood days in the studio apartment in Prinseneiland, Amsterdam. Magical times.

MUSIC FRAGMENT

Django Kuiters, son.
Web:
www.myspace.com/pietkuiters
www.myspace.com/djangonovosjoint
http://www.djangonovo.com/

The next fragment is from a film by Louis Van Gasteren titled Jazz and Poetry in which Piet Kuiters plays the piano, Herman Schoonderwalt on saxophone, Ruud Jacobs on bass and Cees See on drums. Louis Van Gasteren is a well known Dutch filmmaker. The poet is Ted "The Hipster" Joans.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Nederlands ( To the English translation )

Zes weken geleden publiceerde ik een bijdrage over Piet Kuiters, de tamelijk onbekend gebleven Nederlandse jazzmuzikant, die drie jaar geleden overleed. In het NJA-Bulletin (nummer 57 - oktober 2005), het blad van het Nederlands Jazzarchief, deelde Hans Dulfer zijn herinneringen in een artikel kortweg Piet getiteld. Nadat ik de bijdrage over Piet Kuiters had gepubliceerd, nam Django Kuiters, zijn zoon, contact met me op. Django woont nu in Oslo - Noorwegen en wilde graag zijn herinneringen aan zijn vader met de lezer van deze blog delen. Zijn bijdrage was van een dergelijke omvang dat ik het in twee delen publiceer. Het eerste deel in het Nederlands is getiteld Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1 en het vervolg in Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2. Eerder verscheen in de Engelse vertaling Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1 en Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1

( Naar de Nederlandse vertaling.)
Six weeks ago I made a contribution about Piet Kuiters, the rather unknown Dutch jazzmusician, who passed away three years ago. In the NJA-Jazz Bulletin ( Number 57 - October 2005), the magazine of the Dutch Jazz Archive Hans Dulfer remembered him in a contribution simply titled Piet. After I published the contribution Piet Kuiters , Django Kuiters, his son, now living in Oslo - Norway, contacted me and told me that he loved to share his remembrances to his father with the readers of this blog. His contribution was rather extensive and has to be published in two parts: Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1 and Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2. A Dutch translation has been published as Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1 and Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2. Thanks Django for this great homage to your father. Hans Koert - keepswinging@live.nl

PIET KUITERS - A True Amsterdammer ( = a true citizen of Amsterdam) by Django Kuiters.

1934-2005
Not forgetting to mention his boogie-woogie playing at the age of seven, growing up between the tables at his grandparents Ice bar in the 30s and 40s in the center of Amsterdam, bebop became Piet's signature style. His playing evolved from jazz/bebop to free jazz, pop and back full circle with bebop again. When contemporary new jazz hit the scene in the 80s, Piet felt it wasn't new at all. He did it all before in the early 60s, being one of the pioneers of The Free Jazz movement in Europe. So to go back to the source became an obvious move for him - always comparing bebop to the greatest of classical music and never growing tired of it. I remember, living as a kid in Prinseneiland in Amsterdam in the 70s, a period where he would soundtrack my childhood scenery, playing on his grand piano. It was truly magical. Although I never learned to play bebop it's in my blood and in my spirit. In the eighties, after the experimentation's and vitality of the 60s and 70s, bebop and Piet Kuiters was a bit lost to the contemporary jazz scene. Piet however, parallel to playing bebop, was always looking for new expressions and found himself behind keyboards in a funk band with singer, front man and guitarist Justin, who was an American / Dutch young super talent living in Amsterdam. Cover of Piet Kuiters and Free Jazz Inc. ( 45 rpm recording)(1966)

Piet found his way back to the classic bebop and made the record "Roll'm High" with a young Benjamin Herman in 1993. To my disappointment, it didn't capture the essence of Piet's playing, to the fullest. The record has poor sound and a somewhat slobbish character (intending to make it "on the spot", "live", "old time" - to me, just excuses for lack of focus and poor workmanship production wise - in retrospect I wish I had something to say in the process.). It's not all that bad, but I know it could be better. The CD however, put Piet back on the Dutch jazz scene and his "comeback" gave him a spot at the North Sea Jazz festival and also gigs at the Bimhuis etc., with his band. I first heard about the "scandal" at the Bimhuis after his death, where he in the late 90s (I'm not sure of the exact date) in-between sets - drank to much whiskey, ending in falling off the stage on the second set. He continued playing, but from what I heard something vital was all of a sudden taken away from him in that moment. Maybe this was the beginning of the end. I don't know. I've always been loyal to him and although we did not see each other that much, we had continuous contact through phone and email. I had a concert in Norway the day I got the phone call about his illness. I went down to Amsterdam to be with him together with my mother and sister, understanding the seriousness of the situation. Few weeks before, we had talked about how nice it would be with him and me playing together - for the first time!

Piet with Taisen Deshimaru (photo Django Kuiters archive)

In his hospital bed, Piet played his humor act saying theatrically What a wonderful theatre! (refering to life and with his typical "Amsterdam" accent). Three weeks later it was all over. The process and the surroundings: cold hospital walls, the smell of chemistry and death - and the extreme agony and pain Piet had before he died, was unbearable to witness. One day there was some hope and the other day there was just hopelessness - and so it continued for three weeks. The closure of his legacy the days after his death, made me realize how much more I wanted to know him, help him, work with him and be with him. He had had a minor stroke a year before, something they found out at the hospital. We didn't know. Still, his last year was full of hope and flourishing ideas. He had bought himself a new keyboard, he was online with web camera on the internet, had a wonderful apartment located in Reguliersgracht with a balcony overlooking the beautiful canals. He also traveled to Brazil and Portugal and he really was coming on strong with newfound energy. He sounded very optimistic after he had gone through a longer time of depression - due to news of his hepatitis C diagnose. He didn't drink and did a lot of right things for his health for a long time - neutralizing the hepatitis C values. Because of this good news, he decided to celebrate I guess, by drinking again – a lethal move which became his downfall. His immune system collapsed. We also found some hallucinogenic mushrooms in his apartment, so he wasn't as healthy as he should have been the last period (I suspect he thought he was invincible – or could be he was just in denial - still, looking through his drawers - I have never seen so many Chinese herbs and homeopathic drugs ever!). ( to be continued)

Django Kuiters (Oslo - Norway) - keepswinging@live.nl
Web:
www.myspace.com/pietkuiters
www.myspace.com/djangonovosjoint
http://www.djangonovo.com/

Fragment of a concert registered at the Molde Jazz Festival in Molde (Norway) 1967 featuring Piet Kuiters with John Tchicai and Candentia Nova Danica.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Nederlands ( To the English translation )
Zes weken geleden publiceerde ik een bijdrage over Piet Kuiters, de tamelijk onbekend gebleven Nederlandse jazzmuzikant, die drie jaar geleden overleed. In het NJA-Bulletin (nummer 57 - oktober 2005), het blad van het Nederlands Jazzarchief, deelde Hans Dulfer zijn herinneringen in een artikel kortweg Piet getiteld. Nadat ik de bijdrage over Piet Kuiters had gepubliceerd, nam Django Kuiters, zijn zoon, contact met me op. Django woont nu in Oslo - Noorwegen en wilde graag zijn herinneringen aan zijn vader met de lezer van deze blog delen. Zijn bijdrage was van een dergelijke omvang dat ik het in twee delen zal publiceren. De Nederlandse vertaling is getiteld Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 1 en het vervolg in Piet Kuiters - Een Echte Amsterdammer - 2.
Hierboven vind je de Engelse vertaling als Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 1 en het vervolg Piet Kuiters - A True Amsterdammer - 2.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl
Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions

Piet Kuiters

( Naar de Nederlandse vertaling.)
Today a Dutch piano player, Piet Kuiters, who was only known to a limited number of jazz lovers. He was born on Christmas day 1934 in Amsterdam and passed away on the 3rd of July 2005. I had read the remembrances to Piet Kuiters, after he deceased, written down by Hans Dulfer in the article, simply titled Piet! ( NJA Bulletin October 2005), but had never heard him playing and that fascinates me !

Some days ago I found some fragments where I heard him for the very first time. In fact he made, as far as I know, only two recordings. During the 1960s he had founded the group Free Jazz Inc. in which musicians like Willem Breuker played. The first fragment I love to share is from a short movie titled Jazz and Poetry in which Piet Kuiters plays the piano, Herman Schoonderwalt on saxophone, Ruud Jacobs on bass and Cees See on drums. The film is made by Louis Van Gasteren, a well known Dutch filmmaker. The poet is Ted "The Hipster" Joans.

In 1966 he made a 45rpm record titled Piet Kuiters and Free Jazz Inc. with Francois Content on pocket trumpet ( like Don Cherry), Piet Kuiters doubling on tenor saxophone and the piano and Glenn Van Wind on drums. The bass player remained unknown. They played two tunes: The Trend and Het Wilhelmus, the Dutch national anthem in free-style jazz, which caused a great deal of controverse.
Piet Kuiters left Holland for several years. He played in The Living Theatre and with John Tchichai and the Cadencia Nova Danica. They played at the Molde Festival in Norway in 1967 and the next fragment is from that festival.

Piet Kuiters returned to The Netherlands in 1977 and played at the International Jazz Festival in Laren, in the centre of The Netherlands. His style of piano playing had evolved from free jazz to bebop and it was clear that he was influenced by the music of Thelonious Monk and Bud Powell.
In December 1993 he made a recording with a young Benjamin Herman titled Roll in High and I guess this CD must to be found somewhere. I'd love to hear it. Piet Kuiters always has been a rather eccentric human being, fasinated by Tai Chi and didn't play often in public since the second half of the 1990s up to his death three years ago.
Source: Jazz Bulletin noumber 57 (October 2005). Hans Dulfer Herdenkt Piet Kuiters ( Piet ! )

Hans Koert keepswinging@live.nl



ROSA HENDERSON & THE FOUR BLACK DIAMONDS:
Rosa Henderson - Louis Metcalf - Jake Fraxier - Bob Fuller - Cliff Jackson: Daddy come back = I've got somebody now Recorded in New York City on the 5th of June 1926.


Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Nederlands ( To the English translation )

Vandaag maken we kennis met de Nederlandse jazzmuzikant, Piet Kuiters, pianist en saxofonist, die alleen bekend gebleven is in beperkte kring. Hij werd geboren op Eerste Kerstdag 1934 in Amsterdam en overleed op 3 juli 2005. Ik las onlangs een herinnering aan Piet Kuiters, eenvoudigweg getiteld Piet! opgeschreven door Hans Dulfer, na zijn heengaan drie jaar geleden. ( NJA Bulletin October 2005). Toen ik dat las realiseerde ik me dat ik tot die groep behoorde die Piet Kuiters nog nooit had horen spelen en dat intrigeerde me.
Een paar dagen geleden vond ik een filmfragment waarop hij meespeelde en voor het eerst kon ik met zijn spel kennismaken. Piet maakte, voor zover ik heb kunnen achterhalen, in ieder geval twee platen. In de jaren zestig richtte hij zijn groep Free Jazz Inc. op, waarin musici speelden als Willem Breuker. Het eerste fragment dat ik vond is uit een korte film van Louis Van Gasteren, de bekende filmmaker, getiteld Jazz & Poetry waarin Piet Kuiters piano speelt, Herman Schoonderwalt op sax, Ruud Jacobs op bas en Cees See op slagwerk. De dichter is Ted "The Hipster"Joans.

In 1966 maakte hij een singeltje getiteld Piet Kuiters en Free Jazz Inc. met Francois Content op pocket trumpet ( in navolging van Don Cherry, denk ik) Piet Kuiters die op tenorsax en piano dubbelt, en Glenn Van Wind op slagwerk. De bassist is onbekend gebleven. Ze speelden twee titels: The Trend en Het Wilhelmus, ons eigen volkslied, in free-jazz, wat nogal wat stof deed opwaaien.
Piet Kuiters woonde verschillende jaren in het buitenland. Hij speelde in het Amerikaanse Living Theatre en met John Tchichai en de Cadencia Nova Danica. Ze speelden op het Molde Festival in Noorwegen in 1967 en het volgende fragment komt van dat festival.

Piet Kuiters keerde in 1977 terug naar Nederland en speelde o.a. op het International Jazz Festival in Laren. Zijn muziek op de piano was ondertussen geëvolueerd van free jazz naar bebop en je kon goed horen dat hij beinvloed was geraakt door de grootten op het klavier: Thelonious Monk en Bud Powell.
In December 1993 maakte hij opnamen met een toen nog jonge Benjamin Herman getiteld Roll in High en ik vermoed dat deze CD nog wel ergens te vinden moet zijn. Ik zou hem wel eens willen horen, mede omdat ik ook graag luister naar Benjamin Herman op alt. Piet Kuiters is altijd wat excentriek gebleven, zowel als mens als muzikant, hij was gefasineerd door de vechtsport Tai Chi en speelde vanaf de tweede helft van de jaren negentig nog maar sporadisch in het openbaar. Drie jaar geleden overleed hij toch nog onverwacht.
Bron: Jazz Bulletin nummer 57 (October 2005). Hans Dulfer Herdenkt Piet Kuiters ( Piet ! )

Hans Koert keepswinging@live.nl

ROSA HENDERSON & THE FOUR BLACK DIAMONDS:

Rosa Henderson - Louis Metcalf - Jake Fraxier - Bob Fuller - Cliff Jackson: Daddy come back = I've got somebody now. Opgenomen in New York City op 5 juni 1926.

Keep swinging

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Retrospect

Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News letter Keep Swinging Contributions