Blindfold test
( Naar de Nederlandse vertaling.)
A blindfold test in jazz has been a popular item around the 1950s. The first one who introduced it was Leonard Feathers, who started this kind of tests in the Metronome Magazine. The first time, featuring Mary Lou Williams as blindfoldee, must have been around 1946. During the 1950s Down Beat and Jazz-Times ( as Before & After) continued this kind of interviews.
What is a blindfold test? I found a definition in Jürgen Wölfer's Lexikon des Jazz: Ein Blind-Test, bei dem Musikern Gelegenheit gegeben wird, vorher nicht genannte Schallplatten zu hören und zu beurteilen ( a test, where musicians listen to an unknown anonymous record for the very first time and give their commends). The Jazzlexicon, compiled by Jack Bosch and C.J. Dollé (1964) reads: Het draaien van een plaat zonder de namen van de uitvoerenden te noemen. Deze moeten worden herkend, eventueel geraden worden, op grond van het spelkarakter. ( The playing of a recording without any information. The musicians have to be recognized by their playing.) In The Jazzman as critic: The Blindfold Test Leonard Feather writes: The objective of the blindfold test is honest subjective reaction. The blindfoldee is always reminded that commercial values are secondary, and that the guessing of the artist's identity is of less consequence than the listener's evaluation on a pure esthetic level.
Nowadays blindfold tests in magazines are not common anymore, although its great to study the commends of the participants. It seems as if the spirit of the times doesn't allow to discuss music extensively anymore. Some jazz record collectors reinstate this relic of the 1950s and send each other blank CDRs with music they like to share with other members, who give their commends and try to find out who are playing. I learned myself how difficult it is to commend these tests. Of course, the compiler of the test publishes the correct information after the game.
Last week we travelled to Luxembourg by car and during this trip I played myself several of these blindfold tests. Although no real blindfold test anymore of course ( the tracks are labeled now) these former tests are very enjoyable selections of music selected by skilled jazz collectors.
Thanks to Jo, this Keep Swinging web log was filled with a lot of excellent contributions during my holidays and I love to thank Jo for that.
Time exposures for the 13th of July:
PLAYLIST:
De blindfold test ( blinddoektest ) was in de jaren vijftig een populair onderwerp in de jazztijdschriften. Leonard Feathers had het bedacht en in 1946 voor de eerste keer in het Metronome Magazine gebruikt met Mary Lou Williams in de hoofdrol. In de jaren vijftig waren dit soort verkapte interviews populaire items in Down Beat en Jazz-Times ( als Before & After).
Wat is een blinddoektest eigenlijk? Ik vond een definitie in het boek Lexikon des Jazz van Jürgen Wölfer: Ein Blind-Test, bei dem Musikern Gelegenheit gegeben wird, vorher nicht genannte Schallplatten zu hören und zu beurteilen ( een test, waarbij musici de gelegenheid gegeven wordt commentaar te geven bij een voor hen onbekende gramofoonplaatopname) De Jazzlexicon van Jack Bosch en C.J. Dollé, uitgegeven als Prisma pocket in 1964 schrijft: Het draaien van een plaat zonder de namen van de uitvoerenden te noemen. Deze moeten worden herkend, eventueel geraden worden, op grond van het spelkarakter. Leonard Feathers zelf schrijft in The Jazzman as critic: The objective of the blindfold test is honest subjective reaction. The blindfoldee is always reminded that commercial values are secondary, and that the guessing of the artist's identity is of less consequence than the listener's evaluation on a pure esthetic level. ( Het doel van de blinddoektest is de persoonlijke mening van de geblinddoekte boven water te krijgen. Diegene die de test ondergaat wordt steeds voor ogen gehouden ( woordspeling) dat het hier niet in de eerste plaats gaat om de commerciele waarde van de opname en dat ook het raden van de titel en de uitvoerenden slechts van secondair belang zijn; alleen de artistieke waarde van de opnamen telt )
Tegenwoordig vind je dit soort blinddoektesten niet meer in tijdschriften. De tijd, waarin muziek vooral vluchtig geconsumeerd wordt, lijkt zich voor zo'n verdieping niet meer te lenen. Toch zijn er nog jazzverzamelaars, die elkaar met regelmaat blanke CDRs toesturen met het verzoek commentaar te leveren bij de muziek op de CD. Uit eigen ervaring weet ik hoe moeilijk dat is. Het is uiteraard de bedoeling dat de samensteller na enige tijd de gegevens openbaar maakt.
Afgelopen week heb ik verschillende van die (voormalige) blinddoektests in de auto op weg naar Luxemburg gespeeld en genoten van de vaak unieke, interessante en inspirerende selecties, die deze schijfjes bevatten gemaakt door ervaren jazzverzamelaars.
Dankzij Jo is de Keep Swinging weblog gewoon verschenen en ik bedank hem dan ook voor zijn interessante bijdragen. Bedankt Jo !!
Tijdopnamen voor 13 juli:
1977:
A blindfold test in jazz has been a popular item around the 1950s. The first one who introduced it was Leonard Feathers, who started this kind of tests in the Metronome Magazine. The first time, featuring Mary Lou Williams as blindfoldee, must have been around 1946. During the 1950s Down Beat and Jazz-Times ( as Before & After) continued this kind of interviews.
What is a blindfold test? I found a definition in Jürgen Wölfer's Lexikon des Jazz: Ein Blind-Test, bei dem Musikern Gelegenheit gegeben wird, vorher nicht genannte Schallplatten zu hören und zu beurteilen ( a test, where musicians listen to an unknown anonymous record for the very first time and give their commends). The Jazzlexicon, compiled by Jack Bosch and C.J. Dollé (1964) reads: Het draaien van een plaat zonder de namen van de uitvoerenden te noemen. Deze moeten worden herkend, eventueel geraden worden, op grond van het spelkarakter. ( The playing of a recording without any information. The musicians have to be recognized by their playing.) In The Jazzman as critic: The Blindfold Test Leonard Feather writes: The objective of the blindfold test is honest subjective reaction. The blindfoldee is always reminded that commercial values are secondary, and that the guessing of the artist's identity is of less consequence than the listener's evaluation on a pure esthetic level.
Nowadays blindfold tests in magazines are not common anymore, although its great to study the commends of the participants. It seems as if the spirit of the times doesn't allow to discuss music extensively anymore. Some jazz record collectors reinstate this relic of the 1950s and send each other blank CDRs with music they like to share with other members, who give their commends and try to find out who are playing. I learned myself how difficult it is to commend these tests. Of course, the compiler of the test publishes the correct information after the game.Last week we travelled to Luxembourg by car and during this trip I played myself several of these blindfold tests. Although no real blindfold test anymore of course ( the tracks are labeled now) these former tests are very enjoyable selections of music selected by skilled jazz collectors.
Thanks to Jo, this Keep Swinging web log was filled with a lot of excellent contributions during my holidays and I love to thank Jo for that.
Time exposures for the 13th of July:
1977:
- dolphin dance / laura / quiet times / stella by starlight / third plane / united blues - ron carter-herbie hancock-tony williams trio
- three little words - benny carter quartet
- that's the way it is - milt jackson-ray brown sextet
1997:
- old folks / skin = geri allen trio
- east of the sun (and west of the moon) / my song in the night / sweet georgia brown = cyrus chestnut trio
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl
PLAYLIST:
blindfold tests ( # 36 - # 24 - # 28 - # 23 - # 44) = joey defrancesco/the philadelphia onnection = miles davis/dingo = jackie mclean-junko onishi/hat trick
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
Nederlands ( To the English translation )De blindfold test ( blinddoektest ) was in de jaren vijftig een populair onderwerp in de jazztijdschriften. Leonard Feathers had het bedacht en in 1946 voor de eerste keer in het Metronome Magazine gebruikt met Mary Lou Williams in de hoofdrol. In de jaren vijftig waren dit soort verkapte interviews populaire items in Down Beat en Jazz-Times ( als Before & After). Wat is een blinddoektest eigenlijk? Ik vond een definitie in het boek Lexikon des Jazz van Jürgen Wölfer: Ein Blind-Test, bei dem Musikern Gelegenheit gegeben wird, vorher nicht genannte Schallplatten zu hören und zu beurteilen ( een test, waarbij musici de gelegenheid gegeven wordt commentaar te geven bij een voor hen onbekende gramofoonplaatopname) De Jazzlexicon van Jack Bosch en C.J. Dollé, uitgegeven als Prisma pocket in 1964 schrijft: Het draaien van een plaat zonder de namen van de uitvoerenden te noemen. Deze moeten worden herkend, eventueel geraden worden, op grond van het spelkarakter. Leonard Feathers zelf schrijft in The Jazzman as critic: The objective of the blindfold test is honest subjective reaction. The blindfoldee is always reminded that commercial values are secondary, and that the guessing of the artist's identity is of less consequence than the listener's evaluation on a pure esthetic level. ( Het doel van de blinddoektest is de persoonlijke mening van de geblinddoekte boven water te krijgen. Diegene die de test ondergaat wordt steeds voor ogen gehouden ( woordspeling) dat het hier niet in de eerste plaats gaat om de commerciele waarde van de opname en dat ook het raden van de titel en de uitvoerenden slechts van secondair belang zijn; alleen de artistieke waarde van de opnamen telt )Tegenwoordig vind je dit soort blinddoektesten niet meer in tijdschriften. De tijd, waarin muziek vooral vluchtig geconsumeerd wordt, lijkt zich voor zo'n verdieping niet meer te lenen. Toch zijn er nog jazzverzamelaars, die elkaar met regelmaat blanke CDRs toesturen met het verzoek commentaar te leveren bij de muziek op de CD. Uit eigen ervaring weet ik hoe moeilijk dat is. Het is uiteraard de bedoeling dat de samensteller na enige tijd de gegevens openbaar maakt.Afgelopen week heb ik verschillende van die (voormalige) blinddoektests in de auto op weg naar Luxemburg gespeeld en genoten van de vaak unieke, interessante en inspirerende selecties, die deze schijfjes bevatten gemaakt door ervaren jazzverzamelaars.
Dankzij Jo is de Keep Swinging weblog gewoon verschenen en ik bedank hem dan ook voor zijn interessante bijdragen. Bedankt Jo !!
Tijdopnamen voor 13 juli:
1977:
- dolphin dance / laura / quiet times / stella by starlight / third plane / united blues - ron carter-herbie hancock-tony williams trio
- three little words - benny carter quartet
- that's the way it is - milt jackson-ray brown sextet
1997:
- old folks / skin = geri allen trio
- east of the sun (and west of the moon) / my song in the night / sweet georgia brown = cyrus chestnut trio
Keep swinging
Hans Koert
keepswinging@live.nl
SPEELLIJST
blindfold tests ( # 36 - # 24 - # 28 - # 23 - # 44) = joey defrancesco/the philadelphia connection = miles davis/dingo = jackie mclean-junko onishi/hat trick
Keep Swinging Oscar Aleman Flexible Records Choro Music Hit of the week - Durium
Labels: blindfold test, leonard feathers
posted by Anonymous at 5:56 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home