Het plakboek van Jean Robert
JEAN ROBERT - DE EUROPESE HAWKINS
Hans Koert
Jean Robert behoort, ongetwijfeld, tot de belangrijkste saxofonisten van België. Het feit dat hij in de jaren dertig door de grootste saxofonist van die tijd, Coleman Hawkins, als plaatsvervanger werd gevraagd, spreekt boekdelen. Coleman Hawkins noemde Jean Robert zelfs the best tenor saxophone improvisator in Europe. Vandaag een bijdrage over deze periode.
Dankzij twee kleinkinderen van Jean Robert, Michelle en Bas mocht ik enkele foto’s uit zijn plakboeken gebruiken voor mijn blog. Sommige foto’s waren gemakkelijk te identificeren – bij andere lag dat moeilijker. Vandaar ook dat een aantal foto’s, onder aan deze blog, identificatie behoeven – mocht je de spelers herkennen, meld het me. ( wordt vervolgd) Coleman Hawkins Trio: v.l.n.r. Maurice vVan Kleef, Coleman Hawkins en Freddy Johnson
Rond 1938 trad Jean Robert op in de Brusselse Cotton Club op met o.a. Freddy Johnson, de Amerikaanse pianist, die in 1934 naar Nederland was gekomen met The Harmelites en hier was blijven hangen. Freddy Johnson trad o.a. op met Harry Pohl, de Ramblers, Benny Carter en Coleman Hawkins. Jean Robert speelde in het laatste kwartaal van 1938 met ditzelfde Freddy Johnson Trio tijdens een dagelijks engagement in het Negro Palace in Amsterdam. Het Freddy Johnson Trio bevatte Freddy Johnson op piano, Jean Robert op tenorsax en Rally Wachtel op slagwerk. Na hun “schnabbel” van drie maanden werd het podium ingenomen door Coleman Hawkins, die daar drie maanden optrad met zijn trio, waarin Freddy Johnson piano speelde en Maurice van Kleef, een Nederlandse drummer, achter het slagwerk. Op de momenten dat Coleman Hawkins een lucratieve schnabbel had in Parijs of zo, verving Jean Roberts “The Bean”. Hij ontpopte zich daar als een prima remplaçant en Coleman Hawkins roemde hem om zijn improvisatievermogen en bestempelde hem als the best tenor saxophone improvisator in Europe. Over de optredens van Coleman Hawkins in Huize Poll in De Bilt ( bij Utrecht), begin 1938, schreef ik eerder in: Huize Poll en Coleman Hawkins
Gus Deloof ( foto Jean Robert archief)
In 1939 speelt hij met Eddie Oliver, die als pianist ooit bij Ben Bernie speelde.
Tijdens de tweede helft van de jaren dertig had hij ook een eigen band, waarmee hij o.a. speelde in de Atlanta club en een kwartet, dat in de Cotton Club optrad - beide in Brussel. Toch duurde het nog tot februari 1941 voordat hij zijn eerste twee platen voor Decca onder eigen naam opnam: met zijn Hot Trio Jean Robert. Dit Hot Trio bestond uit Rudy Bruder aan de piano en Buddy Heyninck op slagwerk. Jean Robert is, behalve op tenorsax en klarinet, ook op trompet te horen.
Jeff De Boeck ( foto Jean Robert archief)
In januari 1940 nam Gus Deloof twee platen op voor Jazz Club met een septet, waarin Jean Robert op tenor, Gus Deloof op trompet, David Bee klarinet, Rudy Bruder piano, Andre Van Wijmersch gitaar, Gene Kempf bas en Jeff De Boeck, de energieke slagwerker, die bij concerten nog wel eens alle aandacht naar zich toe trok ( te veel aandacht, volgens critici).
Jean Robert ( foto Jean Robert archief)
Er werden vier nummers opgenomen, waaronder Gus’ eigen compositie Sweepin’ the Floor, dat hij samen met Fud Candrix schreef. Luister naar de “evergreen’ Whispering, dat in een arrangement van Gus werd opgenomen:
In 1938 richtte Jean Omer zijn cabaret, dance hall, op, genaamd Le Boeuf Sur Le Toit, waar het orkest van Jean Omer het huisorkest werd. Jean Robert was daar één van de vaste saxofonisten. Over die periode gaat het o.a. in het laatste deel: Jean Robert: De Belgische Le Boeuf Sur Le Toit.
Eén van de beste CD uitgaven met een overzicht van de Jazzgeschiedenis van België is ongetwijfeld de dubbel-cd Jazz in little Belgium ( The collection Robert Pernet). De doos bevat 2 cd's met bijna 50 nummers en een uitgebreid informatief boekje. Er is een Vlaamse en een Franse uitvoering
Je vindt op deze uitgave, m.b.t. deze periode, het nummer:
HOT TRIO JEAN ROBERT
Riffin' at the Arena - F225
Opgenomen in Brussel, 11 maart 1941
Jean Robert leider, tenorsax, klarinet, trompet - Rudy Bruder piano - Buddy Heyninck slagwerk.
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Ik wil graag Michelle en Bas bedanken voor het beschikbaar stellen van de foto's uit het plakboek van hun opa. Op sommige foto's staan collega's van hun opa, die we niet kennen en waarvan we graag meer zouden wilen weten. Hieronder een paar van die "mystery-foto" uit het Jean Robert archief.
Wie kent deze persoon? ... Taylor ... lijkt er op de foto te staan, maar wie was hij? ( foto Jean Robert archief)
De volgende foto's zijn uit het Jean Robert archief, zoals de bovenstaande. Natuurlijk hoop je dat het een foto is van één van de grote Amerikaanse muzikanten, die in de jaren dertig actief waren in onze regionen, zoals Freddy Johnson, maar helaas - we komen er niet uit. Op de foto staat zoiets als: To my best pal from Taylor J…. ( Voor mijn beste vriend van Taylor J....) Wie herkent deze persoon?Het CGD-orkest. Jean Robert speelt de basssax. ( foto Jean Robert archief)
1929-1934 dateren. Ate van Delden, biograaf van Adrian Rollini, meldde, naar aanleiding van de vorige bijdrage, dat Jean Robert Adrian Rollini ontmoette tijdens één van de optredens met het orkest van Fred Elizalde aan de Belgische kust.
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Keep Swinging News Letter Keep Swinging Contributions Friends of the Keep Swinging blog
Thanks for that info Durium, as this is the first time I ever heard of Jean Robert
ReplyDeleteRene M. (Paris)
(Blindman Blues forum)
He looks pretty and jolly!
ReplyDeleteThere are three names and "Taylor" seems to be a middle name.
The last name starts with "Y" or "Z"... Zefich, or Yefich... I googled and googled... maybe you should put it up on Yahoo answers. I got stuff resolved this way before!
Gregory
(San diego - California)
( Dismuke Message Board)
This is very interesting, Durium. The first book I ever read on jazz was an old Belgian book published during the war. The authors were, as I recall, very influenced by Hugues Panassié (they even dismissed Lester Young's playing!) and had a somewhat narrow vision of jazz. But I remember them praising many Belgian musicians, especially Jean Robert. Of course, I never got to hear any of his recordings until now. Thank you!
ReplyDeleteFelix
(Montreal - Canada)
Jazz Corner)
This is a fascinating listen. You immediately think: Hawk! but where's the bounce, he must be on a bad day. No end of frustrating moments during the solo, since everywhere I can hear tangents the real Hawk would follow up and take it out there. Lift off, dude. But he never does. Still I find it kind of amazing what beautiful sound these third-raters used to have. Today's third-rater will have amazing technique but no sound.
ReplyDeleteWombatz
( Jazz Corner)