Tuesday, July 27, 2010

Willem Breuker ( 1944-2010): Creator of Men's Music

Willem Breuker (1944-2010) - maker van mensenmuziek ( Nederlands) Willem Breuker (1944-2010): Creator of Men's Music (English)

We don't make idiot's music
WILLEM BREUKER ( 1944 -2010 ) - CREATOR OF MEN'S MUSIC
Hans Koert

Friday the 23rd of July 2010: A sad day for the world jazz scene .......... Willem Breuker, composer of Mensenmuziek ( = Men's Music), reeds player and band leader has passed away aged 65 years old.

Willem Breuker ( 1944-2010)

Willem Breuker, born in Amsterdam November 1944, was one of the founders of the Instant Composers Pool, a group of musicians that loved to play improvised music. He was active in numerous cultural organizations and won numerous polls during the 1960s in the Dutch Jazz magazine De Jazzwereld. He played his part in the European free jazz movements with musicians like Gunter Hampel, Peter Brötzman and Alexander Von Schlippenbach. Mid 1970s he broke with the ICP and started his own orchestra, the Willem Breuker Kollektief. Now he could play the music he liked - a dream came true. He hated the popular three-chords-songs he heard on radio and tv: Er wordt al genoeg debielenmuziek gemaakt ( = We don't have to make that idiot's music). This orchestra, eleven men and women, made hundreds of records during the more then 35 years they played together and toured all over the world. I'm sure they must have been the best known Dutch jazz band in other parts of the world, even better known then our Dutch 20th century Jazz Ambassadors, the Dutch Swing College Band.

It's almost impossible to sum up here in a few lines his important role in the modern music - I'm sure that you can find that in a lot of other articles. The music he recorded and arranged for his Kollektief always surprised, made people smile or brought people in a state of confusion. A few years ago the continued existence of the band was discussed and Breuker and his men ( and its numerous fans) were shocked. It hurt!
The eight o'clock news informed the Dutch people about the dead of Willem Breuker last Friday. Although the spoken commends are in Dutch, the film gives some great musical fragments.

As a teenager I joined concerts by Nieuwe Muziek in Middelburg, where he was one of the regular visitors with the Instant Composers Pool featuring musicians like Han Bennink, Maarten Van Regteren Altena, Leo Cuypers and Willem Van Maanen ( to list some). For a young country boy these concerts introduced me to the world of jazz as played in the Randstad, the large cities in the west of the country, like Amsterdam: the place to be! Willem Breuker's music developed from free jazz ( Piep-Knars-Knor music as his opposites called it) into improvised music, which was labeled as the New Dutch Swing. ( Jazz + Classical Music + Absurdism = New Dutch Swing ) ( title of a book written by Kevin Whitehead).

Poster for Nieuwe Muziek ( January 1974) (collection Zeeuwse Beeldbank)

I remember that Breuker surprised us in a 1990s concert at the Doelenplein in Rotterdam with his Kollektief featuring Toby Rix as a special guest and at the Breda Jazz Festival, a dozen years ago, where he accompanied the Dutch vocalist Greetje Kauffeld. Although the Breda Jazz Festival was known as a Traditional Jazz Festival, I don't remember this concert as a provocation - Breuker knew how to play the old masters .... in his own unique style. I wrote about this before in a contribution entitled Willem Breuker: Back in Time.

Enjoy one of those typically Willem Breuker performances playing the Kurt Weill's Mandelay Song:

One of my first CDs was Metropolis, a compilation of Modern Music, and this selection shows the diversity of styles, so typically for Breuker: Music from Ferde Grofé ( Metropolis), Kurt Weill ( Dance of the Tumblers), Ennio Morricone (Chi Mai), Josef Haydn ( Concerto for Trumpet and Orchestra), Vincent Youmans ( I Want To Be Happy), Hugo Wolf ( Was soll der Zorn, Mein Schatz) and, of course, some of his own compositions ( IJzing wekkend winterverhaal and Spanish Wells). Especially his arrangement of Metropolis still fascinates me. Breuker is a versatile and over keen composer for all kinds of projects. I love his film music he wrote for Johan Van Der Keuken, a famous Dutch filmmaker with documentaries like On Animal Locomotion ( 1994), Flat Jungle ( 1978), The New Ice Age ( 1974) and The Master and the Giant (1980).

Het Kollektief
Love to share with you a small interview with Willem Breuker, where he tells about the realisation of his composition Hapsap. It's a fragment of a French documenary ( subtitles in French) entitled Amsterdammed Jazz.


Willem Breuker in the 1980s.
A few years ago bad news reached us. Willem Breuker had learned that, due to a new policy on subsidies, his Willem Breuker Kollektief wasn't eligible for subsidy anymore. This could become the end of the orchestra. Willem Breuker got more sad news, that he suffered from lung cancer, and although he still performed again now and then, the cancer proved fatal to him. He passed away 65 years old.

Het Willem Breuker Kollektief
Love to finish this small homage to Willem Breuker with a small fragment of the end of a concert for a German TV-station ( ZDF), in which you can see how Breuker pokes fun at the audience set in his ways. Enjoy it .......... ( sorry, but the quality is rather moderate).

Hans Koert


Last weekend one of the leading Dutch jazzmusicians of Europe and its surroundings passed away. Maybe I should change the word jazz as this flag doesn't cover the cargo - his music couldn't be pigeon-holed that easy; he was a creator of Mensenmuziek ( = Men's Music.). He founded his Kollektief more then 35 years ago to play his own music as a counterbalance to the popular music, idiot's music, he called it, radio and tv offered mankind. His music developed from free jazz ( labeled by opponents as Piep-Knars-Knor music) into the so-called improvised music or New Dutch Swing. His concerts surprised or shocked, but the audience always left with a smile on its face. The Keep Swinging blog loves to share its fascination for jazz and jazz related subjects - if you love to follow it ask for its newsletter.


Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Labels: ,

Monday, July 26, 2010

Willem Breuker (1944-2010) - maker van mensenmuziek

Willem Breuker ( 1944-2010) - maker van mensenmuziek ( Nederlands) (tomorrow) Willem Breuker ( 1944-2010): Creator of Men's Music (English)

Hoe Breuker Hoe Leuker ( Hans Dulfer)
WILLEM BREUKER ( 1944 -2010 ) - MAKER VAN MENSENMUZIEK
Hans Koert

Vrijdag 23 juli 2010: Een trieste dag voor de jazz en geïmproviseerde muziek - niet alleen in Nederland maar ook ver daarbuiten ............ Willem Breuker, componist van mensenmuziek, rietspeler en bandleider heeft de strijd uiteindelijk verloren. Hij overleed op 65-jarige leeftijd.

Willem Breuker ( 1944-2010)

Willem Breuker werd geboren in Amsterdam in november 1944 en was één van de oprichters van de Instant Composers Pool, een groep muzikanten. die geïmproviseerde muziek speelde. Hij was actief in een heleboel culturele organisaties en stond in de jaren zestig vaak bovenaan in de populariteitspolls van bladen als De Jazzwereld, vooral doordat zijn muziek provoceerde en daardoor zo goed paste bij de tijdgeest. Hij speelde ook in de Europese jazzscene een belangrijke rol met freejazzmusici als Gunter Hampel, Peter Brötzman en Alexander Von Schlippenbach. Halverwege de jaren zeventig brak hij met de ICP en richtte zijn Willem Breuker Kollektief op, dat hem de kans gaf zijn muzikale dromen te verwezenlijken. Er wordt ontzettend veel debielenmuziek gemaakt, zei hij ooit in een interview, waarmee hij duidelijk zijn afkeer verwoordde voor de commerciële drie-akkoorden hits op radio en tv. Het uit elf mannen en vrouwen bestaande orkest speelt al meer dan 35 jaar, maakte honderden platen en toerde over de hele wereld. Het kreeg een wereldwijde bekendheid, die wellicht groter was dan bijv. de Dutch Swing College Band, die, zij het op een geheel ander muzikaal vlak, jarenlang de jazzambassadeurs voor Nederland waren. Het voortbestaan van Het Kollektief stond al een paar jaar op de tocht en dat deed pijn bij Breuker, bij de leden van het Kollektief en haar vele fans.

Het is onmogelijk om in een paar regels Willem Breuker recht te doen (anderen zullen dat ongetwijfeld op veel plaatsen veel beter en uitgebreider doen), dus beperk ik me tot wat indrukken en fragmenten. Feit is, dat hij met zijn Kollektief menig concertbezoeker verraste, amuseerde of juist in totale ontreddering bracht ...... In het Acht uur journaal van vrijdag werd de dood van Willem Breuker gemeld, met een kort overzicht van zijn muzikale carriere.

Als tiener bezocht ik de concerten van Nieuwe Muziek in Middelburg, waar hij een regelmatige gast was met het ICP orkest met musici als Han Bennink, Maarten Van Regteren Altena, Leo Cuypers en Willem Van Maanen ( om er zo maar een paar te noemen). Hier werd voor een jongetje uit de provincie de ontwikkeling van de (randstedelijke) jazzscene intens voelbaar; een ontwikkeling die zou uitgroeien vanuit de spottend wel als Piep-Knars-Knor-klanken bestempelde muziek zou evolueren tot wat later de New Dutch Swing genoemd zou worden.( Jazz + Classical Music + Absurdism = New Dutch Swing ) ( titel van een boek over deze periode geschreven door Kevin Whitehead).

Affiche Nieuwe Muziek ( januari 1974) (collectie Zeeuwse Beeldbank)

Ik herinner hem begin jaren negentig gezien te hebben in een openluchtconcert op het Doelenplein in Rotterdam met zijn Kollektief, met als speciale gast Toby Rix op zijn Toeterix. Ook speelde hij twaalf jaar geleden op het Breda Jazz Festival, een festival dat zijn succes dankte aan de Oude Stijl Jazz. Toch herinner ik me dit niet als een provocatie - hij trad op met zijn Kollektief samen met zangeres Greetje Kauffeld. Ik heb over deze herinneringen geschreven in Willem Breuker: Terug in de tijd

Luister maar eens naar zo'n typische uitvoering van het Willem Breuker Kollektief - ditmaal het nummer Mandelay.

De eerste CDs die ik van hem kocht was Metropolis, een verzameling van nummers die Breuker opnam eind jaren tachtig en een mooi beeld geven van de soort muziek die je van Breuker kan verwachten: Experiments in Modern Music gecomponeerd door Ferde Grofé ( Metropolis), Kurt Weill ( Dance of the Tumblers), Ennio Morricone (Chi Mai), Josef Haydn ( Concerto for Trumpet and Orchestra), Vincent Youmans ( I Want To Be Happy), Hugo Wolf ( Was soll der Zorn, Mein Schatz) en, natuurlijk, eigen composities als IJzing wekkend winterverhaal en Spanish Wells. Speciaal het arrangement en de uitvoering van het nummer Metropolis boeit me enorm. Deze verzameling illustreert wat een veelzijdig en overijverig componist en arrangeur hij was. Ik hou ook van zijn filmmuziek, zoals hij die voor de documentaires van Johan Van Der Keuken maakte, zoals voor On Animal Locomotion ( 1994), Flat Jungle ( 1978), The New Ice Age ( 1974) en The Master and the Giant (1980).

Het Willem Breuker Kollektief
Ik vond een hilarisch fragment, helaas is de beeldkwaliteit mager, van het slot van een concert uit 1978 voor de Duitse ZDF. waarin hij, zonder dat het publiek het echt merkt, de draak steekt met "plat" amusement en dit opgeblazen fenomeen meedogenloos lek prikt.


Willem Breuker in de jaren tachtig.
Een paar jaar geleden kwamen er slechte berichten: de subsidiekraan werd dichtgedraaid en dat zou betekenen dat het Willem Breuker Kollektief opgeheven zou moeten worden - een orkest, dat niet in een commercieel keurslijf past. Willem Breuker kreeg te horen dat hij leed aan longkanker en, hoewel hij toch af en toe weer met zijn orkest optrad, heeft hij deze strijd afgelopen week verloren ...........

Het Willem Breuker Kollektief
Willem had de moed om zekerheden los te laten en heeft daarmee onweerlegbaar bewezen dat alleen een Oorspronkelijk Europees concept, authentiek en succesvol kan zijn. (Joop van Enkhuizen)
Hans Koert


Afgelopen weekend overleed één van de belangrijkste jazzmuzikanten van Nederland en ver daarbuiten. Jazzmuzikant is wellicht niet het goede woord - zijn muzikale ideeën leken onbegrensd en stoorden zich niet aan de uitgezette lijnen - maker van mensenmuziek, noemde hij het zelf - als tegenwicht voor de emmers met rotzooi, debielenmuziek zo hij zei, die we dagelijks via de media over ons heen krijgen. Willem Breuker en zijn Kollektief hadden hiervoor hun eigen maten en normen. De fase van de Piep-Knars-Knor muziek hadden ze al lang achter zich gelaten - ze waren uitgegroeid tot een instituut. Een concert met Willem Breuker en zijn Kollektief boeide, verraste, provoceerde en shockeerde soms, maar er viel altijd veel te lachen ........ Hoe Breuker Hoe Leuker. De Keep Swinging blog wil met haar bijdragen de jazz en jazz-verwante muziek van de laatste honderd jaar (1910-2010)in de schijnwerper zetten - wil je daar niets van misen? Vraag dan de nieuwsbrief.

Labels: ,