Het Columbia Potato-Head platenlabel

PAUL WHITEMAN - De man met het aardappelhoofd ....
Een fraai Columbia platenlabel
Hans Koert

Potato-Head (English) Het Columbia Potato-Head platenlabel (Nederlands)
Ik ben geen echte platenverzamelaar, geen collectioneur, die rommelmarkten of eBay afstruint naar die ene take van Bix Beiderbecke of alle platen van bluesgitarist Robert Johnson probeert te vinden, maar mijn ogen gaan wel gloeien als ik een bijzonder platenlabel aantref in een bak 78-toeren, waaraan een verhaal kleeft. Eerder plaatste ik al een blog over de 100-jaar oude Disque Pathé, in een blog Een Antieke Krasse 100-jarige; vandaag wil ik het zgn. Columbia Potato-Head label laten zien dat ik onlangs vond - op dit Potato-Head label vind je exclusief opnamen van de grote Amerikaanse bandleider Paul Whiteman.


Great Day 149124-3 - Paul Whiteman and his Orchestra. Opgenomen in New York City op 9 oktober, 1929 en uitgebracht als Columbia 2023-D ( Verzameling Hans Koert)
Promotiefoto van Paul Whiteman (1890-1967) voor NBC-networks (jaren dertig)
Dit kleurrijke label werd uitgebracht door Columbia records van 1928 tot en met 1930. Paul Whiteman, die toen al een grote ster was, verbrak, na tien jaar, zijn contract met de Victor Record Company en tekende bij het veel kleinere Columbia records - een opmerkelijke en lucratieve transfer dat het kleine Columbia geen windeieren zou leggen, aangezien Paul Whiteman, vooral door de opkomst van de radio en de film The King of Jazz , alleen maar populairder zou worden. Paul Whiteman tijdens een jolig moment met zijn bandleden (eind jaren twintig)
De eerste Columbia plaat met Paul Whiteman werd uitgebracht in mei 1928 en het contract zou tot september 1930 duren, voordat Paul Whiteman terug zou keren naar Victor. Tijdens deze twee Columbiajaren bracht Columbia de Paul Whitemanplaten uit op het kleurrijke blauw - groen - oranje label met daarop zijn handelsmerk, een karikatuur dat al snel de "bijnaam" Potato-Head, Aardappelhoofd kreeg. In het Amerikaanse slang, staat Potato-Head synoniem voor een dom mens, dus de karikatuur getuigt eens te meer, dat Paul Whiteman behalve verstand van muziek en commercie, ook gevoel voor humor had. Het uitbrengen van dit soort "gepersonificeerde" labels was in die tijd iets nieuws en Columbia bracht ook labels uit voor zanger - bandleider Ted Lewis en crooner Rudy Vallée, zij het dat ze minder fraai waren dan Whiteman's Potato-heads. Ook Hit of the Week probeerde eind 1931 of artiestenfoto's op de achterkant van haar platen, de verkoop kon bevorderen.



Without a Song - 149125-3 - Paul Whiteman and his Orchestra. Opgenomen in New York City op 9 oktober, 1929 en uitgebracht als Columbia 2023-D ( Verzameling Hans Koert)
Bix Beiderbecke ( 1903-1931) moest in 1929 Whiteman's band verlaten.

Op het moment dat deze plaat opgenomen werd door Paul Whiteman, maakte Bix Beiderbecke geen deel meer uit van het orkest. Zijn gezondheid was slecht en hij was zwaar alcoholist, waardoor hij zich niet goed aan afspraken hield. Bix laatste opname met Paul Whiteman dateert van 13 september 1929, bijna een maand voor de plaat die ik hier in mijn handen heb, maar toen al kon hij de set niet afmaken en is hij alleen te horen op een niet uitgebrachte take van het nummer When You Counting the Stars Alone en een paar maten tijdens de laatste chorus van het nummer Waiting At The End of the Road. Paul Whiteman en Kurt Dieterle zetten Bix persoonlijk op de trein naar Davenport, de plek waar hij geboren en getogen was. Op 14 oktober, wordt hij opgenomen in het Keeley Institute in Dwight (Ill). Hier zal hij een maand blijven.Andy Secrets (foto: Andy Secrets archief)

Andy Secrets. een 22-jaar jonge kornettist, die daarvoor bij Goldkette speelde, was Bix's stand-in geworden begin 1929, toen hij al vaak moest verzuimen. Op deze plaat speelt hij kornet. De zang in The Great Day is van Jack Fulton en The Rhythm Boys, met Bing Crosby, Harry Barris en Al Rinker. Het nummer Great Day was geschreven door Vincent Youmans. Andy Secrets doet het op de plaat niet gek als plaatsvervanger van Bix, maar zowat op het eind wil hij het allemaal erg mooi maken en perst hij allerlei growling effects uit zijn kornet, dierlijke geluiden is de beste omschrijving, die niet door iedereen in dank afgenomen werden. Neem nu de componist, Vincent Youmans; hij probeerde zelfs Columbia te bewegen de plaat niet uit te brengen. Tevergeefs zul je begrijpen, anders lag de plaat nu niet op mijn draaitafel. .........



The Rhythm Boys, met Harry Barris (op de grond), Al Rinker aan de piano en Bing Crosby met bekkens en dirigeerstokje ( Verzameling Mickey Kapp)(bron:Bing Crosby - A Pocketful of Dreams (1903-1940)
Luister naar The Great Day zoals dat opgenomen werd door het Paul Whiteman orkest ( New York, 8 oktober, 1929)

Dit nummer werd een hit en stond zelfs negen weken nummer één. De b-kant, de flip-side noemen ze die kant in de VS, Without a Song, wordt gespeeld in een tamelijk peppy tempo,(= energiek tempo), iets dat de componist ook niet erg beviel. ( Bron: Bing Crosby- a pocket full of dreams ) (p. 204). Op dit nummer zingt Bing Crosby alleen, na een minutenlange intro, waarbij je denkt ........... wordt er nog gezongen of hoe zit dat of is het echt een nummer "Without a Song".
Zo'n Potato-Headplaat is een prachtige aanvulling voor mijn verzameling en bovendien een plaatje met een praatje.
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Zelfs al ben je geen echte platenverzamelaar, dan nog zul je moeten toegeven dat de zgn. Potato-Head Columbiaplaat, die ik onlangs vond, een leuke aanvulling is in mijn bescheiden 78-toerenkast. Paul Whiteman adopteerde eind jaren twintig, deze cartoon van hemzelf als zijn beeldmerk en al snel werd dit logo, Potato-Head, Aardappelkop, genoemd en je kunt het in die dagen overal op foto's en advertenties tegen komen, zelfs de wieldoppen van auto's waarmee de bandleden van Whiteman's orkest vervoerd werden, hadden dit logo. Potato-Head betekent in het Amerikaanse slang zoiets als "domkop", "sufferd", wat maar weer eens bewijst dat Paul Whiteman, behalve gevoel voor muziek en commercie, ook gevoel voor humor had ..... Keep Swinging wijst graag op dit soort bijzondere platen. Als je niets wilt missen, volg haar dan ook op Twitter (#keepswinging) of Facebook (Keep Swinging nieuwbrief) of vraag de gratis nieuwsbrief aan ( keepswinging@live.nl)
Retrospect Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Potato-Head

PAUL WHITEMAN - Mr. POTATO-HEAD
A 1929 Columbia Artist Picture Label
Hans Koert

Potato-Head (English) Het Columbia Potato-Head label (Nederlands)
I'm not a record collector pur sang, but I love to share with you rare record labels, or labels with a certain history. Last months I posted a blog about a 100 year Disque Pathé and recently Desirée Muis pointed me to some rare prints to be used for the rare Illustra-record label.
Today I love to share with you a great Columbia label, better known as the Paul Whiteman Potato-Head label.
Great Day 149124-3 - Paul Whiteman and his Orchestra. Recorded in New York City the 9th of October, 1929 and released as Columbia 2023-D ( Hans Koert collection)
Promo picture of Paul Whiteman (1890-1967) for NBC-networks (1930s)
These colourful record label was used by Columbia records from 1928 up to 1930. Paul Whiteman had left, after ten years, the Victor Record Company and signed a contract for Columbia records - a remarkable and lucrative transfer for this relatively small Columbia label as Paul Whiteman was an extreme popular artist in those day. Paul Whiteman kidding with some of his musicians (1930s)

The first Columbia recording with Paul Whiteman and his Orchestra, were released May 1928 and this series lasted up to September 1930, before he returned to Victor. During those two years Columbia gave its Paul Whiteman's record a colourful blue-black-orange-green-blue label with the caricature of Paul Whiteman, which beard a resemblance to a potato and became known as the Potato-Head label.
Artist picture labels were the latest thing in this field and Columbia also made a special label for vocalist / bandleaders like Ted Lewis and Rudy Vallée, but never as colourful as the Potato-Head labels for Whiteman. Without a Song - 149125-3 - Paul Whiteman and his Orchestra. Recorded in New York City the 9th of October, 1929 and released as Columbia 2023-D ( Hans Koert collection)
Bix Beiderbecke ( 1903-1931) had left definitvely Paul Whiteman's band
When Paul Whiteman recorded these records, Bix Beiderbecke, his popular cornet player, was no longer part of the orchestra. His health was bad and as he was addicted to alcohol so he wasn't able to keep his appointments anymore. Bix last recordings with Paul Whiteman where the 13th of September, 1929, almost a month before the one I have in my hands here, but he couldn't finish the set and during this set he could only be heard in one unissued take of When You Counting the Stars Alone and a few bars in the final chorus of Waiting At The End of the Road. Paul Whiteman and Kurt Dieterle, one of the violists of the band, accompanied Bix to the train that would bring him to Davenport, his hometown. On the 14th of October, he is accepted as a patient at the Keeley Institute in Dwight, Ill. where he stayed for one month.
Andy Secrets (photo: Andy Secrets archive)

Andy Secrets. a 22 year young cornet player, originally from the Jean Goldkette band, had become Bix's stand-in since early 1929 and can be heard in the record. The vocals in The Great Day are by Jack Fulton and The Rhythm Boys, featuring Bing Crosby, Harry Barris and Al Rinker. The song The Great Day was composed by Vincent Youmans. Andy Secrets is doing a rather good job on Bix chair, but nearly at the end, he spoils the tune with his growling effects on the cornet. When the composer Vincent Youmans heard this he even tried to let Columbia cancel the record, but ....... that didn't happen. The Rhythm Boys, featuring Harry Barris (on the ground), Al Rinker at the piano and Bing Crosby with cymbals and baton ( Mickey Kapp collection)(source:Bing Crosby - A Pocketful of Dreams (1903-1940)

Love to share with you this song: The Great Day as played by Paul Whiteman and his Orchestra ( New york, 8th of October, 1929)
)
This tune became rather popular and seems to have been the number one during nine weeks. The flip side, Without a Song, is played a bit at a peppy tempo , that displeased its composer too ( Bing Crosby- a pocket full of dreams ) (p. 204) and has Bing Crosby as the only vocalist, after a lengthy introduction by the band.
A great colourful more then 80 years old relic from the Roaring Twenties.
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Even is you're not a record collector, you'll admit that the Potato-Head Columbia record is great stuff to have in your collection. Paul Whiteman adopted this Potato-Head caricature in the 1920s and you can find it on photos with his orchestra, on the 1928 - 1930 Whiteman Columbia record labels, in promo advertisements or gimmicks, like buttons and even the spare wheel in his Fords, used for his band members, had this funny Potato-Head. A few months ago I found one of this great Potato-Head Columbia records. Keep swinging loves to share it with you. Follow it at Twitter (#keepswinging) or Facebook (Keep Swinging blog newsletter) or ask for its newsletter ( keepswinging@live.nl)
Retrospect Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions