Unieke foto's en een ooggetuigenverslag
EEN UNIEK VERSLAG: LOUIS ARMSTRONG IN BLOKKER - 1965
HENRI HOOGEWOUD en HANS KOERT
Een paar maanden geleden plaatste ik een blog, over een legendarisch concert, dat precies vijftig jaar daarvoor, in mei 1959, had plaatsgevonden in de groenteveiling van Blokker: Satchmo, optreden in veilinghal van Blokker. Het concert was een daverend succes en Louis had beloofd terug te komen ......... en dat gebeurde ook - zes jaar later. Op Hemelvaartsdag 1965 ( 27 mei) stonden er twee voorstellingen gepland met Louis Armstrong en zijn All-Stars en één van de bezoekers, die er bij was, Henri Hoogewoud, nu woonachtig in Spanje, mailde me en wilde graag zijn foto's en herinneringen van dit concert op de Keep Swinging blog terug zien. Dit concert van mei 1965 was minder succesvol als het eerste, omdat er 's avonds "slechts" 1.800 fans op af gekomen waren; het middagprogramma, de matinée, telde zo'n 1.200 bezoekers. Hoewel de krantenkoppen het concert meedogenloos neersabelden: "Lege zaal voor Louis Armstrong" of "Krijgt Blokker een slechte naam: Louis Armstrong speelde voor akelige lege veilinghal" bracht Louis een spetterende show voor hen die aanwezig waren. Of het nu aan de voetbalwedstrijd Inter Milan - Benfica heeft gelegen, die dankzij de Eurovisie op de Nederlandse TV's live te zien was of de veranderende smaak van de jeugd ........... we kunnen er alleen maar naar gissen - feit is dat de bezoekers genoten. Henri maakte een zestigtal foto’s en heeft een selectie bij elkaar gezocht, die op deze blog voor het eerst worden getoond.
Louis Armstrong All-Stars in Blokker.( v.l.n.r. zittend Tyree Glenn - Louis Armstrong - Eddie Shu - Danny Barcelona. Achter de piano op de rug gezien: Billy Kyle. Voorgrond: Buddy Catlett. ( mei 1965) ( foto Henri Hoogewoud)
Dit tweede concert van Louis Armstrong in Blokker op donderdag 27 mei 1965, begon minder spectaculair dan het eerste - geen grootse intocht georganiseerd door de bevolking van Blokker zoals in 1959. Zo'n 3.000 mensen hadden zich richting het Noord Hollandse Blokker, een dorpje tussen Hoorn en Enkhuizen, begeven om in twee concerten ( een matinee en een avondoptreden) de legendarische trompettist en zanger te komen zien. Louis had zijn All-Stars meegebracht met Eddie Shu op trompet, klarinet en tenorsax, Tyree Glenn op trombone en vibrafoon, Billy Kyle aan de piano, Buddy Catlett op bas en Danny Barcelona op slagwerk. Louis, de leider op trompet en als zanger, had Jewel Brown meegebracht, een 27-jarig zangeresje, dat al als tiener meeging op tournee met de band van Lionel Hampton. Ze zong van 1961 tot 1968 in Louis' All-Stars.
Dit tweede concert van Louis Armstrong in Blokker op donderdag 27 mei 1965, begon minder spectaculair dan het eerste - geen grootse intocht georganiseerd door de bevolking van Blokker zoals in 1959. Zo'n 3.000 mensen hadden zich richting het Noord Hollandse Blokker, een dorpje tussen Hoorn en Enkhuizen, begeven om in twee concerten ( een matinee en een avondoptreden) de legendarische trompettist en zanger te komen zien. Louis had zijn All-Stars meegebracht met Eddie Shu op trompet, klarinet en tenorsax, Tyree Glenn op trombone en vibrafoon, Billy Kyle aan de piano, Buddy Catlett op bas en Danny Barcelona op slagwerk. Louis, de leider op trompet en als zanger, had Jewel Brown meegebracht, een 27-jarig zangeresje, dat al als tiener meeging op tournee met de band van Lionel Hampton. Ze zong van 1961 tot 1968 in Louis' All-Stars.
Louis Armstrong All-Stars in Blokker ( mei 1965) ( foto: Henri Hoogewoud)
Satchmo zette meteen met het eerste nummer, Royal Garden Blues, de toon voor het concert, dat voornamelijk bestond uit standards en nummers, die onder de handen van Louis, uitgegroeid waren tot hits: Mack the Knife, When it's Sleepy Time Down South, Tiger Rag, Lover Come Back To Me en I Left My Heart in San Francisco ( beide laatste gezongen door Jewel). Natuurlijk ontbrak ook Louis' laatste hit niet, Hello Dolly, dat hij in december 1960 op de plaat gezet had en dat was uitgegroeid tot een nummer één hit. Dit nummer was gebruikt in de musical Hello Dolly. Andere nummers, die waarschijnlijk vertolkt werden, afgaand op de titels, die een week later in Parijs werden gespeeld, waren de bekende standards als Indiana, Back O'Town Blues, Perdido, Blueberry Hill, Bill Baily en de minder bekende It's Easy to Remember en When I Grow Too Old To Dream. Het concert, Louis' laatste optreden in ons land voordat hij zes jaar later zou overlijden ( mei 1971), werd een financiële flop - de organisatie bleef achter met een schuld van 37.000 gulden.
Het publiek in Blokker moest op veilingkistjes zitten. ( mei 1965) ( foto: Henri Hoogewoud)
Henri Hoogewoud, die bijna alle foto's op deze blog maakte, heeft zijn herinneringen van dit concert op papier gezet:
De verwachtingen waren hoog gespannen. Eindelijk zou ik Louis live zien optreden Zijn eerste concert in Blokker had ik jammer genoeg gemist. Het was de eerste keer dat ik in Blokker kwam; ik was dan ook verbaasd te zien hoe een veilinghal was veranderd in een “concertzaal”. Stoelen waren er niet, we moesten op veilingkistjes zitten. De zaal was niet echt afgeladen maar dat gaf het geheel nu juist een gemoedelijke sfeer.
Louis Armstrong en Gert Timmerman ( Bron: De Beeldbank - Nationaal Archief)Het voorprogramma werd verzorgd door een orkest met Gert Timmerman aan de klarinet. Nu was ik helemaal geen fan van een zingende Gert, maar ik moet eerlijk zeggen, dat ik verbaasd was, hoe hij voortreffelijk en swingend de klarinet bespeelde. In de pauze moest de arme Louis Armstrong, omdat hij bij dezelfde platenmaatschappij zat, opdraven om hem een gouden- en diamantenplaat te overhandigen voor zijn “Ik heb eerbied voor jouw grijze haren”. Na de pauze dus eindelijk Louis Armstrong. Het toneel was ook opgehoogd met veilingkistjes en hier en daar wat bloemen. In het midden van de zaal een soort verhoogd platform voor fotografen. De bühne zelf hing vol met snoertjes, die aan een flitsinstallatie vast zaten. De LIFE-fotograaf John Loengard moest een reportage maken van de optredens in Europa, dus ook Blokker. Zijn foto’s werden gepubliceerd in het LIFE Magazine van 15 April 1966. Loengard kon overal op de bühne zijn Leica aankoppelen aan de flitsinstallatie om te fotograferen, wel even wat anders dan zoals dat nu gaat met die digitale camera's. Louis Armstrong. Achter hem Eddie Shu op klarinet. (Blokker - 1965) ( foto: Henri Hoogewoud)
Ik had mijn camera ook meegenomen, een, zoals dat in die tijd hoorde, Ashi Pentax. Mijn vriendin en twee vrienden zaten ergens in het midden van de zaal en ik liep wat rond alsof ik er bij hoorde. Ik maakte hier en daar een praatje en stond, bijvoorbeeld, op een gegeven moment, te praten met een man in een glitterpak ("Weet je", vroeg mijn vriendin later, "met wie jij stond te praten...? Met Gert Timmerman!.... oeps). Tegenwoordig zou er een cordon om het toneel zijn gebouwd; toen was het nog gezellig en kon je gewoon rondlopen en fotograferen zonder dat iemand zich daar iets van aan trok. Ik heb, denk ik, zo’n 60 foto’s gemaakt, waar van hier een paar voorbeelden.
Na afloop van het concert wilde ik toch wel graag een handtekening organiseren, maar de artiesteningang was door “bewakers” geblokkeerd en ik kwam er niet doorheen. Dan maar naar buiten en door de voordeur van het huis naast de hal naar binnen en ja daar was ie, in de keuken en ging net de woonkamer binnen. De keuken zelf was het domein van de orkestleden die gemoedelijk aan de koffie of zo zaten. De huiskamer was nog even verboden terrein voor me; ik moest wachten tot Louis een seintje gaf.
Louis zingt. v.l.n.r.: Tyree Glenn - Louis Armstrong - Danny Barcelona - Eddie Shu. (Blokker - 1965) ( foto: Henri Hoogewoud)
Mijn vriendin en twee vrienden hadden geen idee waar ik zat, dus moest ik ze waarschuwen, dat ik aan het wachten was. Dat is nu het verschil; als je binnen bent kun je makkelijk weer naar buiten, dus vertelde ik de bewakers dat mijn camera nog binnen lag en dat ik even de zaal in moest. Zo kon ik dus makkelijk weer door dezelfde deur de keuken in. De kamerdeur ging open en daar zat ie aan de tafel. Of ik er bij kwam zitten? Hij had alle tijd voor een gesprek; hij vroeg allerlei dingen over de camera en voor wie de foto’s waren etc. Bijna vergat ik de handtekening en het enige dat ik bij me had was het entreekaartje van Blokker, Ik bewaar het nog steeds als een echt relikwie. ( Henri Hoogewoud. )
Mijn vriendin en twee vrienden hadden geen idee waar ik zat, dus moest ik ze waarschuwen, dat ik aan het wachten was. Dat is nu het verschil; als je binnen bent kun je makkelijk weer naar buiten, dus vertelde ik de bewakers dat mijn camera nog binnen lag en dat ik even de zaal in moest. Zo kon ik dus makkelijk weer door dezelfde deur de keuken in. De kamerdeur ging open en daar zat ie aan de tafel. Of ik er bij kwam zitten? Hij had alle tijd voor een gesprek; hij vroeg allerlei dingen over de camera en voor wie de foto’s waren etc. Bijna vergat ik de handtekening en het enige dat ik bij me had was het entreekaartje van Blokker, Ik bewaar het nog steeds als een echt relikwie. ( Henri Hoogewoud. )
Tyree Glenn en Louis Armstrong ( Blokker - 1965) ( foto: Henri Hoogewoud)
Het concert met Louis Armstrong zou één van de laatste worden in een reeks van concerten, die in het voorafgaande decennium in Blokker werden georganiseerd - Naast het eerste Armstrong concert van 1959 waren grote namen waren hem voorafgegaan: Benny Goodman, The Pretty Things, Robert Stolz, Nana Mouskouri, Jacques Brel en ............ natuurlijk niet te vergeten de Beatles. En dan vergeten we gemakshalve maar even onze eigen "popsterren", The Dutch Swing College Band, Rita Reys met het trio van Pim Jacobs, The Blue Diamonds en Mieke Telkamp. Het einde van een tijdperk ...............
Het concert met Louis Armstrong zou één van de laatste worden in een reeks van concerten, die in het voorafgaande decennium in Blokker werden georganiseerd - Naast het eerste Armstrong concert van 1959 waren grote namen waren hem voorafgegaan: Benny Goodman, The Pretty Things, Robert Stolz, Nana Mouskouri, Jacques Brel en ............ natuurlijk niet te vergeten de Beatles. En dan vergeten we gemakshalve maar even onze eigen "popsterren", The Dutch Swing College Band, Rita Reys met het trio van Pim Jacobs, The Blue Diamonds en Mieke Telkamp. Het einde van een tijdperk ...............
Hans Koert
Ik wil graag Henri bedanken voor het mogen gebruiken van zijn foto's en herinneringen. Het is, denk ik, goed dat die niet in de vergetelheid belanden, maar met toekomstige generaties gedeeld worden.
Als je deze Keep Swinging blog regelmatig bezoekt, zou het jammer zijn als je bijdragen zou missen. Word daarom vriend van deze Keep Swinging blog en ik houd je gratis op de hoogte van nieuwe bijdragen of interessant jazz nieuws, dat je zeker zal interesseren. Meld je aan als vriend en ik houd je op de hoogte.
Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
Retrospect
Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
Geweldig Hans!
ReplyDeleteJe kunt ook duidelijk zien wie de sponsor was, eh? "Rooke moet Mooge", en nog een lekker frisdrankje erbij. "Tempis fugit"
Patrick van G (Den Haag)