Wednesday, July 13, 2011

The Shanghai Peace Hotel Jazz Band debuts at Northsea Jazz 2011

Chinese band surprises at festival with a unique concert!
The musicians have the time of their lives .......
Hans Koert

The Peace Hotel Jazz Band debuteert op Northsea Jazzfestival (Nederlands) The Shanghai Peace Hotel Jazz Band debuts at Northsea Jazz 2011 (English)
The 2011 North Sea Jazz Festival , one of the most extensive covered jazz festivals of the world, was scheduled from Friday the 8th up to Sunday the 10th of July, 2011 at the Ahoy building in Rotterdam (The Netherlands). I joined the festival on Sunday the 10th of July and I love to share with you two great concerts, both scheduled at the Madeira hall: The Peace Hotel Jazz Band and the concert by piano legend Barry Harris. Today the Peace Hotel Jazz Band.

The Peace Hotel Jazz Band ( photo courtesy Hans Koert) (cell phone photo - the festival doesn't allow regular visitors to bring in their camera's)
The Old Jazz Band Peace Hotel as it is named officially, better known as the Peace Hotel Jazz Band was added only a few weeks ago to the festival schedules. This Shanghai based orchestra was labelled by the festival as "de oudste (jazz)band" ter wereld (= The oldest (jazz) band of the world). Well, I leave that to them, as I know that our Dutch (Original) Victoria Band from Breda claims to be the eldest one, founded in September 1924, with trumpet player Willy Smith as its first director, as the house band of a Breda high school. Well, never mind, dear bought and far fetched are dainty for ladies, the saying goes. The Peace Hotel Jazz Band is, for 30 years, the house band of the recently restored to the nines Shanghai Peace Hotel, an almost colonial art-deco hotel.
At the Madeira I sat next to a man who had heard the band in concert in 1999 while for business in Shanghai and he loved to hear them in concert again.
The band had six members ( and a vocalist) and featured at the Madeira stage Jibin Sun on saxophones, Honglin Gao on tenor saxophone, Mengqiang Lu on trumpet, Jingyu Zhang at the piano, Mingkang Li on bass and Zhengzhen Bao on drums. They had invited a Chinese woman vocalist, whose name I missed ( something like Yesnen Cheng) who lowered the average age of the men on stage with more then dozen years I guess.
Peace Hotel Jazz Band ( f.l.t.r.: leader and trumpet player (here with a Brazilian rhythm instrument) Mengqiang Lu, Jibin Sun and Honglin Gao. At the backgrpound bass player Mingkang Li ( photo courtesy Hans Koert) (cell phone [photo)
These men
were invited to visit the prestigious Rotterdam jazz festival as part of a documentary that will be made. A film crew recorded the concert, but also the trip of the old boys and the story of their lives. The eldest of the orchestra, trumpet player and band leader Mengqiang Lu was born in 1921, which learns that they lived in China during the Japanese oppression at World War II and the Chinese Revolution by Mao Zedong. It might be, that the documentary makers have had the successful 1998 documentary Buena Vista Social Club by Wim Wenders in mind, but any comparison won't hold. The Cuban veterans of the Buena Vista Social Club played their music in a long Cuban musiccal tradition - these six men of the Peace Hotel Jazz Band are just unique, even in China, playing a kind of western music the hotel manager may have heard years ago in prestigious hotels elsewhere in the (western) world. To be clear - they didn't play jazz music, nor traditional jazz as heard during the 1920s and 1930s in the US and Europe. Maybe you could say that they tried to play jazz-related music - a kind of western entertainment music you could here in hotel lobbies and Tea-dansants during the 1930s. Music on the edge of jazz ...... For a short moment I had to think about a May 1981 concert at the Turfschip in Breda by the Neptune Band of Zimbabwe, that played a kind of authentic unspoiled "New O Orleans style" music and surprised and caused confusion the audience .............
The Chinese vocalist of the Peace Hotel Jazz Band ( photo courtesy Hans Koert) (cell phone)
The concert by the six Chinese musicians could be split in two parts. Half way the concert, which was scheduled for half an hour, but lasted almost an hour (!), the young Chinese guest vocalist joined the band, which gave the band's music a boost ....... During the first half they seemed to be a bit nervous
and insecure - obvious due to the culture shock, as their only concerts outside their safe band stand at the Peace Hotel seem to have been a few years ago at the Hua Ting Hotel, a few block away, for some weeks as the Peace Hotel was restored. The music they played were stock arrangements and although they played some unspecified tunes I could recognize standards like Perdido, Glenn Miller's In The Mood, Besame Mucho and As Time Goes By. Due to nerves, I guess, the audience was regaled with some unexpected blue notes and even a piano solo Cecil Taylor, who played on the same piano in the same hall two years ago, would have liked, but the men on stage had the time of their lives ........... They really enjoyed the applause of the audience, as if they were not used to play for so much people that listened intently and forgave their untuned notes now and then .........The Chinese vocalist was introduced after half a dozen tunes as a guest vocalist and she forced the band in the role of the accompanist, a part that might have been written better for the band. Fact was that she had a pretty voice. She sung four traditional songs from the 1930s and 1940s like Give Me A Kiss, Flowers in the Night and Fly Me to The Moon. The Peace Hotel Jazz Band finished their world debut outside the Shanghai Hotel lobby with a special surprise for the Dutch audience, as our Chinese vocalist announced, and .......... it was. I've never heard (Als de Lente komt dan stuur ik jou) Tulpen Uit Amsterdam( = Tulips from Amsterdam), or Tulpen Uit Rotterdam as the announcer mangled the title, played with so much enthusiasm as a thank-you to the audience that had listened so attentive and full of sympathy. Be sure, the festival surprised us with this great authentic band.
For me it was a great start of (my) North Sea Jazz Festival Sunday - I had the time of my live too - with tears in my eyes............

We are so lucky that visitors of the Peace Hotel loved to share its hotel band on film. Love to show you the orchestra at the Shanghai bandstand some years ago, with the same opening tune as in Rotterdam 2011.
Hans Koert
keepswinging@live.nl

The North Sea Jazz Festival of Rotterdam, was scheduled from the 8th up to the 10th of July 2011. Jazz fans complain that they hardly can find the music they love to hear between all those scheduled rap, soul and rock concerts ... The festival loves to surprise, they say, and on its last day, Sunday the 10th, they did with the Chinese Peace Hotel Jazz Band from Shanghai; six aged musicians, who played their dated music, had the time of their lives. And so did Keep Swinging! A tear-yerking concert. Keep Swinging loves to share with you this kind of surprising events. If you love to be the first to read it, follow it at Twitter or ask its free newsletter: mail me .



Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Labels: ,

Monday, July 11, 2011

The Peace Hotel Jazz Band debuteert op Northsea Jazzfestival

Chinese band tart gangbare maatstaven .... met bijzonder concert!
Muzikanten hebben dag van hun leven ....
Hans Koert

The Peace Hotel Jazz Band debuteert op Northsea Jazzfestival (Nederlands) The Shanghai Peace Hotel Jazz Band debutes at North Sea Jazz Festival 2011

Het Northsea Jazzfestival editie 2011, het grootste overdekte jazzfestival ter wereld, heb ik horen verluiden, zit er weer op. Het stond gepland van vrijdag 8 tot en met zondag 10 juli 2011 in het Ahoy-complex in Rotterdam. Dit jaar was ik er op zondag 10 juli en over twee bijzondere concerten, toevallig beide in de Madeira, wil ik graag in de Keep Swinging blog aandacht besteden: het concert van de Peace Hotel Jazz Band en dat van pianolegende Barry Harris. Vandaag aandacht voor The Peace Hotel Jazz Band.



The Peace Hotel Jazz Band ( foto (met mobieltje) Hans Koert)
Het concert van de Peace Hotel Jazz Band, eigenlijk voluit The Old Jazz Band Peace Hotel (er schijnt ook een Young .... te bestaan ) was nog maar een aantal weken geleden aangekondigd. Dit uit Shanghai (China) afkomstige orkest werd door de festivalorganisatie bestempeld als "de oudste (jazz)band" ter wereld. Deze vaststelling komt van de Northsea-organisatie, want ik heb daar zo mijn twijfels over. Volgens mij claimt de Bredase Original Victoria Band oudere rechten, want deze (Original) Victoria Band werd opgericht in september 1924, met trompettist Willy Smith als haar eerste leider, als huisorkest van een scholierenvereniging van het plaatselijk Gymnasium. Maar goed, niet zo belangrijk, immers, wat je van ver haalt is lekker, zegt het spreekwoord. De Peace Hotel Jazz Band is al dertig jaar het huisorkest van het onlangs grondig opgeknapte Peace Hotel in Shanghai, een soort van oud koloniaal art-deco hotel, waar vaak westerse toeristen ondergebracht worden.
In de Madeira zat ik naast iemand die de band in 1999 heeft horen spelen toen hij daar op zakenreis was - begrijpelijk dat hij deze bijzondere groep opnieuw wilde meemaken tijdens een concert.

De band bestaat uit zes (bejaarde) mannen en een zangeres. Op het Madeirapodium bestond het orkest uit Jibin Sun op saxen, Honglin Gao op tenorsax, Mengqiang Lu op trompet, Jingyu Zhang aan de piano, Mingkang Li op bas en Zhengzhen Bao op slagwerk. Ze haden een Chinese zangeres uitgenodigd, waarvan me de juiste naam niet bijgebleven is ( het klonk als Yesnen Cheng), die, alleen al door haar aanwezigheid, meteen de gemiddelde leeftijd van de band substantieel naar beneden wist te brengen.
Peace Hotel Jazz Band ( v.l.n.r.: leider en trompetist (hier met rasp) Mengqiang Lu, Jibin Sun en Honglin Gao. Op de achtergrond Mingkang Li ( foto (met mobieltje) Hans Koert)
De mannen waren uitgenodigd om op te treden op het prestigieuze Rotterdamse Northsea Jazzfestival als

onderdeel van een documentaire. Een filmploeg legde het concert vast, maar ook de reis erheen en de verhalen van hun levens ........ De nestor van de band, trompettist en leider van de band Mengqiang Lu schijnt de oudste te zijn van de groep en is in 1921 geboren, al las ik ergens anders dat de slagwerker de oudste was ........ doet er niet zoveel toe - de gemidddelde leeftijd van de bandleden ligt boven de 75; feit is dat ze alle de Japanse overheersing gedurende de Tweede Wereldoorlog en de Culturele Revolutie van Mao Zedong aan den lijve meegemaakt hebben - mooie gesprekstof voor de documentaire.

Misschien dat de documentairemaker geïnspireerd is door de bekende succesvolle documentaire uit 1998 van filmmaker Wim Wenders, getiteld
Buena Vista Social Club, maar elke vergelijking tussen de Super-Abuels uit Cuba en deze bejaarde Chinezen gaat mank. De Cubanen immers zijn veteranen in een lange Cubaanse muziektraditie, terwijl de mannen van de het Peace Hotel een soort "westerse dansmuziek" spelen op Chinese wijze bereid, waarvan het hotelmanagement waarschijnlijk decennia geleden bedacht heeft, dat westerse toeristen daar op zitten te wachten. Om het even duidelijk te stellen - de Peace Hotel Jazz Band speelde geen noot jazz noch jazzmuziek, zoals die in de jaren twintig en dertig in Europa en Amerika moet hebben geklonken. Misschien is de term jazzgerelateerde dansmuziek hier beter op zijn plek, maar dan wel op Chinese wijze bereid - muziek op de grens van jazz en geen jazz. (Wat dat betreft paste het naadloos in het concept van het festival). Heel even moest ik tijdens het concert denken aan dat historische concert in november 1984 in het Turfschip in Breda van The Neptune Band of Zimbabwe, het voormalige Rhodesië, gevormd rond de Argentijnse tandarts Papa Cesar Fratantoni.............. deze groep bracht toendertijd op het Bredase Oude Stijl Jazzfestival verwarring en verbijstering vanwege hun pure onbedorven soort New Orleans jazz, die ze ten gehore brachten: Hier falen gangbare maatstaven, zei wijlen Pim Gras als voorzitter van de jury, meen ik me te herinneren ....

Zangeres bij The Peace Hotel Jazz Band ( foto (met mobieltje) Hans Koert)
Het concert van de zes Chinese muzikanten kun je eenvoudigweg in tweeën splitsen. Toen, halverwege, de schone Chinese zangeres opkwam en begon te zingen, kreeg het orkest een geweldige lift ...... Tijdens de eerste helft van het concert waren de mannen nerveus en onzeker - waarschijnlijk ten gevolge van de lange reis en de cultuurshock. Bedenk dat ze waarschijnlijk al decennialang nooit echt buiten de deuren van hun vertrouwde werkplek in het Peace hotel gespeeld hebben, dan die paar weken dat ze, wegens de verbouwing in hun eigen hotel, uit moesten wijken naar het Hua Ting Hotel een paar straten verderop. Ze speelden voornamelijk van bladmuziek, zonder enige swing, van standards als Perdido, Glenn Miller's
In The Mood,
Besame Mucho
en As Time Goes By, waarbij zenuwen de pianist en de saxofonist tijdens solo's parten speelden, zodat allerlei ongeplande blue notes of valse akkoorden zo af en toe het oor van de kritische luisteraar tergden ........... Het was haast aandoenlijk te zien hoe ze steeds opgelucht meeklapten met het publiek als de eindstreep van een nummer gehaald was ........... Ze hadden, zonder twijfel de dag van hun leven ........... Een avond, een trip, om nooit te vergeten. Je kon merken dat ze verbaasd waren over die grote zaal vol mensen, die aandachtig en begripvol hun verrichtingen volgden - die aandacht zal in de lobby van het Peace hotel wel eens wat minder zijn.

De Chinese zangeres. die vertelde dat ze normaal nooit met de mannen optrad, zong mee op een viertal populaire Chinese nummers uit de jaren dertig en veertig en het was ontroerend om te zien hoe de mannen op de eerste rij, gewapend met Braziliaanse percussie-instrumenten (made in China) genoten van de evergreens en zachtjes meezongen. Ze bracht nummers ten gehore als Give Me A Kiss, Flowers in the Night en Fly Me To The Moon. De Peace Hotel Jazz Band eindigde haar optreden met een verrassing: The Peace Hotel Jazz Band will now play for you a special tune that will surprise you (= De Peace Hotel Jazz Band zal nu afsluiten met een speciaal nummer voor jullie, dat je zal verrassen ........) waarschuwde de zangeres, die overigens een zeer fraaie stem had. Als een soort bedankje voor het publiek, dat het concert braaf had uitgezeten, werd de zaal vergast op een Chinese bewerking van het nummer Tulpen Uit Amsterdam, of Tulpen Uit Rotterdam, zoals de presentator die de bands aan- en afkondigde, de titel verhaspelde. Het Northsea Jazzfestival dat de laatste tijd nogal eens als kritiek te horen krijgt, dat er bijna geen jazz meer te horen is tijdens het festival ( I haven't heard Jazz, zou Barry Harris in het volgende concert teleurgesteld opmerken), bewees in ieder geval, dat het festival ook de bezoekers wil verrassen ........... en dat had het mij gedaan .............. Ik had geen mooiere start kunnen bedenken voor mijn zondagse festivaldag ........
met tranen in de ogen!
Gelukkig hebben reizigers de Peace Hotel Jazz Band, toen ze een paar jaar geleden in het Hua Ting hotel speelden in Shanghai, vastgelegd op film - geniet dus van hun muziek op locatie ........... Voor de opnamen uit Rotterdam zullen we moeten wachten op de documentaire.
Hans Koert
keepswinging@live.nl

Het Northsea Jazzfestival editie 2011 zit er weer op. Hoewel het festival nogal wat kritiek van jazzliefhebbers krijgt, die hun geliefde muziek maar moeilijk meer kunnen vinden tussen alle rap, soul en rockgeweld, wil het ook mensen verrassen en over grenzen heen laten kijken. Op zondag 10 juli 2011 lukte dat prima met de Chinese Peace Hotel Jazz Band uit Shanghai; zes bejaarde muzikanten, die hun even gedateerde muziek probeerden te slijten ...... de mannen hadden de dag van hun leven ........ en Keep Swinging ook; tot tranen geroerd .... Keep Swinging deelt graag dit soort verrassende concerten. Als je de Keep Swinging blog wilt volgen, dan kan dat via Twitter of via haar nieuwsbrief, waarop je je kunt registreren - een mailtje is genoeg.



Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Labels: ,